YAPILAŞMIŞ KIRSAL HABİTUSUN DEĞİŞİMİ: ÜÇ KÖY OKUMASI

Year 2017, , 201 - 236, 25.04.2017

Pervin Şenol N. Serpil Altuntek

https://doi.org/10.18490/sosars.308770

Cited By: 1

Abstract

Türkiye’de kentsel alanların yanı sıra kırsal alanlar da çok boyutlu değişim süreci içindedir. Bu çalışmada, değişime direnme, uyarlanma veya karşı stratejiler geliştirme biçimlerini anlayabilmek için modernleşmeci kuramdan ziyade bireyi aktif bir eyleyici olarak ele alan Pierre Bourdieu’nün eylem kuramının açımlayıcı perspektifine başvurulmuş; dışsal faktörlerin dönüştürücü etkinliği karşısında farklı kırsal yerleşmelerde eyleyicilerin geliştirdikleri uyarlanma stratejilerinin nasıl farklılık gösterdiği sorusuna üç farklı kırsal yerleşim örneği üzerinden yanıt aranmıştır. 2013-2016 yılları arasında derinlemesine görüşme ve doğrudan gözlem tekniklerini kullanarak gerçekleştirilen alan araştırmasında, Isparta ili Gönen ilçesine bağlı Kızılcık, Baladız (Gümüşgün) ve İğdecik köylerindeki değişim farkı, bu yerleşimlerdeki eyleyicilerin tarihsel olarak içselleştirdiği eylem hatlarında ve sahip oldukları sermaye türüne ve hacmine dayanan uyarlanma stratejilerindeki farkta aranmıştır.

Keywords

Kırsal Değişme, Kırsal Farklılıklar, Eylem Kuramı, Toplumsal Uzam, Pierre Bourdieu, Isparta

References

• Akdağ, M. (1963). Osmanlı Tarihinde Âyanlık Düzeni Devri 1730-1839. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 8 (14), 51-61. Akşit, B. (2006). Köy, Kırsal Kalkınma ve Kırsal Hanehalkı/ Aile Araştırmaları: 1923-2002 Yılları Arası Eleştirel Bir Yazın Taraması. Ayda Eraydın (Ed.), Değişen Mekân-Mekânsal Süreçlere İlişkin Tartışma ve Araştırmalara Toplu Bakış: 1923-2003 içinde (s. 123-163). Ankara: Dost. Arıkan, Z. (1988). XV-XVI. Yüzyıllarda Hamit Sancağı. İzmir: Ege Üniversitesi. Armağan, A. (2008). XV. ve XVI. Yüzyıllarda Teke Sancağı’nda Konar-Göçerler: Sosyo-Ekonomik ve Demografik Durumları. Hayati Beşirli, İbrahim Erdal (Ed.), Osmanlı’dan Günümüze Yörükler ve Türkmenler içinde (s. 71-127). Ankara: Phoenix. Aydın, S., Yağcı, M. (2013). Sarıkeçililerin ‘Eşkıyalığı’ve Konya Delibaş İsyanı Üzerine Değinmeler. Kebikeç, 35, 59-112. Aysal, N. (2005). Anadolu'da Aydınlanma Hareketinin Doğuşu: Köy Enstitüleri. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 35-36, 267-282. Balta, E. (2002). 1945 Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu: Reform mu Karşı Reform mu. Praksis, 5, 277-298. Barkan, Ö. L. (1980). Türkiye’de Toprak Meselesi. İstanbul: Gözlem. Bates, D. G. (2009). 21. Yüzyılda Kültürel Antropoloji İnsanın Doğadaki Yeri (1. Baskı) Suavi Aydın vd.(Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi. Bazin, M. (1993). Orta Toros Yörüklerinden Sarıkeçili Aşireti. Hamdi Kara (Çev.). Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 3, 323-351. Birtek, F., Keyder, Ç. (1976). Türkiye’de Devlet-Tarım İlişkileri 1923-1950. Nur İmer (Çev.). Birikim, 22, 31-40. Bourdieu, P. (1995). Pratik Nedenler/ Eylem Kuramı Üzerine (1. Baskı). Hülya Tufan (Çev.). İstanbul: Kesit. Bourdieu, P. (2009). Bekârlar Balosu. Çağrı Eroğlu (Çev.). Ankara: Dost. Yapılaşmış Kırsal Habitusun Değişimi: Üç Köy Okuması Pervin ŞENOL N. Serpil ALTUNTEK SAD / JSR Cilt / Volume 20 Sayı / Number 1 235 Bourdieu, P. (2015). Mekân Etkisi. Pierre Bourdieu, vd. Dünyanın Sefaleti içinde (s. 223-233). Levent Ünsaldı vd. (Çev.). İstanbul: Heretik. Bourdieu, P., Wacquant L.J.D. (2003). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar (1. Baskı). Nazlı Ökten (Çev.). İstanbul: İletişim. Böcüzade, S. S. (2012). Isparta Tarihi. Hasan Babacan (Haz.). Isparta: Isparta Valiliği. Dağlıoğlu, H. T. (1941). Hicri X uncu Asırda (Hamideli)nde Arazi, Hasılat, Nüfus ve Aşiretlerin Vaziyetleri ile Vergi Sistemleri III. Ün Dergisi, 7 (82-83), 1121-1127. Emirbayer, M., Williams, E. M. (2005). Bourdieu and Social Work, Social Service Review, 79 (4) (December), 689-724. Erdal, S. (2011). Baladız’ın Hikâyesi ve Din ile İnsanlık Üzerine Yazılar. Isparta. Gümüş, C. (2014). Osmanlıdan Günümüze Ormancılık Politikalarının Ormancılık Örgütlenmesi Üzerine Etkileri ve Güncel Sorunlar. II. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu: Akdeniz Ormanlarının Geleceği: Sürdürülebilir Toplum ve Çevre, Isparta, 477-489. (Ormanweb.sdu.edu.tr/ormanvecevre/belgeler/bildiriler/48_A4-1.pdf) Isparta Cinayeti Hakkında Bakanlığın Tebliği. (20.8.1946) Cumhuriyet Gazetesi. cumhuriyetarsivi.com. İnalcık, H. (1998). Çiftliklerin Doğuşu: Devlet, Toprak Sahipleri ve Kiracılar. Çağlar Keyder, Faruk Tabak (Der.). Osmanlı’da Toprak Mülkiyeti ve Ticari Tarım içinde (s. 17-35). İstanbul: Tarih Vakfı. Karaömeroğlu, M. A. (1998). Bir Tepeden Reform Denemesi: “Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu’nun Hikâyesi”. Birikim, 107, 31-47. Kasaba, R. (1993). Osmanlı İmparatorluğu ve Dünya Ekonomisi –On Dokuzuncu Yüzyıl (1.Baskı). Kudret Emiroğlu (Çev.). İstanbul: Belge. Kaya, A. (2007). Pierre Bourdieu'nun Pratik Kuramının Kilidi: Alan Kavramı. Güney Çeğin, Emrah Göker, Alim Arlı, Ümit Tatlıcan (Ed.). Ocak ve Zanaat Pierre Bourdieu Derlemesi içinde (s. 392-419). İstanbul: İletişim. Kepenek, Y., Yentürk, N. (2000). Türkiye Ekonomisi (10.baskı) İstanbul: Remzi. Yapılaşmış Kırsal Habitusun Değişimi: Üç Köy Okuması Pervin ŞENOL N. Serpil ALTUNTEK SAD / JSR Cilt / Volume 20 Sayı / Number 1 236 Keyder, Ç. (1985). Türkiye’de Ortakçılık Döngüsü ve Küçük Köylü Mülkiyetinin Pekişmesi. Yapıt Toplumsal Araştırmalar Dergisi, 11, Haziran-Temmuz, 89-105. Keyder, Ç., Pamuk, Ş. (1984-85). 1945 Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu Üzerine Tezler. Yapıt- Toplumsal Araştırmalar Dergisi, 8, 52-63. Köse, N. (1935). Yılanlı Oğulları ve Çelik Paşalar. Ün Dergisi, 2 (19), 265-267. Marcus, G. E. (1995). Ethnography in / of the World System: The Emergence of Multi-Sited Ethnography, Annual Review of Anthropology. 24, 95-117. Meeker, M. E. (2005). İmparatorluktan Gelen Bir Ulus Türk Modernitesi ve Doğu Karadeniz’de Osmanlı Mirası. Tutku Vardağlı (Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi. Orhonlu, C. (1987). Osmanlı İmparatorluğu’nda Aşiretlerin İskânı (1.baskı) İstanbul: Eren. Özer, S. (2013). Demokrat Parti’nin Köy ve Köylü Politikaları (1946-1960). Ankara: Berikan. Savage, M. (2011). The Lost Urban Sociology of Pierre Bourdieu. Gary Bridge, Sophie Watson (Ed.). The New Blackwell Companion to the City içinde (s. 511-520). Blackwell Publishing Ltd,. Swartz, D. (1997). Culture and Power the Sociology of Pierre Bourdieu (1.Basım). USA: The University of Chicago. Tatlıcan, Ü., Çeğin, G. (2007). Bourdieu ve Giddens: Habitus ve Yapının İkiliği. Ocak ve Zanaat Pierre Bourdieu Derlemesi içinde (s. 303-366). Güney Çeğin, Emrah Göker, Alim Arlı, Ümit Tatlıcan (Ed.). İstanbul: İletişim. Tığlı, T. (1944). Isparta ve Çevresi Köylerine Genel Bir Bakış VII. Ün Dergisi, 11 (127-128), 1775-1779. Tuztaş H. A. H. (2014). Konup-Göçmek, Yerleşmek ve Yaşamak: Sarıkeçililerde Mekân ve Anlatı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Yeditepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yörükoğlu, A. R. (1949). İğdecik Köyü. Ün Dergisi, 13 (171-172), 2299-2302.