Anadolu Sığla Ormanları’nın Çevre Sosyolojisi Kapsamında İncelenmesi

Year 2014, , 152 - 187, 31.10.2014

Okan Ürker , Tolga Yılmaz Şinasi Öztürk Nesrin Çobanoğlu

https://doi.org/10.18490/sosars.379183

Cited By: 3

Abstract

Anadolu Sığla Ağacı dünya üzerinde yalnızca Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma

Bölgesi’nde doğal ve sağlıklı orman oluşturan yoğunlukta endemik bir ağaç türüdür. Tarihsel

süreçte yöredeki toplumsal yapının şekillenmesinde önemli roller oynamıştır. Ancak özellikle

son yetmiş yıl içerisinde gelişen kentleşme ve yerel tarım politikaları sonucu bu ormanlar devlet

ve yöre halkı tarafından tahrip edilmeye başlanmış olup günümüzde neredeyse yok olmak

üzeredir.

Çalışmada çevre sosyolojisi kapsamında dünyadaki son Anadolu Sığla Ormanları’nın

neden tahrip edildiği, bu tahribatın altında yatan motivasyonun, toplumsal vicdandaki

dönüşümün ve toplumsal mutabakatın oluşumunun incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma

kapsamında 531 kişi ile anket, 3 odak grup toplantısı ve 16 kişi ile derinlemesine mülakatlar

gerçekleştirilmiştir.

Yöre halkının yarattıkları yoğun tahribatlara rağmen, sığla ormanlarını halen

benimsemeleri, yörelerinin en önemli unsurlarından biri olarak görmeleri ve bu ormanlara

yönelik gerçekleştirdikleri tahribatların farkında olarak vicdani sorumluluk taşıdıkları tespit

edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarından yararlanılarak, başlangıçta sığla ormanlarını yok etmek

üzere motive edilen toplumsal dinamiklerin, yeniden bu ormanları korumak üzere

yönlendirilebilme olanakları mevcuttur.

Keywords

Anadolu Sığla Ormanı, Çevre Etiği, Çevre Sosyolojisi, Doğa Koruma

References

• DEMİRKOL, E. 2010 Çevre Sosyolojisi. Tübitak Bilim ve Teknik Dergisi. Sayı:516, s.60-63. HAMLE GAZETESİ, MUĞLA 2013 Sığla Ormanları Rehabilite Edilecek. http://www.hamlegazetesi.com.tr/siglaormanlari-rehabilite-edecek/. (Erişim tarihi 10.01.2014). HUŞ, S. 1949 Reçine ve Sığla Yağı Elde Etme Metotları. Tarım Bakanlığı, OGM Yayınları, Özel Sayı:36. İKTÜEREN, Ş., ACAR, İ. 1987 Sığla Ağacı’nın (Liquidambar orientalis Mill.) Doğal Yayılışı, Sığla Yağı Üretimi ve Pazarlaması. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Dergi Serisi, Cilt:33, Sayı:2, No:66. JONAS, H. 1985 Technik, Medizin und Ethik. Zur Praxis des Prinzips. Frankfurt: Verantwortung. KARAAĞAÇ, G. 2006 Kaunos’dan Köyceğiz’e. Birol Matbaası, Sayfa 37, Muğla. KELEŞ, R., ERTAN, B. 2002 Çevre Hukukuna Giriş. Ankara: İmge Kitabevi. KONAK, N. 2010 Çevre Sosyolojisi: Kavramlar ve Teorik Gelişmeler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı:24, s.271-283. ÖZEL ÇEVRE KORUMA KURUMU BAŞKANLIĞI (ÖÇKKB) 2007 Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi Biyolojik Zenginliğinin Tespiti ve Yönetim Planının Hazırlanması Projesi Kesin Raporu. Ek-II: Sosyal Araştırma Kesin Raporu. Ankara. PIEPER, A. 2012 Etiğe Giriş. (Einführung in die Ethik. Çev. Veysel Ataman ve Gönül Sezer). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. TUNA, M. 2001 Çevre Sosyolojisinde Toplumsal Kurgusalcı Model. Mülkiyeliler Birliği Dergisi. Cilt:25, Sayı:229, s.229-243, Ankara ÜRKER, O. 2014 Çevre Etiği Bağlamında Anadolu Sığla Ormanları. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, s.148-167, Ankara.