George Herbert
Mead sembolik etkileşimciliğin önde gelen kuramcılarındandır. Sosyal
davranışçılık başlığıyla, pragmatist köklerinin etkisinde, düalist olmayan,
birey ve toplumun ilişkisel birlikteliğini yansıtan sentezci bir sosyal teori
geliştirmiştir. Mead, sosyal
davranışçılığıyla sosyoloji ve psikolojide mekanikçiliğe varan ve ilişkisel bir
kavrayışın önüne set çeken eğilimlerin bir eleştirisini sunmaktadır.
Makalemizde ilk olarak sosyal davranışçılığın, insan eylemlerini
uyaranların ve içsel süreçlerin ürünü olarak gören psikolojik indirgemecilikle
(psikolojizm), aynı eylemleri sadece içselleştirilmiş değer ve normlara yönelik
bir uyma davranışı olarak gören sosyolojik belirlenimcilik (sosyolojizm)
arasındaki zıtlığı aşan sentezci eğilimi ele alınmıştır. İkinci olarak, Mead’in
kuramının “ilişkisel failliğe” yer veren güçlü yönlerinin irdelenmesi
amaçlanmıştır. Bu bağlamda, Mead’in benliğin iki yönü olarak sergilediği “ben” ve “beni/bana” analizinde, kendi
deneyiminin sonuçlarını kendine yeniden yükleyerek etkinlik gösteren refleksif zekâ kavrayışında ve bireyler
arasındaki anlamlı sembolik etkileşimin aslî öznelerarası karakterinde bu ilişkisel faillik kavrayışın ne ölçüde
etkin olduğu gösterilmeye çalışılmıştır. Böylelikle makalemiz Mead’in sentezci
perspektifinin bugün için güncelliğini koruyan zengin bir kaynak olduğunu
vurgulamaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 29, 2018 |
Submission Date | May 17, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Sosyoloji Araştırmaları Dergisi / Journal of Sociological Research
SAD / JSR