THE IMPACT OF SOCIAL MEDIA IN THE FORMATION PROCESS OF PUBLIC POLICIES: DISINFORMATION, MANIPULATION, AND PROPAGANDA

Year 2023, , 125 - 164, 30.07.2023

Aykut Balcı , Adem Keser

https://doi.org/10.37991/sosdus.1322106

Abstract

The purpose of this research is to present an analysis on the influence of social media in the process of public policy-making, specifically focusing on disinformation, manipulation, and propaganda. The methodology of this study is based on literature analysis, under the conceptual framework headings including public administration, politics, policy, public policy, policy analysis, actors involved in public policy, concepts of disinformation, manipulation, and propaganda, the phenomenon of social media, and the impact of social media on the process of public policy-making. The subject will be discussed in the context of disinformation, manipulation, and propaganda perspectives by examining the posts on social media, and through the synthesis of information obtained from the literature, the collected data will be analyzed to provide potential solutions and recommendations. As a result of this research, the ambiguity regarding the accuracy of the information shared on social media, the extent to which it is deliberately manipulated, or conducted within the framework of hidden propaganda has become one of the most crucial phenomena of our time. In the face of sudden events, the spread of false information on social media about uncertain and controversial topics poses a risk of misleading the public, causing social turmoil, and leading to societal uprisings. This situation may undermine the trust in public authorities and individuals' freedom to access reliable information.

Keywords

Disinformation, Public Policies, Manipulation, Propaganda, Social Media

KAMU POLİTİKALARININ OLUŞTURULMA SÜRECİNDE SOSYAL MEDYANIN ETKİSİ: DEZENFORMASYON, MANİPÜLASYON VE PROPAGANDA

Abstract

Bu araştırmanın amacı, kamu politikalarının oluşturulma sürecinde sosyal medyanın etkisi: dezenformasyon, manipülasyon ve propaganda üzerine bir analiz ortaya koymaktır. Bu çalışmanın yöntemi, literatür analizine dayanan, kavramsal çerçeve ana başlığı altında sırasıyla kamu yönetimi, politika, siyaset, kamu politikası, kamu politikası analizi, kamu politikası süreçleri, kamu politikasında rol oynayan aktörler, dezenformasyon, manipülasyon ve propaganda kavramları ve sosyal medya olgusu, sosyal medyanın kamu politikalarının oluşturulma sürecindeki etkisine değinilerek konu sosyal medyadaki paylaşımlarının dezenformasyon, manipülasyon ve propaganda kavramları perspektifinde tartışılacak ve elde edilen veriler ışığında alanyazımdan elde edilen bilgilerin sentezlenmesiyle analiz edilip nihai olarak çözüm önerileri sunulmaya çalışılacaktır. Araştırma sonucunda, sosyal medyada paylaşılan bilgilerin ne kadarının doğru ya da yanlış olduğu kadar manipülasyon amaçlı yapılıp yapılmadığı veya gizli bir propaganda faaliyeti çerçevesinde yürütüldüğü bilinmezliği günümüzün en önemli olgusu haline gelmiştir. Ani gelişen olaylar karşısında sonucu belirsiz ve tartışmalı konular hakkında sosyal medyada asılsız paylaşımlar, kamuoyunu yanıltma, sosyal karmaşa ve toplumsal ayaklanmalara neden olma riski kamu otoritesini ve bireylerin haber alama özgürlüğü açısından güveninin sarsılmasına yol açabilir.

Keywords

Dezenformasyon, Kamu Politikaları, Manipülasyon, Propaganda, Sosyal Medya

References

• Acar, A. (1999). Siyasi Tercihlerin Kamu Yönetimine Yansıması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (3), 311-318.
• Al-Fedaghi, S. (2012). A conceptual foundation for the Shannon-Weaver model of communication. International Journal of Soft Computing, 7(1), 12-19.
• Akıncı, B. (2018). Türkiye'de kamu politikası oluşturma sürecinde yeni aktör: Cumhurbaşkanlığı politika kurulları. OPUS International Journal of Society Researches, 9(16), 2128-2146.
• Bakırtaş, İ. (1998). Bürokrasinin Kamu Harcamaları Üzerindeki Artırıcı Etkisi [The Enhancing Effect of Bureaucracy on Public Expenditures]. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi [Master's Thesis], Eskişehir, Türkiye.
• Çevik, H. H., & Demirci, S. (2015). Kamu Politikası - Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme [Public Policy - Concepts, Actors, Process, Models, Analysis, Decision Making]. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Çildan, C., Ertemiz M., Küçük E., Tumuçin H. K., & Albayrak D. (2012). Sosyal Medyanın Politik Katılım ve Hareketlerdeki Rolü [The Role of Social Media in Political Participation and Movements]. Akademik Bilişim 2012 Konferansı [Academic Informatics Conference], 1 Şubat 2012, Uşak, Türkiye.
• Demir, F. (2011). Kamu Politikası ve Politika Analizi Çalışmalarının Teorik Çerçevesi [The Theoretical Framework of Public Policy and Policy Analysis Studies]. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 107-120.
• Demirel, D. (2010). Yönetişimde Yeni Bir Boyut: E-Yönetişim [A New Dimension in Governance: E-Governance]. Türk İdare Dergisi [Turkish Administration Journal], 466, 65-94.
• Doğan, K. C., & Ustakara, F. (2013). Kamuda Bir Yapılanma Dönüşümü Olarak E-Devlet Ve E-Yönetişim İlişkisi Üzerine [On the Relationship Between E-Government and E-Governance as an Organizational Transformation in the Public Sector]. Global Journal of Economics and Business Studies, 2(3), 1-11.
• Dye, T. (2013). Understanding Public Policy. (4th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Erat, V. (Haziran 2014). Türkiye’de Kamu Politikası Alan Yazını Üzerine Bir İnceleme [A Review of the Literature on Public Policy in Turkey]. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi [Gümüşhane University Journal of Social Sciences], 5(10), 92-117.
• Erkan, G., & Ayhan, A. (2018). Siyasal iletişimde dezenformasyon ve sosyal medya: Bir doğrulama platformu olarak teyit. org. [Disinformation and Social Media in Political Communication: Verification as a Platform]. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi [Journal of Akdeniz University Faculty of Communication], (29. Özel Sayısı [Special Issue]), 202-223.
• Eryılmaz, B. (2013). Bürokrasi [Bureaucracy]. In S. Sözen (Ed.), Kamu Yönetimi [Public Administration] (pp. 45-58). Ankara, Türkiye: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2979, Açık öğretim Fakültesi Yayını No: 1933.
• Fallis, D. (2009). A conceptual analysis of disinformation. Paper presented at the iConference 2009 Papers 26.
• Fallis, D. (2014). A Functional Analysis of Disinformation. Paper Presented at the iConference 2014 Proceedings.
• Geçikli, F. (1999). Geçmişten Günümüze Propaganda Kavramı [The Concept of Propaganda from Past to Present]. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi [Istanbul University Journal of Communication], 9, 265-276.
• Göçoğlu, V., & Aydın, M. D. (2015). Kamu Politikası ve Sosyal Medya İlişkisinin Toplumsal Hareketler Bağlamında İncelenmesi [An Examination of the Relationship between Public Policy and Social Media in the Context of Social Movements]. Journal of International Social Research, 8(37).
• Gökçe, G., Şahin, A., & Örselli, E. (2002). Türkiye’de siyasetin bürokrasi üzerindeki etkisi: siyasallaşma [The Impact of Politics on Bureaucracy in Turkey: Politicization]. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi [Journal of Social and Economic Research], 2(4), 45-58.
• Göymen, K. (2009, March 29). Yerel Siyaset Daha Fazla Güçlendirilmeli [Local Politics Should Be Strengthened Further]. Retrieved from https://baskanlikreferandumu.siyasaliletisim.org/blog/2009/03/29/prof-korel-goeymen-yerel-siyaset-daha-fazla-gueclendirilmeli/
• Heywood, A. (2007). Siyaset [Politics]. Ankara: Adres Yayınları.
• Hrdinovâ, J., Helbig, N., & Peters, C. S. (2010). Designing Social Media Policy for Government: Eight Essential Elements. The Research Foundation of State University of New York.
• Karadağ, E. Y. (2015). Türkiye Perspektifinden Sivil Toplum Ve Sosyal Hizmet Çerçevesinde Sivil Toplum Örgütlerinin Toplumsal Önemi [The Social Significance of Civil Society Organizations within the Framework of Civil Society and Social Services from a Turkish Perspective]. (pp. 9-17).
• Karlova, N. A., & Fisher, K. E. (2013). İnsan Bilgi Davranışını Anlamak İçin Yanlış Bilgi Ve Dezenformasyonun Sosyal Yayılma Modeli [A Social Spread Model of Misinformation and Disinformation for Understanding Human Information Behavior]. Information Research, 18(1), paper 573. Retrieved from http://InformationR.net/ir/18-1/paper573.html
• Kırık, A. M., & Yılmaz, B. T. (2018). Türkiye’de Sosyal Medya Okuryazarlığı’nın Gerekliliği Üzerine Bir Araştırma [A Study on the Necessity of Social Media Literacy in Turkey]. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi [Journal of Academic Social Studies], 79(6), 118-142.
• Korkmaz, M. (2014). Sosyal Medya-Kamu Politikaları Etkileşimi: Gezi Parkı Olayları Üzerine Bir Değerlendirme [Interaction between Social Media and Public Policies: An Evaluation on the Gezi Park Protests]. (Master's Thesis, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Hacettepe University Institute of Social Sciences], Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Anabilim Dalı Kamu Yönetimi Bilim Dalı [Public Administration and Political Science Department of Public Administration], Ankara, Türkiye).
• Kurtbaş, İ. (2017). Toplumsal Hareketler Siyasası Teori-Oluşum-Dönüşüm [Politics of Social Movements: Theory-Formation-Transformation]. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Lasswell, H. D. (1927). Your use of the JSTOR archive indicates your acceptance of the Terms & Conditions of Use, available at. The American Political Science Review, 21(3), 627-631.
• Metzger, M. J. (2007). Making sense of credibility on the web: Models for evaluating online information and recommendations for future research. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 58(13), 2078-2091.
• Modreanu, S. (2017). The Post-Truth Era? HSS, vol. VI, no. 3(2017), 7-9. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/320847825_The_Post-Truth_Era
• Nuran, M. B. (2015). Geleneksel Medya ve Yeni Medya Etkileşiminin Gezi Parkı Gösterileri Bağlamında İncelenmesi [An Examination of the Interaction Between Traditional Media and New Media in the Context of Gezi Park Protests]. (Master's Thesis, Beykent Üniversitesi [Beykent University], İstanbul, Türkiye).
• Palvia, S. C. J., & Sharma, S. S. (2007, December). E-government and e-governance: definitions/domain framework and status around the world. In International Conference on E-governance (Vol. 5, No. 1, pp. 1-12).
• Qualter, T. H. (1980). Propaganda Teorisi ve Propagandanın Gelişimi [Propaganda Theory and the Development of Propaganda]. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi [Ankara University Journal of Political Science], 1(35). doi: 10.1501/SBFder_0000001406
• Schlitzer, A. (2018). The spread of top misinformation articles on Twitter in 2017: Social bot influence and misinformation trends [Doctoral dissertation, The University of Arizona].
• Tamzok, N. (2007). Kamu Politikası Analizi: Elektrik Enerjisi Sektörü [Public Policy Analysis: The Electricity Sector]. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü [Ankara University Institute of Social Sciences], Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (Yönetim Bilimleri) Anabilim Dalı [Political Science and Public Administration (Management Sciences) Department], Doktora Tezi [Doctoral Dissertation], Ankara, Türkiye.
• Tejasvee, S., Sarangdevot, S. S., Gahlot, D., & Sandal, S. (2010). E-Governance and Effective Deliverance of Information and Services to Citizens Architecture. International Journal of Computer Science and Information Technologies, 1(4), 298-302.
• Toktay, Y. (2019). Sosyal Medyada Dezenformasyon, Manipülasyon Ve Propaganda Etkisi: Zeytin Dalı Harekatı Örneği [The Effect of Disinformation, Manipulation, and Propaganda on Social Media: The Case of Operation Olive Branch]. (Master's Thesis, Marmara Üniversitesi [Marmara University]).
• Toprak, N. (2015). İnternet Gazeteciliğinde Haber Etiği, Misenformasyon Ve Dezenformasyon [News Ethics, Misinformation, and Disinformation in Internet Journalism]. (Master's Thesis, Afyon Kocatepe Üniversitesi [Afyon Kocatepe University], Fen Bilimleri Enstitüsü [Institute of Science and Technology], İnternet ve Bilişim Teknolojileri Yönetimi Anabilim Dalı [Department of Internet and Information Technology Management], Afyon, Türkiye).
• Turan, C. (2015). Açıklığın Yanılsaması: Dezenformasyon Çağımızın Kitle İmha Silahı mı? [The Illusion of Transparency: Is Disinformation the Mass Destruction Weapon of Our Age?]. Paper presented at the Akademik Bilişim Konferansı [Academic Informatics Conference]. Retrieved from https://ab.org.tr/ab15/bildiri/54.docx
• Usta, A. (2013). Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış [A Theoretical Perspective on Public Policy Analysis]. Yasama Dergisi [Legislative Journal], (24), 78-102.
• Yamı, Ş. V. (2009). Dijital Manipülasyon ve Medya Etiği [Digital Manipulation and Media Ethics]. In Medya ve Etik Sempozyumu [Media and Ethics Symposium], Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi [Fırat University Faculty of Communication], Elazığ, 07-09 Ekim [October 07-09], 49.
• Yayla, A. (2016). Siyaset Bilimi [Political Science]. Ankara: Adres Yayınları.
• Yeğen, C. (2014). Bir Dijital Aktivizm Biçimi Olarak Slaktivizm: Change.org Örneği [Slacktivism as a Form of Digital Activism: The Case of Change.org]. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi [Karadeniz Technical University Journal of Communication Research], 84-108.
• Yılmaz, B., Dündar, G., & Oskay, T. (2015). Dijital Ortamda Aktivizm: Online İmza Kampanyalarına Katılım Davranışlarının İncelenmesi [Activism in the Digital Environment: An Examination of Participation Behaviors in Online Petition Campaigns]. E-Journal of Intermedia, Sayı: 2/2 [Issue: 2/2], 481-504. ISSN: 2149-3669.
• https://www.iletisim.gov.tr/turkce/yerel_basin/detay/cumhurbaskanligi-iletisim-baskanligi-bunyesinde-dezenformasyonla-mucadele-merkezi-olusturuldu [Accessed April 10, 2023].
• https://www.milliyet.com.tr/siyaset/iste-taksim-dayanisma-platformunun-talepleri-1718886 [Accessed April 10, 2023].