In this study, the perception of shame and stigma from the psycho-social effects of
poverty is being investigated. Shame is a concept that removes individuals from the society
and increases the phenomenon of social exclusion because of they cannot fulfill the living
standards of the society they belong to. Stigmatization can be defined as a situation in which
people discredit their reputation in society because of a attribute, and place them in a low
position and. It strengthens the phenomenon of social exclusion as in the sense of shame and
based on institutional, social and individual factors. Within the scope of the research, face-toface
interviews were conducted with the poor who received help from Social Assistance and
Solidarity Foundation and Süleymanpaşa Municipality Dosteli Aşevi. The research was carried
out with the phenomenology pattern of qualitative research methods. The data collected were
coded and descriptive analysis was made. The findings suggest that feeling of shame is more
felt among the poor family children. This is a factor that affects children’s academic success
and their peer engagement. On the other hand, poor individuals are marginalized by the rest
of the society, they are not invited to social events and invitations, and they have difficulty in
communicating with friends and relatives.
Bu çalışmada yoksulluğun psiko-sosyal etkilerinden utanma ve damgalanma olgusu
araştırılmaktadır. Utanma, mensubu oldukları toplumun yaşam standartlarını yerine
getirememeleri nedeniyle bireyleri toplumdan uzaklaştıran ve sosyal dışlanma olgusunu
arttıran bir kavramdır. Damgalama ise bireylerin kendilerini farklı kılan ve başkalarının
gözünde değersizleştiren, onları düşük bir konuma yerleştiren bir özelliğe sahip olma olarak
tanımlanabilir. Utanma duygusunda olduğu gibi sosyal dışlanma olgusunu güçlendirir ve
kurumsal, sosyal ve bireysel faktörlere dayanır. Araştırma kapsamında Tekirdağ/ Süleymanpaşa
İlçesinde Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’ndan ve Süleymanpaşa Belediyesi Dosteli
Aşevi’nden yardım alan yoksullarla yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Araştırma nitel araştırma
yöntemlerinden fenomenoloji deseniyle yürütülmüştür. Toplanan veriler kodlanarak
kategoriler oluşturulmuş ve betimsel analize tabi tutulmuştur. Bulgular, utanma duygusunun
özellikle yoksul aile çocukları arasında daha fazla hissedildiği yönündedir. Bu durum
çocukların akademik başarılarını ve akranları ile kaynaşmalarını etkileyen bir faktördür. Diğer
yandan yoksul bireyler toplumun geri kalanı tarafından ötekileştirilmekte, sosyal etkinliklere
ve davetlere çağrılmamakta, arkadaşları ve akrabaları ile iletişim kurmakta zorlanmaktadırlar.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 49 |