Oryantiring Eğitiminin Dikkat ve Bellek Üzerine Etkisinin İncelenmesi

Year 2017, Volume: 15 Issue: 4, 127 - 134, 01.08.2017

Eda Atakurt , Asuman Şahan , Kemal Alparslan Erman

https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000327

Cited By: 4

Abstract

Çalışmada oryantiring eğitiminin dikkat ve bellek seviyesi üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışmanın örneklem grubu yaş ortalaması 12,47±1,36 yıl olan 20 çocuktan oluşturulmuştur. Denek grubu yaş ortalaması 12,31±1,74 yıl (n=5 kız, n=5 erkek), kontrol grubu ise yaş ortalaması 12,97±0,79 yıl (n=7 erkek, n=3 kız) olan öğrencilerdir. Denek grubuna haftada 3 gün 2’şer saat olmak üzere toplam 8 hafta oryantiring eğitimi verilmiştir. Tüm çocuklara ön, ara ve son testlerde d2 dikkat testi ile bellek kapasitesini belirlemek için sayı dizisi öğrenme testi (SDÖT) uygulanmıştır. Verilerin homojenlik dağılımına Shapiro Wilk analiz testi ile bakılmıştır. Normal dağılıma uyan parametrelerde grup içi test karşılaştırmalarında Independent samples t Testi, grup içi karşılaştırmalarda Paired samples t Testi kullanılmıştır. Normal dağılıma uymayan parametrelerde grup içi test karşılaştırmaları Wilcoxon testi kullanılmıştır. Gruplar arası karşılaştırmalarda ise Mann-Whitney U yapılmıştır. Grup içi ikiden fazla tekrarlayan ölçümlerde parametrik test koşullarını sağlayan parametrelerde ANOVA (Repeated Measures) testi, parametrik test koşullarını sağlamayan parametrelerde gruplarının zamana bağlı değişimleri Friedman analiz yöntemi ile belirlenmiştir. Anlamlılık seviyesi olarak p<0,05 ve p<0,01 kullanılmıştır. Yapılan istatistik analiz sonuçlarına göre d2 testi dikkat, konsantrasyon ve hata parametreleri denek grubu ölçümlerinde ön ve son test arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,01). D2 testinin dikkat, konsantrasyon, hata parametreleri ve SDÖ testlerinde denek grubunda zamana bağlı değişime bakıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). İki grubun SDÖ testi sonuçları karşılaştırıldığında ara ölçümlerde (10,70±8,65;19,30±4,19) ve son ölçümlerde (10,10±4,98;18,80±3,94) denek grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Benzer farklara kontrol grubunda rastlanmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak oryantiring eğitiminin çocukların dikkat ve bellek seviyesi üzerine olumlu etkisinin olduğu söylenebilir

Keywords

Bellek, çocuk, dikkat, oryantiring

THE EFFECT OF ORIENTEERING EDUCATION ON ATTENTION AND MEMORY

Abstract

The purpose of this research was to investigate the effects on the level of attention and memory that were given the orienteering education. The mean age of the study sample consisted of 20 students who were 12,47±1,36 years. The average age of the subject group was 12,31±1,74 years (n=5 female, n=5 male) and the average age of the control group was 12,97±0,79 years (n=7 male, n=3 female). Orienteering education was given including a total of 8 weeks, 2 hours per day and 3 days per week, on the subject group. All the students were applied d2 attention test and serial digit learning (sdl test) pre, post and during the training. Shapiro Wilk analysis test was used to analyze the homogeneity of the distribution. Independent samples t test was used for intra-group test comparisons and Paired samples t test was used for intra-group comparisons. Wilcoxon test was used for in-group test comparisons in non-normal parameters. Mann-Whitney U was used for comparison between groups. The ANOVA (Repeated Measures) test was used for the parametric test conditions and the time dependent changes of the groups were determined by the Friedman analysis method. The level of significance was p <0.05 and p <0.01. According to the statistical analysis results, significant differences were found in the results of the pre-test and post-test changes in the d2 test group of attention, concentration and error parameters (p<0,01)

Keywords

Attention, child, memory, orienteering

References

• Asan R (2011): Sekiz haftalık masa tenisi egzersizinin 9- 13 yaş arası çocuklarda dikkat üzerine etkisi. Selçuk Üni- versitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 51.
• Bird S et al (2003): Heart Rate Responses of Women Aged 23-67 During Competitive Orienteeering. Br J. Sports Med, 37, 255.
• Bird S, Bailey R, Lewis J (1993): Hearth Rates During Competitive Orienteering. Br. J. Sp. Med, 27(1), 57.
• Çağlar E, Koruç Z (2006): D2 Testinin Sporcularda Gü- venirliği ve Geçerliliği. Hacettepe J. Of Sport Sciences, (17)2, 60-76.
• Çekin R ve ark. (2008): Spor Turizmi: Amasya’ da Or- yantiring Sporuna Uygun Alanların Belirlenmesine Yö- nelik Bir Uygulama Örneği. Atatürk Journal of Physical Education and Sport Sciences, 57.
• Demir S, ve ark. (2012): Konversiyon Bozukluğunda Nöropsikolojik Değerlendirme Türk Psikiyatri Dergisi, 23, 3.
• Deniz E ve ark. (2011): Çocuklara Oryantiring Eğitimi. 7-14. Kültür Ajans Yayınevi, Ankara.
• Eccles DW, Walsh SE, Ingledew DK (2006): Visual At- tention in Orienteers at Different Levels of Experience. Journal of Experience, 24(1), 84-85.
• Eccles WD, Arsal G (2015): How Do They Make It Look So Easy? The Expert Orienteer’s Cognitive Ad- veantage. Journal of Sport Sciences, 33(6), 613-614.
• Eccles WD, Susanne EW, Ingledew DK (2002b): The Use of Heuristics During Route Planning by Expert and Novice Orienteers. Journal of Sport Science, 20(4), 327.
• Eccles WD, Walsh ES, Ingledew DK (2002a): A Groun- ded Theory of Expert Cognition in Orienteering. Journal of Sport & Exercise Psychology, 24, 76.
• Göktepe M, Akalın CT, Göktepe MM (2016): Kayak Sporu Yapan Çocukların Dikkat Düzeylerinin İncelen- mesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(3), 728-729.
• Gözalan E (2013): Oyun Temelli Dikkat Eğitimi Progra- mının 5-6 Yaş Çocuklarının Dikkat ve Dil Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilim- ler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 73.
• Karaca F (2008): Oryantiring Programlarının İlköğretim Programlarındaki Fonksiyonelliği. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 189.
• Karakaş S, Kafadar H (1999): Şizofrenideki Bilişsel Sü- reçlerin Değerlendirilmesinde Nöropsikolojik Testler: Bellek ve Dikkatin Ölçülmesi. Şizofreni Dizisi, 2(4), 37.
• Kıroğlu Ş (2010): Fen ve Teknoloji Öğretiminde Bellek Destekleyici Stratejilerin Öğrencilerin Başarıları Üzerine Etkileri. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yüksek Lisans Tezi, 13-16.
• Ladyga M et al (2004): Devolopment of the Aerobic Fit- ness in Elite Young Orienteers. Biology of Sport, 21(2), 107.
• Özcan F (2007): Oryantiring Sporunun İlköğretim Öğ- rencilerinin Sosyal Bireysel Davranışları İle Matematik- Mantıksal Zekâ Gelişimleri Üzerine Etkisinin İncelen- mesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitim ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 6-7.
• Özekes ÇB, Uzakgören P (2015): Yaşlılarda Fiziksel Bir Aktivite Olarak Dans Eğitiminin, Bellek Performansı Üzerinde Yarattığı Değişikliklerin İncelenmesi. Interna- tional Journal of Social Sciences and Education Rese- arch, 1(3), 931-933.
• Seiler R (1993): Psychological Skills Training in Orien- teering. Sci. J. Orienteering, 9, 60-64.
• Seiler R (1996): Cognitive Processes in Orienteering. Sci J Orienteering, 12, 52.
• Tanrıkulu M (2011): Harita Ve Pusulanın Farklı Bir Kul- lanım Alanı: Oryantiring. Milli Eğitim Dergisi, 191, 120- 121.
• Tunç A (2013): Golf Sporu Yapan Çocuklarda Dikkat Düzeylerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 60.
• Varol S (2013): Oryantiring Branşında Büyük Erkek Ka- tegorisindeki Elit Erkek Sporcuların Bazı Fiziksel ve Fiz- yolojik Profillerinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Sağ- lık Bilimleri Enstitüsü Antrenman ve Hareket Bölümleri Programı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 67.
• Yaycı L (2013): d2 Dikkat Testinin Geçerlilik ve Güve- nirlilik Çalışması. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Der- gisi, 3(1), 43.