olan tıp fakültesi öğrencilerinin dijital yeterlilik algılarına, dijitalleşen sağlık sistemine hazırlanma durumlarına ve tıp eğitiminde teknoloji ile dijitalleşmeye yönelik derslere karşı tutumlarını incelemeyi amaçlamaktadır.
Yöntem: Araştırma, eleştirel gerçekçilik felsefesi çerçevesinde tanımlanan nitel bir tasarıma dayanmaktadır ve öğrencilerin perspektiflerini anlamak için durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Çeşitli soru tipleriyle toplanan veriler, içerik analizinin kategorisel ve frekans analizi teknikleri ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Yapılan araştırmada, tıp fakültesi öğrencilerinin hepsinin internet tabanlı dijital teknolojilere erişimi olduğu ve çoğunluğunun dijital teknolojileri kullanma konusunda kendilerini yetkin bulduğu tespit edilmiştir. Tıp fakültelerinde teknoloji ve dijitalleşme odaklı derslerin verilmesine ilişkin görüşlerine başvurulduğunda, öğrencilerin büyük bir kısmının bu yönde olumlu düşündüğü saptanmıştır. Ayrıca, özellikle sağlık sektörü ile ilişkili teknoloji kullanımı ve dijitalleşme konusunda ders almayı arzulama düzeyleri oldukça yüksek bulunmuştur. Öğrenciler, sağlık alanında dijitalleşmeyle ilişkilendirilmiş bir dersin, mezuniyet sonrası kariyerlerine dijitalleşme sürecine adaptasyon, mesleki gelişim, güncel teknolojileri takip etme ve eğitim hayatlarına sağlayabileceği olası katkılara işaret etmişlerdir.
Sonuç: Bu çalışma sonucunda, tıp fakültesi öğrencilerinin sağlık sisteminin dijitalleşme sürecinin bilincinde oldukları ve bu dijital dönüşüme hazır olma konusunda istekli oldukları saptanmıştır. Ağır ders yüklerine rağmen, öğrencilerin hızla dijitalleşen bir sağlık sistemi içinde etkin olarak çalışabilmek için gerekli eğitimi almalarının önemi vurgulanmıştır.
Tıp Eğitiminde Teknoloji Tıpta Dijitalleşme Eğitimde Dijital Dönüşüm Dijital Yeterlilik Tıp Öğrencileri
Aim: This study seeks to assess the digital competence perceptions of medical students, the future healthcare professionals, their preparedness for the digitalizing healthcare system, and their attitudes towards technology and digitalization-focused courses within medical education.
Methods: The research is underpinned by a qualitative design informed by the philosophy of critical realism and employs a case study method to understand the perspectives of the students. Data collected through various types of questions have been analyzed using categorical and frequency analysis techniques within content analysis.
Results: The study has found that all medical students possess access to internet-based digital technologies and the majority consider themselves proficient in using digital technologies. When consulted about their views on the implementation of technology and digitalization-focused courses in medical faculties, a substantial number of students expressed positive opinions. Furthermore, there was a significantly high inclination among students to enroll in courses related to technology use or digitalization, particularly those connected to the healthcare sector. Students have indicated that such a course related to health digitalization could potentially contribute to their post-graduation careers by facilitating adaptation to the digitalization process in healthcare, professional development, keeping abreast of the latest technologies, and enhancing their academic lives.
Conclusions: The findings of this study reveal that medical students are aware of and eager to prepare for the digitalization process in the healthcare system. Despite the heavy course load, the importance of providing necessary training for them to function effectively within a rapidly digitalizing healthcare system has been emphasized.
Technology in Medical Education Digitalization in Medicine Digital Transformation in Education Digital Competence Medical Students
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Hizmetleri ve Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 32 Sayı: 5 |