To follow the rapid changes on land use is of great importance in terms of creating sustainable-planned land use patterns. In this study, transformation of land use through years of 1984-2010 in Seferihisar, and solution suggestions were made within the scope of the obtained results. In Seferihisar within the period of 27 years, decrease in areas of forest and pasture occured, whereas a notable increase in settlement areas took place. Decrease in forest areas is relevant to expansion of settlement areas and dams-ponds against forest-pasture areas. In decreasing pasture areas, in addition to the mentioned reasons, creating of citrus gardens on basin floor, and of relatively vineyards and olive groves on high areas became influential. Decrease in agriculture areas is related to the dense secondary homehousing which has continued since 1985, today, and to mass housing works which started in 1990's. There is a noncompatibility between land capability classes and land use on the study area. Continuing since 1985 until today, housings of the secondary home-the mass housing aren’t suitable to the natural environment potential of the area. * Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü, 35150, Buca / İZMİR, gulersoy74@gmail.comThe current land use pattern in Seferihisar should be shaped according to natural environment potential, and plans for the future should be prepared in cooperation of local public institutions and organizations with academic environments.
Seferihisar land use remote sensing temporal change natural environment potential.
Arazi kullanımındaki hızlı değişimleri izlemek, sürdürülebilir-planlı arazi kullanım deseni oluşturmak açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada Seferihisar’da 1984-2010 yılları arasındaki arazi kullanımının dönüşümü izlenmiş, elde edilen sonuçlar çerçevesinde çözüm önerilerinde bulunulmuştur. Seferihisar’da 27 yıllık süreçte tarla, orman ve mera alanlarında azalma olurken, yerleşim alanlarında belirgin bir artış gerçekleşmiştir. Orman alanlarındaki azalma, yerleşim alanları ile barajların-göletlerin orman-maki sahaları aleyhine genişlemesiyle ilgilidir. Mera alanlarının azalmasında söz konusu nedenler yanında, havza tabanında narenciye bahçelerinin, yüksek alanlarda ise bağ ve zeytinliklerin oluşturulması etkili olmuştur. Tarım alanlarındaki azalma, 1985’den günümüze devam eden yoğun ikincil konut yapılaşması ve 1990’lı yıllarda başlayan toplu konut çalışmalarıyla ilgilidir. Araştırma alanında arazi yetenek sınıfları ile arazi kullanımı arasında uyumsuzluk söz konusudur. Nitekim 1985’ten günümüze devam eden ikincil ve toplu konut yapılaşmaları, sahanın doğal ortam potansiyeline uygun değildir. Seferihisar’da mevcut arazi kullanım deseni, doğal ortam potansiyeline uygun olarak şekillenmeli, geleceğe yönelik planlamalar, yerel kamu kurum-kuruluşlarının akademik çevrelerle işbirliğiyle hazırlanmalıdır.
Seferihisar arazi kullanımı uzaktan algılama zamansal değişim doğal ortam potansiyeli.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 31 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi