İnsanın kendi “ben”i ve “öteki”ine, doğa,
mekân ve zamana yabancı olması, ontolojik olarak yalnızlık ve özgür olma güçsüzlüğü
yaratır. İnsan, bu durumda kendisi ve başkaları arasında bir seçim yapar. Bu
seçim esnasında insan özgürlüğünü ekonomik, kültürel, dinî ve siyasî olarak
sağlayamazsa kendini güvenlikten yoksun, sıkışmış ve kuşatılmış hisseder.
İnsanın kendini tutunma noktalarından yoksun ve boşlukta hissetmesi, varoluşun
ayrılmaz bir parçası olarak özgürlük ve özgür olma duygusunu çekilmez bir hale
getirir. Bu durumda insan özgürlük duygusundan uzaklaşarak kendini özgürlükten
yoksun bırakır.
Modern insanın özgür iradesiyle kendini
kurma isteği, içinde yaşadığı dünyada varoluş olarak güvensiz, yalnız, terk
edilmiş ve “öteki” hissetmesine neden olur. Uyar’a göre özgürlük, varoluşunun
belirlenmemiş bilinci ve bilgisine varmaktır. İnsanın kendisini belirleyen
varoluşunun bilincine varamaması, şairin de kendi “ben”i ve “öteki ben”ini bir
varoluş olarak ortaya çıkarmasını sağlar.
Uyar’ın “ben” ve “öteki ben”in” in içinde
yaşadığı mekânın buradalığını şimdide yaşayamaması, onun ötelere, bilinçaltına
ve düşlere yönelmesine neden olur. Şairin kaçış durumunu varoluşsal bir
sorunsal olarak ele aldığı şiirlerinde “ben” kendini ve içtenlik değerlerini
keşfetmek için bilinçaltına sığınır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2018 |
Submission Date | February 12, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 6 Issue: 11 |
Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.