Abstract
Çocuklar çeşitli nedenlerle bazen biyolojik ailelerinin yanında büyüme imkânına sahip olamamaktadır. Çocukların yüksek yararını korumak adına kanun koyucu ailenin güçlendirilmesi ve her bireyin aile birliği içerisinde desteklenerek korunması için çeşitli koruyucu ve önleyici hizmetler geliştirmiştir.
Bu bağlamda, biyolojik ailesiyle yaşama imkânı olmayan ya da biyolojik ailesiyle yaşaması uygun görülmeyen çocuklar için uzun süreli bakım modeli olan evlat edinme hizmeti sağlanmakta, evlat edinmede aracılık hizmeti kamu hizmeti olarak ele alınıp devletin gözetim ve denetiminde yapılmaktadır. Bu hizmet sayesinde çocuklar kalıcı aile ortamına kavuşmaktadır. Diğer bir deyişle, evlat edinme yoluyla biyolojik kökene bağlı çocuk-ebeveyn ilişkisi haricinde de çocuk-ebeveyn ilişkisi tesis edilmektedir. Bu makalede, evlat edinmenin hukuki yönü ile devletin aracı olduğu evlat edinme hizmeti sırasında bir başka deyişle, kamu hizmeti olarak yürütülen evlat edinmede aracılık hizmetleri sırasında yaşanan ana-babanın rızasının aranmaması sorunu ile bu sorunun evlat edinme sürecine yansımaları tartışılacaktır.