This article consists of critical edition and translation of the work named Risāla ghāyat al-tahqīq fī ‘adam jawāz al-talfīq fī al-taqlīd by Burhānuddīn Ibrāhim b. Husain b. Ahmad b. Muhammad b. Ahmad b. Bīrī (d. 1099/1688), who was a Hanafī faqih lived in Mecca during the 17th century Ottoman period. The author known as Pīrīzāda has witnessed the period of seven Ottoman sultans. Living in a period when the stability system deteriorated and the primogeniture management system began, Pīrīzāda was also negatively affected by the negativity of that period and was dismissed from the Mecca masquerade in 1672. From this point of view, it is understood that Pīrīzāda is a competent jurist. His booklet, described, critiqued and translated in this article, also addresses a problem in his age and still continues today. As made clear in the introduction of the work, it has been stated that when the researches on the talfīq in taqlīd were on the increase, he wrote aforementioned work to show that it is not permissible according to the Hanafī sect and for the removal of uncertainty and confusion in this matter. The booklet in question was also wrotten as a disclaimer to Molla Farruh, who said “talfīq in taqlīd is permissible where nass is absent” and was appreciated by many scholars of the day.
Bu makale, XVII. yüzyıl Osmanlı döneminde Mekke’de yaşamış Hanefî bir fakih olan Pîrîzâde’nin (ö. 1099/1688) Risâletü ġâyeti’t-taĥķîķ fî ‘ademi cevâzi’t-telfîķ fi’t-taķlîd adlı eserinin tahkikli neşri ve tercümesinden oluşmaktadır. Müellif; yedi Osmanlı sultanının dönemine şahitlik etmiştir. İstikrarın bozulmaya başladığı ve yönetimde ekberiyet sisteminin yürürlüğe girdiği bir devirde yaşayan Pîrizâde, 1672 yılında Mekke kadılığından azledilerek dönemin bu olumsuz havasından bizzat nasibini alan simalar arasında yer almıştır. Daha ziyade fıkıh disipliniyle ilgilenmiş, kullandığı zengin kaynaklar ve ele aldığı konular göz önüne alındığında yetkin bir hukukçu olduğu anlaşılmaktadır. Müellifin bu yazıda tanıtım, tahkikli neşir ve tercümesi yapılan risâlesi de yaşadığı çağ ile birlikte günümüzde de devem eden bir problem üzerine eğilmektedir. Pîrîzâde, taklidde telfîk yapmanın sahih olduğu kanaatini paylaşan ve sayıları gittikçe artan çevrelere karşı, Hanefî mezhebinde bu uygulamanın câiz olmadığını belirtmek ve bu konu etrafındaki belirsizliği gidermek üzere ilgili risâleyi kaleme aldığını belirtmektedir. Söz konusu risâle, “Nassın olmadığı yerde taklidde telfîkin câiz olduğu” görüşünü savunan Molla Ferruh’a bir reddiye mahiyetinde ortaya konulmuş olup, o dönemde birçok ilim adamı tarafından da takdirle karşılanmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2020 |
Submission Date | February 22, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |