Teachers' Opinions on Printing Changes in Spelling Guides

Yıl 2025, Cilt: 23 Sayı: 1, 559 - 591

Feryal Narinç Demir , Yusuf Günaydın

Öz

Spelling guides are among the primary sources used in the transcription of a language. In our language, the first source to be consulted when there is a need for help with spelling rules and punctuation marks is the Turkish Language Association Spelling Guides. However, the changes and updates in these guides over time cause different problems in the educational process. Undoubtedly, the most accurate way to identify these problems is to consult the opinions of teachers involved in the education and implementation of spelling and punctuation rules. In this context, the aim of this study is to determine the opinions of Turkish language teachers about the printing changes made by the Turkish Language Institution in the spelling guides. In the study in which qualitative research method was used, interview technique was chosen to collect data, and a semi-structured interview was used as a data collection tool. As the study group, 28 Turkish teachers in Sincan district of Ankara province were participated in the research. Descriptive content analysis was used to analyze the data. The results obtained from the research revealed that teachers and students experienced various problems during the education process due to the changes made in the spelling guide. Based on the results obtained from the research, it was stated that teachers recommended the use of electronic spelling guides over printed ones, that they used Turkish Language Association's website and social media as an important tool to follow the updates made in spelling guides and access current information. On the other hand, it was also stated that there were teachers who did not follow the updates in spelling guides, that the changes made did not affect teachers' behavior in obtaining spelling guides, and that teachers affected students' use of spelling guides.

Anahtar Kelimeler

Spelling guide, Teacher’s opinion, Turkish education

İmla/Yazım Kılavuzlarındaki Baskı Değişikliklerine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Öz

Yazım kılavuzları bir dilin yazıya dönüştürülmesi hususunda başvurulan birincil kaynaklar arasındadır. Dilimizde de yazım kuralları ve noktalama işaretleri konusunda yardıma ihtiyaç duyulduğunda başvurulacak ilk kaynak, Türk Dil Kurumu Yazım Kılavuzlarıdır. Ancak zaman içerisinde söz konusu kılavuzlardaki baskı değişiklikleri ve güncellemeler eğitim-öğretim sürecinde farklı sorunlara yol açmaktadır. Şüphesiz bu sorunları tespit etmenin en doğru yolu, yazım ve noktalama kurallarının eğitimi ve uygulanmasında görev alan öğretmenlerin görüşlerine başvurmaktır. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin Türk Dil Kurumunun yazım kılavuzlarında yaptıkları baskı değişikliklerine ilişkin Türkçe öğretmenlerinin görüşlerini tespit etmektir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada veri toplamak için görüşme tekniği seçilmiş ve yarı yapılandırılmış görüşme formu veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Ankara ili Sincan ilçesinde bulunan 28 Türkçe öğretmeni araştırmanın çalışma grubunda yer almıştır. Verilerin analizinde betimsel içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar; öğretmenlerin elektronik yazım kılavuzu kullanımını basılıya oranla önerdikleri, yazım kılavuzlarında yapılan güncellemeleri takip etmek ve güncel bilgilere erişmek için Türk Dil Kurumunun internet sitesini ve sosyal medyayı önemli bir araç olarak kullandıkları, yazım kılavuzlarındaki güncellemeleri takip etmeyen öğretmenlerin de olduğu, yapılan değişikliklerin öğretmenlerin yazım kılavuzu edinme davranışlarını etkilemediği, öğretmenlerin öğrencilerin yazım kılavuzu kullanımını etkilediği şeklindedir.

Anahtar Kelimeler

Yazım kılavuzu, Öğretmen görüşü, Türkçe eğitimi

Kaynakça

• Aksan, D. (1990). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Türk Dil Kurumu.
• Aksoy, Ö. A. (1988). Ana yazım kılavuzu üstüne, Ömer Asım Aksoy’a sorular. Türk Dili Dergisi, 1(4), 1.
• Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies, 6(1), 693-706.
• Bulut, M. (2013). Cumhuriyet döneminden günümüze yapılan Türkçe yazım kılavuzu çalışmaları ve Türkçe yazım kılavuzları üzerine bir kaynakça denemesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 277-304.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, O. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Çiftçi, B. (2020). Türkçe öğretmeni ve adaylarının yazımı karıştırılan kelimelere yönelik görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
• Emiroğlu, S. (2011). TDK yazım kılavuzunu geliştirmeye dönük bir inceleme. Türklük Bilimi Araştırmaları, 29, 121-143.
• Erdem, E. (2017). Biz ikisi bir Türkçe sevdası. İstanbul Dil ve Edebiyat Derneği.
• Erkınay, H. K. (2011). Türkçe öğretmenlerinin yazım kılavuzu kullanma konusundaki tutum ve görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 4(1), 1-24.
• Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre Türkçenin güncel sorunları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 491-515.
• Günaydın, Y. (2021). Sorularla dil bilgisi öğretimi. Asos.
• Hatipoğlu, V. (1966). İmlâ kılavuzu ve konuşma. Türk Dili, 180, 1096-1097.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel.
• Kır, N. (2021). Öğretmen görüşlerine göre ortaokul Türkçe derslerinde yazım ve noktalama uygulamaları görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
• Koç, R. (2007). Türkçede birleşik kelimelerin yazımı ile ilgili tartışmalar ve çözüm önerileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 693-706.
• Maden, S. & Maden, A. (2018). Türkçe öğretmeni adaylarının elektronik sözlük ve yazım kılavuzu kullanma alışkanlıkları. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 377-396.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi (S. Akbaba-Altun & A. Ersoy, Çev.). Pegem.
• Onan, B. (2020). Dil eğitiminin temel kavramları. Nobel.
• Parlakyıldız, H. (1995). İmlâ kılavuzları üzerine bir inceleme (TDK’nin yayınları 1928-1993) görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
• Tavşancıl, E. & Aslan, A. E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. Epsilon.
• TDK. (2019). Sunuş. https://tdk.gov.tr/icerik/yazim-kurallari/sunus/ sayfasından erişilmiştir.
• Ünal, F. (2011). Türkçenin imla (yazım) sorunları. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi, 1, 99-107.
• Yastı, M. & Direkçi, B. (2010). Yazım kılavuzunda tespit edilen tutarsızlıklar üzerine artzamanlı bir inceleme. Turkish Studies, 5(1), 1420-1436.
• Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23, 7-17.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin.
• Yılmaz, K. (2023). Yazım kılavuzu ile ilgili tespit ve öneriler. Dil ve Edebiyat Derneği.