Amaç: Bu çalışmanın amacı, tıp
öğrencilerinin klinik öğrenme iklimi algıları, akademik özyeterlik, hekimlik
mesleğine yönelik tutum ve akademik başarı değişkenleri arasındaki ilişkiyi
bütünleşik bir modelde test etmektir.
Gereç
ve Yöntem: Araştırma ilişkisel tarama modelindedir.
Araştırmanın çalışma grubunu Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi klinik eğitim
döneminde bulunan 842 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veriler üç farklı
ölçme aracı ile toplanmıştır. Bu ölçme araçlarından birincisi araştırmacı
tarafından geliştirilen ‘Klinik Öğrenme İklimi’ adı verilen ölçektir.
Araştırmada kullanılan diğer ölçme aracı, Batı ve Bümen (2006) tarafından
geliştirilen ‘Hekimlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği’dir. Araştırmada
kullanılan son ölçme aracı ise ‘Akademik Özyeterlik Ölçeği’dir. Bu ölçek Jerusalem ve Schwarzer (1981) tarafından
geliştirilmiş, Yılmaz ve ark. (2007) tarafından Almanca’dan Türkçe’ye uyarlama
çalışması yapılmıştır. Ayrıca öğrencilerin akademik başarıları doldurdukları
ölçeklerle eşleştirilmiştir. Çalışmada temel olarak üç istatistiksel analiz yöntemi
kullanılmıştır. Bunlardan birincisi, Açımlayıcı
Faktör Analizidir. İkinci yöntem, Yapısal Eşitlik Modelidir ve Yapısal
Eşitlik Modeli ile regresyon modelindeki değişkenler arasındaki yordayıcı
yapısal ilişkiyle, faktör analizindeki gizil faktör yapılarını kapsamlı bir
analizde birleştirmek amaçlanmaktadır. Araştırmada kullanılan diğer bir analiz yöntemi ise ilişkisel yöntem
çözümlemesi olan Path Analizidir. Bu analizle klinik öğrenme iklimi, akademik
özyeterlik, hekimlik mesleğine yönelik tutum ve akademik başarı arasındaki
ilişkileri belirleyen bir model oluşturulmuştur.
Araştırmada verileri
çözümlemek için; SPSS 18.0 ve LİSREL 8.54 programları kullanılmıştır.
Bulgular: Klinik
dönemde bulunan tıp öğrencileri için elde edilen yapısal eşitlik denklemi şu
biçimdedir: Akademik Başarı=0.51*Klinik Öğrenme İklimi Algısı + 0,59*Akademik
Özyeterlik R2=0.27
Klinik Öğrenme İklimi Algısı ve Akademik Özyeterlik
Algısı, Akademik Başarıyı istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde
yordamaktadır. Bu iki değişken birlikte Akademik Başarının % 27’sini
açıklamaktadır. Hekimlik Mesleğine Yönelik Tutum=0.42*Akademik Başarı + 0,51*
Klinik Öğrenme İklimi Algısı R2=0.14 Klinik Öğrenme İklimi Algısı ve
Akademik Başarı, Hekimlik Mesleğine Yönelik Tutumu istatistiksel olarak anlamlı
bir şekilde yordamaktadır. Bu iki değişken birlikte Hekimlik Mesleğine Yönelik
Tutumun % 14’ünü açıklamaktadır.
Sonuç:
Klinik eğitim döneminin karmaşık bir yapıdan oluştuğu ve bu yapıyı etkileyen
farklı bileşenlerin olduğu görülmektedir. Klinikte eğitimde, öğrencilerin
klinik öğrenme iklimi algıları, hekimlik mesleğine yönelik tutumları, akademik
özyeterlik algıları ve akademik başarılarının birbiriyle olan ilişkisi eğitimin
etkililiğinde dolayısıyla nitelikli hekimlerin yetişmesinde anahtar rol
oynamaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2018 |
Submission Date | August 15, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 17 Issue: 53 |