Aim: The COVID-19 pandemic has had significant effects on medical education as it affects almost every field. Various restrictions were implemented to prevent the spread of the disease. Face-to-face education rapidly turned into online education. University campuses were evacuated and students were sent to their houses. It is also thought that the process has had an impact on students’ physical activity levels. The purpose of this study was to evaluate the physical activity level of medical students in the COVID-19 pandemic and online education process.
Methods: The descriptive study was performed with third year medical students. Data was collected with an online questionnaire between 07–10 June 2021. Volunteering was the basis for participation in the survey. A short sociodemographic information form, and Turkish version of International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF) were used as data collection tools.
Results: 79 students volunteered for the study. The mean age of the students was 21.7 ± 4.1 (18-49) years, and 57% (n=45) of them were female. The average screen time of the students was 6.0 ± 3.4 hours, 49.4% (n=39) of the them were eating much more and 68.4% (n=54) of them were doing less physical activity during the pandemic. Sixteen (20.3%) of the students’ Body Mass Index were over to the average value. During the pandemic period, the average weight of the students was 66.9±14.6 kg, their BMI was 22.4±4.1 kg/m2. Although the current weight of the students increased slightly compared to the pre-pandemic period (66.9±14.6, 66.5 ±13.4 respectively), there was no significant change in body mass index (z=-0.80, p=0.93). The students' activity points were 664.5±1233.7 in high activity, 290.7±405.6 in moderate activity, 702.6±626.9 in walking activity, and 1657.9±1498.9 in total. Forty one (51.8%) of the students were not doing high physical activity, 39% (n=31) were not doing moderate physical activity. There was no significant difference in physical activity levels between male and female students (χ2=3.48, p=0.15). No statistically significant corralation was found between the educational status of the parents and the physical activity levels of the students (χ2=1.06, p=0.90 and χ2=2.02, p=0.73, respectively).
Conclusions: Physical activity level of medical students was insufficient during the pandemic time. Public health precautions should be achieved to increase students' physical activity levels, and necessary education, support and opportunities should be provided.
yok
yok
We would like to thank the students who participated in the study. We would like to thank Dr. Ezel Bilge Yerli for supporting the statistical analysis of the research.
Amaç: COVID-19 pandemisinin hemen her alanda olduğu gibi tıp eğitimi üzerine de önemli etkileri oldu. Hastalığın yayılımını önlemek için çeşitli kısıtlamalar uygulandı. Yüz yüze eğitim hızla online platforma taşındı. Üniversite kampüsleri boşaltıldı ve öğrenciler evlerine gönderildi. Yaşanan sürecin öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri üzerinde de etkili olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada, COVID-19 pandemisi ve online eğitim sürecinde tıp öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Tıp fakültesi üçüncü sınıf öğrencilerinin dahil edildiği kesitsel bir çalışma yapıldı. Veriler 07- 21 Haziran 2021 tarihleri arasında çevrimiçi bir anket aracılığıyla toplandı. Çalışmaya katılım için gönüllülük esas alındı. Veri toplama aracı olarak kısa bir sosyo-demografik bilgi formu ile Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Formu (IPAQ-SF)’nun Türkçe versiyonu kullanıldı.
Bulgular: Çalışma için 79 öğrenci gönüllü oldu. Öğrencilerin yaş ortalaması 21.7 ± 4.1 ve 45’i (57%) kadındı. Öğrencilerin ekran başında geçirdikleri süre günlük ortalama 6.0±3.4 saatti. Öğrencilerin %49.4’ü (n=39) pandemi döneminde daha fazla yemekte, %68.4’ü (n=54) daha az fiziksel aktivite yapmaktaydı. Öğrencilerin 16’sının (n=%20.3) vücut kitle indeksi normalin üzerindeydi. Pandemi döneminde öğrencilerin ortalama kiloları 66.9±14.6 kg, vücut kitle indeksleri ise 22.4±4.1 kg/m2 idi. Öğrencilerin şimdiki kiloları pandemi öncesi döneme göre bir miktar artmış olsa da (sırasıyla 66.9±14.6, 66.5 ±13.4), vücut kitle indekslerinde anlamlı bir değişiklik yoktu (z=-0.80, p=0.93). Şiddetli fiziksel aktivite puanı ortalama 664.5±1233.7, orta fiziksel aktivite puanı ortalama 290.7±405.6, yürüme puanı ortalama 702.6±626.9 idi. Katılımcıların toplam fiziksel aktivite puanı ortalamaları 1657.9±1498.9 idi. Öğrencilerin %51.8’i (n=41) şiddetli fiziksel aktivite yapmazken, %39’u (n=31) orta fiziksel aktivite yapmıyordu. Kadın ve erkek öğrenciler arasında fiziksel aktivite düzeyleri açısından anlamlı bir fark yoktu (χ2=3.48, p=0.17). Anne ve babanın eğitim durumu ile öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki saptanmadı (sırasıyla χ2=1.06, p=0.90 ve χ2=2.02, p=0.73).
Sonuç: COVID-19 pandemisi döneminde tıp öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri yetersizdir. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeylerini arttıracak halk sağlığı önlemleri hayata geçirilmeli, gerekli eğitim, destek ve fırsat sağlanmalıdır.
yok
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Project Number | yok |
Publication Date | August 31, 2022 |
Submission Date | July 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 21 Issue: 64 |