Abstract
Aim: This study aims to determine the knowledge levels and perceptions of medical faculty students about telemedicine, as well as their willingness to be prepared for telemedicine before graduation from their own perspectives. In line with this aim, the current situation was comprehensively analyzed to develop solution proposals.
Method: In this study, which employs a cross-sectional survey design, data were collected using both qualitative and quantitative questions. Participants were asked direct questions (e.g., yes/partially, undecided/no; very low=1 to very high=5), followed by follow-up questions (direct or open-ended) related to these questions, aiming to gain in-depth information about their perspectives. The data obtained from open-ended questions, which were designed to allow participants to express their thoughts freely and in detail, were analyzed using content analysis techniques, including categorical and frequency analysis.
Results: The study results indicated that although the number of students taking courses related to telemedicine or telemedicine applications in their current medical education processes is quite low, nearly half of the students stated that they have at least a low level of knowledge about this subject. Specifically, 48.2% of the students reported having no knowledge of the telemedicine concept, while 33.4% indicated partial knowledge. Despite this, 67.8% of the students expressed that telemedicine should be included in the curriculum. Moreover, students who had taken a course related to telemedicine reported significantly more knowledge (M=3.74) compared to those who have not taken such a course but claim to have some knowledge (M=2.29) (F(1, 268) = 291.841, p < 0.01). These findings emphasize the necessity of including telemedicine education in the curriculum.
Discussion: As medicine continues to incorporate telemedicine technologies into patient care, it is important for medical faculties to introduce students to the care methods they will use in the future, allowing them to analyze the advantages and disadvantages. The results of this study also showed that the majority of students are aware of the importance of telemedicine and its education. While the majority of students expressed positive views about the inclusion of telemedicine courses in the medical faculty curriculum, a significant portion also stated that it should be integrated into other courses. This indicates that students are interested in telemedicine and believe that it should be taught either as a separate course or integrated into other courses within the curriculum. Therefore, the curriculum should be updated to accommodate digitalization and telemedicine technologies. It is important to provide necessary education before graduation so that medical students, who will play a key role among future health professionals, are prepared for the digitalized health system. To achieve this, the curriculum should be updated to include courses that contribute to their digital competencies or integrate relevant achievements into other courses. Additionally, efforts should be increased and education provided to protect against risks associated with the use of telemedicine and its processes.
References
- 1. Kostkova P. Grand challenges in digital health. Frontiers Media SA; 2015. p. 134.
- 2. Hsin H, Torous J. Creating boundaries to empower digital health technology. BJPsych Open. 2018;4(4):235-7.
- 3. Ryu S. History of telemedicine: evolution, context, and transformation. Healthcare Informatics Research. 2010;16(1):65-6.
Abstract
Amaç: Gerçekleştirilen bu araştırmada, tıp fakültesi öğrencilerinin teletıp hakkındaki bilgi düzeyleri ve algıları ile mezuniyet öncesi teletıp hazırlıklı olma istekliliklerinin kendi bakış açılarıyla belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, mevcut durumu kapsamlı bir şekilde analiz ederek çözüm önerileri geliştirilmiştir.
Yöntem: Kesitsel anket çalışması (cross-sectional study) deseninin kullanıldığı çalışmada, nitel ve nicel sorular ile veri çeşitlemesi yapılmıştır. Katılımcılara, doğrudan soruların (örneğin, evet/kısmen, kararsızım/hayır) yanı sıra bu sorulara bağlı olarak takip soruları (doğrudan ya da açık uçlu) sorulmuştur. Böylece, duruma ilişkin derinlemesine bilgi alınmaya çalışılmıştır. Düşüncelerini serbestçe ve detaylı bir biçimde ifade etmelerine olanak sağlamak amacıyla yazılı olarak yanıtlanmak üzere verilen açık uçlu sorulardan elde edilen veriler ise içerik analizi türlerinden kategorisel ve frekans analizi teknikleri ile çözümlenmiştir.
Bulgular: Çalışma sonuçları, mevcut tıp eğitim süreçlerinde teletıp veya teletıp uygulamaları ile ilgili ders alan öğrenci sayısının oldukça düşük olmasına rağmen, öğrencilerin neredeyse yarısının bu konuda en azından düşük seviyede bilgi sahibi olduklarını belirtmiştir. Özellikle, öğrencilerin %48,2'si teletıp kavramı hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığını, %33,4'ü ise kısmen bilgi sahibi olduğunu bildirmiştir. Buna rağmen, öğrencilerin %67,8'i teletıp eğitiminin müfredata dahil edilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Ayrıca, teletıp ile ilgili bir ders almış olan öğrenciler, böyle bir ders almamış ancak bir miktar bilgiye sahip olduğunu iddia eden öğrencilere kıyasla (M=2,29) önemli ölçüde daha fazla bilgiye sahip olduklarını bildirmiştir (M=3,74) (F(1, 268) = 291.841, p < 0.01). Bu bulgular, teletıp eğitiminin müfredata dahil edilmesi gerekliliğini vurgulamaktadır.
Sonuç: Tıp, teletıp teknolojilerini hasta bakımına dahil etmeye devam ederken, tıp fakültelerinin öğrencilerini gelecekte kullanacakları bakım yöntemleriyle tanıştırarak, avantaj ve dezavantajlarını analiz etmelerini sağlamak önemlidir. Gerçekleştirilen bu çalışma sonucunda da öğrencilerin büyük bir bölümünün teletıp ve eğitiminin öneminin farkında oldukları görülmektedir. Tıp fakültesi müfredatında teletıp’a yönelik ders eklenmesi noktasında öğrencilerin büyük bölümü olumlu görüş bildirmekle birlikte önemli bir kısmı da diğer derslere entegre edilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Bu durum öğrencilerin teletıp’a olan ilgisini göstermekle birlikte öğretim programlarında ayrı bir ders ya da diğer derslere entegre edilerek öğretilmesi gerektiğine inandıklarını göstermektedir. Bu nedenle, müfredatın dijitalleşme ve teletıp teknolojilerine uyum sağlayacak şekilde güncellenmesi gerekmektedir. Tıp öğrencilerinin, aktif göreve başladıklarında süreci planlayabilmeleri ve yönetebilmeleri için mezuniyetleri öncesinde gerekli eğitimlerin verilmesi önemlidir. Bunun için ise geleceğin sağlık profesyonelleri arasında kilit role sahip olacak olan tıp fakültesi öğrencilerinin dijitalleşen sağlık sistemine hazırlıklı hale getirilmesi için öncelikle öğretim programlarının güncellenerek dijital yetkinliklerine katkı sağlayabilecek derslerin konulması ya da diğer derslerle ilişkilendirilerek ilgili kazanımların verilmesinin sağlanması gerekmektedir. Ayrıca, teletıp ve süreç içinde kullanımına yönelik risklere karşı korunmalarına yönelik çalışmaların artırılması ve eğitimlerin verilmesi gerekmektedir.
Keywords
References
- 1. Kostkova P. Grand challenges in digital health. Frontiers Media SA; 2015. p. 134.
- 2. Hsin H, Torous J. Creating boundaries to empower digital health technology. BJPsych Open. 2018;4(4):235-7.
- 3. Ryu S. History of telemedicine: evolution, context, and transformation. Healthcare Informatics Research. 2010;16(1):65-6.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Medical Education |
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Publication Date | August 31, 2024 |
| Submission Date | May 23, 2024 |
| Acceptance Date | August 8, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024 Volume: 23 Issue: 70 |
