İLKÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ İÇİN OKULDA ÖZNEL İYİ OLUŞ ÖLÇEĞİNİ TÜRKÇEYE UYARLAMA ÇALIŞMASI

Year 2020, Volume: 9 Issue: 2, 884 - 897, 15.06.2020

Kayhan Bozgün , Meltem Akın Kösterelioğlu

Abstract

Bu araştırmada ilköğretim öğrencileri için geliştirilen Okulda Öznel İyi Oluş Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması amaçlanmıştır. Çalışmaya yaşları 10-15 arasında değişen, ilköğretim 4-8. sınıf aralığındaki 280 öğrenci katılmıştır. Ölçeğin çeviri sürecinde uyarlama işlem adımları izlenmiştir. Ölçekte bulunan üç alt ölçeğin Türkiyedeki öğrencilerde benzer olup olmadığını doğrulamak için doğrulayıcı Faktör Analiz (DFA) kullanılarak yapı geçerliği incelenmiştir. Çocuklarda Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği ile ölçüt geçerliği incelenmiştir. DFA analizleri sonucunda modelin iyi uyum indeksi değerlerine sahip olduğu; ölçüt geçerlik analizi sonucunda da benzer ölçek ile anlamlı ilişkiler gösterdiği belirlenmiştir. Güvenirlik çalışmalarında Cronbach alfa iç tutarlılık katsayıları hesaplanarak alt ölçeklerin ve alt ölçeklerdeki boyutların yeterince güvenilir olduğu görülmüştür. Ayrıca her bir maddenin madde toplam korelasyonları ve %27lik alt-üst grup karşılaştırmaları yapılmış ve yüksek düzeyde korelasyona sahip oldukları, grup karşılaştırmalarında t değerlerinin anlamlı olduğu görülmüştür. Bu çalışma sonucunda Okulda Öznel İyi Oluş Ölçeği Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak ilköğretim öğrencilerinin okulda öznel iyi oluşlarını belirlemede kullanılabileceği söylenebilir.

Keywords

Öznel iyi oluş, okul doyumu, olumlu duygular, olumsuz duygular, ilköğretim öğrencileri

References

• Akın, A., Çetin, R. ve Özen, Y. (2016). Ergenler için okulda öznel iyi oluş ölçeğinin kısa Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Journal of European Education, 6(1), 1-7.
• Behling, O., & Law, K. S. (2019). Ölçeklerin ve diğer ölçme araçlarının uyarlanması: Problemler ve çözümler. (Çev. A. Özer). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Brislin, R. W. (1970). Back-translation for cross-cultural research. Journal of Cross-Cultural Psychology, 1(3), 185-216.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (17. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Diener, E., & Diener, C. (1996). Most people are happy. Psychological Science, 7, 181-185.
• Ergün, E. ve Nartgün, Ş. S. (2017). Öğretmen öznel iyi oluş ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 385-397.
• Eryılmaz, A. (2009). Ergen öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(4), 975-989.
• Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 54–60.
• Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1–55.
• Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamaları çok değişkenli istatistik teknikleri (5. baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karasar, N.(2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Keyes, C. L. M., Shmotkin, D., & Ryff, C. D. (2002) Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82, 1007–1022.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3. bs.). New York: Guilford Press.
• Liu, W., Tian, L., Huebner, E. S., Zheng, X., & Li, Z. (2015). Preliminary development of the Elementary School Students’ Subjective Well-Being İn School Scale. Social Indicators Research, 120(3), 917-937.
• Özbey, S. (2019). Okul Öncesi Çocuklar için sosyal duygusal iyi oluş ve psikolojik sağlamlık ölçeğinin (PERİK) geçerlik güvenirlik çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 756-786.
• Özdemir, Y. ve Sağkal, A. S. (2016). Ergenler İçin kısa okulda öznel iyi oluş ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 17(2), 333-350.
• Randolph, J. J., Kangas, M., & Ruokamo, H. (2009). The preliminary development of the Children's Overall Satisfaction With Schooling Scale. Child Indicators Research, 2(1), 79-93.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. (5th edition) Boston, MA: Allyn & Bacon / Pearson Education.
• Telef, B. (2014). Çocuklar için kapsamlı okul doyumu ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(2), 478-490.
• Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-11.