Human Rights In Medieval Europe

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 10, 143 - 164, 28.02.2023

Seda Özmen

https://doi.org/10.59162/tihek.1213968

Öz

Human rights are defined as the rights that a person has only because he is a human being. However, with the intervention of a small minority that has exploited the majority throughout the history of mankind, all individuals have been prevented from having these rights equally. Medieval Europe is the period in which this situation is best observed in terms of its political, socio-economic and religious structure. The feudal system and the Church, which dominated the Middle Ages in particular, were built on a structure that prevented the people of the Middle Ages from achieving their most basic rights. In this regard, it is a modern idea for man to achieve universal human rights regardless of God, society or the state. It arose as a result of the struggle against the institutions of the Middle Ages. The study aims to assess the state of human rights in Medieval Europe. However, due to the breadth of the period and the inability to clearly outline the human rights framework, it was enough to point out the most visible rights violations. Examples have been given in the context of human rights defined by the Universal Declaration of Human Rights, which was created as a result (to a large extent) of the consensus of modern man. Accordingly; the situation of fundamental rights such as freedom and equality in the feudal system and freedom of thought and belief in the face of the Church institution has been evaluated by comparing.

Anahtar Kelimeler

Human Rights, Middle Ages, The Church, Feudalism.

ORTA ÇAĞ AVRUPA'SINDA İNSAN HAKLARI

Öz

İnsan hakları, insanın sadece insan olduğu için sahip olduğu haklar olarak tanımlanmaktadır. Ancak insanlık tarihi boyuca çoğunluğu sömüren küçük bir azınlığın müdahalesiyle tüm bireylerin bu haklara eşit derecede sahip olması engellenmiştir. Orta Çağ Avrupa’sı siyasi, sosyo-ekonomik ve dini yapısı itibariyle bu durumun en iyi gözlemlendiği dönemdir. Özellikle Orta Çağ’a hakim olan feodal sistem ve Kilise, Orta Çağ insanının en temel haklarına ulaşmasını engelleyen bir yapı üzerine kurulmuştur. Bu bakımdan insanın; tanrı, toplum yahut devletten bağımsız olarak evrensel insan haklarına kavuşması modern bir düşüncedir. Orta Çağ’ın kurumlarına karşı verilen mücadelenin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Çalışma Orta Çağ Avrupa’sında insan haklarının durumunu değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Ancak dönemin genişliği ve insan hakları çerçevesinin net bir şeklide çizilememesi nedeniyle en görünür hak ihlallerine işaret etmekle yetinilmiştir. Modern insanın uzlaşısı (büyük oranda) sonucunda oluşturulan Evrensel İnsan Hakları Bildirgesi’nin tanımladığı insan hakları bağlamında örneklendirmelere yer verilmiştir. Buna göre; özgürlük ve eşitlik gibi temel hakların feodal sistemde, düşünce ve inanç özgürlüğünün ise Kilise kurumu karşısındaki durumu karşılaştırılarak değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Hakları, Orta Çağ, Kilise, Feodalizm, Human Rights, Middle Ages, The Church, Feudalism.

Kaynakça

• Agibalova, Ye., Donskoy, G. (2017). Ortaçağ Tarihi, (Çev. Çağdaş Sümer), İstanbul: Yordam Kitap. Ağaoğulları M., Köker, L. (1998). İmparatorluktan Tanrı Devletine, Ankara: İmge Kitabevi.
• Albertoni, G. (2017). Feodalizm, Umberto Eco içinde, Ortaçağ II (s. 180-184), (Çev. Leyla Tonguç Basmacı), İstanbul: Alfa Tarih
• Bloch, M. (2014). Feodal Toplum, (Çev. Melek Fırat). İstanbul: Islık Yayınları.
• Çoban, B. Z. (2015). Papalık ve Ortaçağ, Bayram Ali Çetinkaya içinde, Doğudan Batıya Düşüncenin Serüveni II (s. 601-626), İstanbul: İnsan Yayınları.
• Çotuksöken, B. (2011). Ortaçağ Yazıları, İstanbul: Notos Kitap Yayınevi.
• Dalarun, J. (2005). Ruhban Bakış, Georges Duby, Michelle Perrot içinde, Kadınların Tarihi II: Ortaçağın Sessizliği (s. 25-50), (Çev. Ahmet Fethi), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Demir, K. (2019). Hristiyanlık Dininin Devlet Yönetimi Üzerine Etkileri, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 137-151.
• Demirci, K. (1995). Engizisyon, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 11, 238-241. Ankara: TDV Yayınları.
• Huberman, L. (2013). Feodal Toplumdan Yirminci Yüzyıla, (Çev. Murat Belge). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Gürkaynak, M., İren, A. (2016). Modernizm Öncesi ve Sonrası Batı Toplumlarında İnsan Haklarının Kavramsallaştırılması, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (23), 329-357.
• Güzel, C. (2006). İnsan Hakları Düşüncesinin Gelişimi, içinde, İnsan Hakları (117-142), Ankara: Ankara Barosu İnsan Hakları Merkezi Yayınları.
• İlal, E. (1968). Magna Carta, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 34 (1-4), 210-242.
• Klapisch-Zuber, C. (2005). Kadınları Dahil Etmek, Georges Duby, Michelle Perrot içinde, Kadınların Tarihi II: Ortaçağın Sessizliği (s. 11-24), (Çev. Ahmet Fethi), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kuçuradi, İ. (2006). İnsan Hakları: Kavramı ve Çeşitleri, içinde, İnsan Hakları (29-47), Ankara: Ankara Barosu İnsan Hakları Merkezi Yayınları.
• Kutsal Kitap, (2003). 3. Baskı, İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi.
• Küçükali, R., Akbaş, H. (2016). Bir Haklılaştırma Zemini Olarak Doğal Hukuk, MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi,3 (SI-1), 64-73.
• Lambert, M. (2015). Ortaçağda Dinsel Sapkınlıklar, (Çev. Erdem Gökyaran), İstanbul: Kabalcı Yayıncılık. Le Goff, J. (2015). Ortaçağ Batı Uygarlığı, (Çev. Hanife Güven, Uğur Güven), Ankara: Doğu Batı Yayınları. Le Goff, J. (2017).
• Avrupa’nın Doğuşu, (Çev. M.Timuçin Binder), İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Opitz, C. (2005). Geç Ortaçağ'da Yaşam, Georges Duby, Michelle Perrot içinde, Kadınların Tarihi II: Ortaçağın Sessizliği (s. 255-299), (Çev. Ahmet Fethi), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Pirenne, H. (2014a), Ortaçağ Kentleri, (Çev. Şadan Karadeniz), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Pirenne, H. (2014b), Ortaçağ Avrupa’sının Ekonomik ve Sosyal Tarihi, (Çev. Uygur Kocabaşoğlu), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Power, E. (2019). Ortaçağ İnsanları, (Çev. İslam Kavas), İstanbul: Kronik Kitap.
• Senemoğlu, O. (2016). Antik Yunan Siyasal Düşünüşünde İnsan Doğası ve Toplum Anlayışı: Platon ve Aristoteles, İnsan&İnsan, 3(10), 42-63.
• Smith, J. M. H. (2015). Roma’dan Sonra Avrupa, (Çev. Ahmet Fethi), İstanbul: Alfa Tarih
• Şahin, M. S. (1988). Aforoz, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 1, 412-413. Ankara: TDV Yayınları. Tanilli, S. (2015). Ortaçağ: Feodal Dünya, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Tepe, H. (2006). İnsan Hakları Nedir ve Neyin Aracıdır?, Sivil Toplum Düşünce ve Araştırma Dergisi, 4 (13-14), 17-26.
• Thomasset, C. (2005). Kadın Doğası, Georges Duby, Michelle Perrot içinde, Kadınların Tarihi II: Ortaçağın Sessizliği (s. 51-74), (Çev. Ahmet Fethi), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Timuroğlu, V. (2007). İnsan Hakları Sözlüğü, Ankara: Özkan Matbaacılık ve Gazetecilik Ltd. Şti.
• Toku, N. (2006). Hangi İnsan Hakları, Hangi İnsan Onuru?, Sivil Toplum Düşünce ve Araştırma Dergisi, 4 (13- 14), 7-15.
• Türe, F. (2006). İnsan Hakları Liberalizmin Tekelinde mi?, Sivil Toplum Düşünce ve Araştırma Dergisi, 4 (13- 14), 27-37.
• Ülgen, P. (2010). Ortaçağ Avrupa’sında Feodal Sisteme Genel Bir Bakış, Mukaddime, 1 (1), 1-18. Ülgen, P. (2020). Ortaçağ Avrupa’sında Kölelik, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.