Vankomisine dirençli enterokokların saptanmasında iki farklı kromojenik besiyerinin karşılaştırılması

Year 2019, , 319 - 323, 30.09.2019

Salih Cesur , Sami Kınıklı Çigdem Ataman Hatipoğlu Kader Arslan Taliha Karakök Şerife Altun Demircan

https://doi.org/10.18663/tjcl.339592

Cited By: 1

Abstract

Amaç: Bu çalışmada yoğun
bakım ünitesinde yatan hastaların rektal sürüntü örneklerinden vankomisin
dirençli enterokokların saptanmasında 
Enterococcosel agar ve ChromID VRE besiyerinin performanslarının
karşılaştırılması amaçlandı.

Gereç ve Yöntemler:
Yoğun Bakım ünitesinde yatan hastalardan aktif vankomisine dirençli enterokok (VRE)
sürveyansı kapsamında alınan rektal sürüntü örnekleri eş zamanlı olarak
Enterococosel agar ve Chrom ID  VRE agar besiyerlerine
ekildikten sonra besiyerleri  37 ⁰C’de
etüvde 24-48 saat süreyle inkübe edildi. Enterococosel agar besiyerinde siyah
renkte üreyen koloniler olası VRE  olarak
değerlendirilmeye alındı, bu suşlar kanlı agar besiyerine pasajlandı. Chrom ID
VRE agar besiyerinde menekşe rengi üreyen koloniler  olası vankomisine dirençli Enterococcus
faecium ,  yeşil renkte üreyen koloniler ise olası Enterococcus
faecalis  suşları olarak değerlendirmeye alındı. Her iki
kromojenik besiyerinde üreyen olası VRE suşlarının doğrulanması E-test
yöntemiyle ve otomatize antibiyotik duyarlılık sitemiyle MİK değeri
belirlenerek saptandı. Besiyerlerinin duyarlılık, özgüllük, pozitif belirleyicilik
değeri (PBD) ve negatif belirleyicilik değeri (NBD)’leri;  vankomisin 
E-test yöntemi  ve otomatize
antimikrobiyal duyarlılık yöntemiyle saptanan değerler göz önüne alınarak
hesaplandı.Vankomisin direncini saptamakta E-test yöntemi ve otomatize sistem birbiriyle
%100 uyumluydu.     

Bulgular: Çalışmaya yoğun
bakım ünitesinde yatan hastalardan alınan 159 rektal sürüntü örneği dahil
edildi. Rektal sürüntü örneklerinden E-test yöntemiyle ve otomatize
antimikrobiyal duyarlılık test yöntemiyle doğrulanmış 21 (%13) VRE saptanırken,
138 (%87 ) örnekte VRE saptanmadı. Enterocosel agar besiyerinin 24 ve 48. saatlerdeki
duyarlılık, özgüllük, PBD ve NBD’leri sırasıyla; %95.4, %99.2, %99.2 ve %98.7  idi. Chrom ID VRE agar besiyerinin 24 ve 48.
saatlerdeki duyarlılık, özgüllük, PBD ve NBD’leri sırasıyla; %95.4, %81.7,
%45.6 ve %99.1 idi. Her iki besiyerininin de 24. ve 48. saatlerdeki duyarlılık
ve özgüllük oranları farklılık göstermedi. Enterococcosel agar besiyerinin
duyarlılığı ve PBD’i ChromID VRE agar besiyerinden daha yüksekti. Chrom ID  VRE agar besiyerinde yalancı pozitiflik
oranının (25/159,%16) daha fazla olduğu olduğu saptandı. Enterococosel agar
besiyerinde yalancı pozitiflik oranı % 0.6 (1/159) idi.

Sonuç:
Rektal sürüntü
örneklerinde VRE suşlarının saptanmasında Enterococosel agar besiyerinin özgüllük
oranının Chrom ID VRE agar besiyerinden daha iyi olduğu saptandı. Ayrıca, Chrom
ID VRE agar besiyerinde Gram negatif bakterilere bağlı yalancı pozitifliklerin fazla
olması nedeniyle bu besiyerine Gram negatif etkinlikli antibiyotik eklenmesinin
yararlı olacağı sonucuna varıldı.

Keywords

kromojenik besiyeri, vankomisine dirençli enterokok, kromojenik besiyeri, enterococcosel agar, chrom ID VRE agar

Comparison of two different chromogenic agar for isolation of vancomycin-resistant enterococci

Abstract

Aim: The aim of
this study is to compare performances of 
Enterecoccosel Agar and ChromID VRE 
on detecting vancomycin-resistant enterococci from rectal swab specimens
of the patients in intensive care unit.

Material and
Methods: Rectal swab specimens taken from the patients in
intensive care unit were simultaneously plated in both Enterococosel agar and
ChromID VRE agar, and then, they were incubated in incubator at 37°C for 24-48
hours. Black colonies on Enterococcosel agar were identified as possible VRE.  Purple and pink colonies on ChromID VRE agar
were identified as possible vancomycin resistant Enterococcus faecium. Green colonies on ChromID VRE agar were
identified as possible vancomycin resistant Enterococcus faecalis. Vancomycin resistance were
confirmed by vancomycin E-test and automated antimicrobial susceptibility test
through the MIC values. The sensitivity, specificity, positive predictive value
(PBD) and negative predictive value (NBD) of the agars were calculated by
taking into account the values determined by the vancomycin E-test method and
the automated antimicrobial susceptibility method. In detecting vancomycin
resistance, the E-test method and the automated antimicrobial susceptibility
method were found to be 100% compatible.

Results:
For the
study, 159 rectal swabs taken from patients in intensive care unit were
analyzed. 21 (13%) VRE, which are confirmed by E-test and automated
antimicrobial susceptibility test, were detected in rectal swab specimens, but
VRE was not detected in 138 (87%) specimens. Sensitivity, specificity, PBD and
NBD of enterococcal agar at 24 and 48 hours were; 95.4%, 99.2%, 99.2% and
98.7%, respectively. Sensitivity, specificity, PBD and NBD of Chrom ID VRE agar
at 24 and 48 hours were; 95.4%, 81.7%, 45.6% and 99.1%, respectively.
Sensitivity and specificity rates at 24th and 48th hours of both agars did not
differ. Sensitivity and PBD of Enterococcocel agar were higher than ChromID VRE
agar. It was found that the false positive rate (25/159, 16%) was greater in
Chrom ID VRE agar. The false positive rate on Enterococosel agar was 0.6%
(1/159).

Conclusion
: In conclusion, this study
revealed that the specifity rate of Enterococcosel agar in detecting VRE from
rectal swabs was higher than ChromID agar. However, it is recommended that an
antibiotic for gram negative bacteria should be included in ChromID agar in
order to prevent false positive results.

Keywords

vancomycin-resistant enterococcus, chromogenic media, enterococcosel agar, chrom ID VRE agar

References

• 1. Cuzon G, Naas T, Fortineau N and Nordmann P. Novel Chromogenic Medium for Detection of Vancomycin-Resistant Enterococcus faecium and Enterococcus faecalis. Journal of Clinical Microbiology 2008; 46: 2442–44.
• 2. Seo JY, Kim PW, Lee JH, Song JH, Peck KR, Chung DR et al. Evaluation of PCR-based screening for vancomycin-resistant enterococci compared with a chromogenic agar-based culture method. J Med Microbiol 2011; 60: 945-49.
• 3. Zabicka D, Strzelecki J, Wozniak A, Strzelecki P, Sadowy E, Kuch A et al. Efficiency of the Cepheid Xpert vanA/vanB assay for screening of colonization with vancomycin-resistant enterococci during hospital outbreak. Antonie Van Leeuwenhoek 2012; 101: 671-75.
• 4. Emaneini M, Hosseinkhani F, Jabalameli F, Nasiri MJ, Dadashi M, Pouriran R et al.Prevalence of vancomycin-resistant enterococcus in Iran: a systematic review and meta-analysis. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2016; 35: 1387-92.
• 5. Almyroudis NG, Osawa R, Samonis G, Wetzler M, Wang ES, McCarthy PL et al. Discontinuation of systematic surveillance and contact precautions for vancomycin-resistant enterococcus (VRE) and its impact on the incidence of VR E. faecium bacteremia in patients with hematologic malignancies. Infect Control Hosp Epidemiol 2016; 37: 398-403.
• 6. Cekin Y, Erman Daloğlu A, Oğünç D, Ozhak Baysan B, Dağlar D, Inan D et al. Evaluation of vancomycin resistance 3 multiplexed PCR assay for detection of vancomycin-resistant enterococci from rectal swabs. Ann Lab Med 2013; 33: 326-30.
• 7. Suwantarat N, Roberts A, Prestridge J, Seeley R, Speser S, Harmon C et al. Comparison of Five Chromogenic Media for Recovery of Vancomycin-Resistant Enterococci from Fecal Samples. Journal of Clinical Microbiology 2014; 52: 4039-42.
• 8. Kuch A, Stefaniuk E, Ozorowski T, Hryniewicz W. New selective and differential chromogenic agar medium, chromID VRE, for screening vancomycin-resistant Enterococcus species. J Microbiol Methods 2009; 77: 124-26.
• 9.Gülay Z. Çoklu dirençli hastane infeksiyonu etkenlerinin kontrolünde hızlı tanı testleri. ANKEM Derg 2009; 23: 193-200
• 10. Ledeboer NA, Das K, Eveland M et al: Evaluation of a novel chromogenic agar medium for isolation and differantiation of vancomycin resistant Enterococcus, J Clin Microbiol 2007; 45: 556-60.