Amaç: Bozulmuş açlık glukozu saptanan 30-65 yaş kadınlara uygulanan beslenme ve fiziksel aktivite girişimlerinin kişilere düzenli aralıklarla telefon görüşmeleriyle hatırlatılmasının, bireylerde açlık glukoz düzeyini düzeltmedeki etkinliğini incelemektir.
Yöntem: Tüm girişim (n=117) ve kontrol (n=99) grubuna sağlıklı beslenme şekli ve fiziksel aktivite önerilerini içeren bir seminer sunuldu. Seminer sonunda katılımcılara bu önerileri içeren birer broşür verildi. Girişim grubuna ayrıca diyet ve fiziksel aktivite ile ilgili yaşam tarzı önerilerini hatırlatan trafik ışıklarından uyarlanmış renkli haftalık tablolar verildi. Girişim grubundaki kadınlar 12 hafta boyunca haftada bir telefonla arandı. Açlık kan şekeri sonuç değişkeni ise hem girişim hem de kontrol grupları için bakıldı. On iki haftalık izlem sonunda toplam olarak 32 girişim ve 17 kontrol grubu ile araştırma tamamlandı.
Bulgular: Girişim grubunda 3 aylık izlem sonunda besinlerdeki yeşil renk sıklığında (16.2±4.1’den 15.1±3.7’ye, p=0.03) başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı bir azalma görüldü. Üç ayın sonunda fiziksel aktivitedeki yeşil renk sıklığında (0.5±0.7‘den 0.4±0.7’ye, p=0.25) istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik gözlenmedi. Girişim ve kontrol grupları açlık kan şekeri düzeyi açısından 3 aylık izlemin sonunda karşılaştırıldığında girişim grubunun açlık kan şekeri düzeyinin (117.0±25.8) kontrol grubuna (109.5±9.2) göre arttığı (p=0.69) gözlendi. Bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görüldü.
Sonuç: Çalışmamızda, sağlıklı beslenme ve fiziksel aktiviteyi artırmak için yapılan düzenli hatırlatıcı telefon görüşmelerinin açlık kan şekeri düzeyini düşürmede etkin olmadığı görüldü. Toplum düzeyinde yapılan girişimsel çalışmalarda katılımı artıracak yeni yöntemler aranmalıdır.
Objectives: This study determined whether fasting glucose levels in Turkish women with impaired fasting glucose aged 30-65 years could be improved by regular telephone calls reminding them not to consume food with a high glycemic index and to undertake regular physical activity.
Methods: All subjects/participants in the intervention (n=117) and control (n=99) groups attented a seminar on healthy eating and physical activity. Women in the intervention group were then called weekly and motivated by using charts that were designed with colors adopted from traffic lights. After 12 weeks of intervention both groups were invited for blood tests. In total, 32 intervention and 17 controls responded to this last visit.
Results: In the intervention group, the numbers of green colour codes for nutrition decreased (from 16.2±4.1 to 15.1±3.7, p=0.03) but the numbers of green colour codes for activity was not changed significantly (from 0.5±0.7 to 0.4±0.7, p=0.25) in the third month. At the third month the fasting blood glucose was higher in the intervention group (117.0±25.8) than in the control group (109.5±9.2) (p=0.69).
Conclusions: In our study, simple regular telephone calls were not sufficient to motivate the study participants to stay in the study and to take advice about dietary and physical activity. Further studies should be designed to evaluate different and new lifestyle change interventions for high risk individuals in Turkey.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | April 24, 2013 |
Submission Date | December 12, 2015 |
Published in Issue | Year 2013 |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.