Objective: This study aims to identify the prevalence of burnout syndrome (BS) with its subscales of emotional exhausting (EE), depersonalization (DP), and personal accomplishment (PA) among frontline healthcare workers in Afghanistan.Methods: A total of 623 health workers contracted by NGOs participated in a cross-sectional study in ten provinces. A self-administered questionnaire including Maslach Burnout Inventory were used for data collection. Proportions and factors associated with BS were calculated. Epi info v.7 and SPSS v.20 were used for data management.Results:Totally, 264 were females (41.8%); 83% were married and two-third had ≥14 years of education. Half (58%) had monthly income of 130−260−260. The mean age was 32.5 years, by differentiation of 29.4 years in females and 34.9 years in males. Ten (1.6%)declared currently smoking and 5% dissatisfied with their job. Just 13% were doing private business besides current job. Average number of children was 3.4 and average years of experiences was 8.7. Proportion of high EE, DP and PA was 6.3%, 8.3% and 26.6% respectively. At multivariate analysis age, job satisfaction and work pressure were associated with EE; high level of DP was related to age and job satisfaction; and PA was associated with age, work load, work pressure, security and annual vacation. Conclusion: Frontline health workers are affected by various level of burnout syndrome. They should be supported by management with better work environment to prevent problem and provide quality health services.
Amaç: Bu çalışma, Afganistan’da ön saflarda çalışan sağlık çalışanları arasında tükenmişlik sendromu (BS) ve alt boyutları olan duygusal tükenme (EE), duyarsızlaşma (DP) ve kişisel başarı (PA) yaygınlığını belirlemeyi amaçlamaktadır. Yöntem: Kesitsel çalışmaya on ilde sivil toplum kuruluşlarında sözleşmeli olarak çalışan toplam 623 sağlık çalışanı katılmıştır. Veri toplamada Maslach Tükenmişlik Envanterini de içeren, kendi kendine uygulanan bir anket kullanıldı. Çalışmada BS sıklığı ve ilişkili faktörler hesaplanmıştır. Veri analizi için Epi info v.7 ve SPSS v.20 kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların 264’ü kadındı (% 41.8); % 83’ü evli ve üçte ikisi ≥14 yıl eğitim almıştı. Yarısının (% 58) aylık geliri 130−260 $ idi. Yaş ortalaması kadınlarda 29.4, erkeklerde 34.9’ olmak üzere toplamda 32.5 idi. On kişi (% 1.6) halen sigara içtiğini ve % 5 çalışan işinden memnun olmadığını belirtti. Katılımcıların %13’ü mevcut işle birlikte özel iş yapıyordu. Katılımcıların ortalama olarak 3.4 çocuğu vardı ve ortalama deneyim yılı 8.7 yıldı. Yüksek EE, DP ve PA oranı sırasıyla %6.3, % 8.3 ve % 26.6 idi. Çok değişkenli analizlerde yaş, iş doyumu ve iş baskısı EE ile ilişkilendirildi; yüksek DP seviyesi yaş ve iş doyumu ile ilişkiliydi ve PA yaş, iş yükü, iş baskısı, güvenlik ve yıllık tatillerle ilişkiliydi. Sonuç: Sağlık hizmetlerinin sunumunda ön saflarda yer alan sağlık çalışanları, çeşitli düzeylerde tükenmişlik sendromundan etkilenmektedir. Kaliteli sağlık hizmetlerinin sağlanması için çalışanlar yönetim tarafından desteklenmelidirler.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | December 2, 2021 |
Submission Date | December 22, 2020 |
Acceptance Date | June 19, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 19 Issue: 3 |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.