Purpose: Generic competencies are those that are not specific to a particular profession. These competencies, which are expressed with concepts such as employability skills, transferable skills and 21st century competencies, are increasingly important in terms of employment and career. This research was carried out to identify and compare the generic competence levels of physiotherapy and rehabilitation undergraduate graduates and the competence levels required by the job they are working in, to investigate the skill mismatch.
Methods: The research was carried out between March and December 2018 with an online survey method. All physiotherapy and rehabilitation undergraduate programs graduates who graduated in 2012 were invited to the study. Responses of 240 participants suitable for the analysis were included in the study.
Results: It was determined that the highest competence level of the graduates is about “mastery of own field or discipline”. The highest competence level demanded in the work environment was about “using time effectively”. In 18 of the 22 competencies questioned, graduates rated their competence higher than desired at work. The only competence, in which the required competence level was statistically higher than the graduate competence levels, was “ability to perform well under pressure” (p=0.020). Furthermore, the skill gap was seen most in the ability to perform well under pressure.
Conclusion: The results show that perceived overqualification is common in graduates. On the other hand, results reveal that the subject of working under pressure and efficient time management should be handled comprehensively in the undergraduate education process.
YOK
Amaç: Genel yeterlilikler belirli bir mesleğe özgü olmayan yeterliliklerdir. Literatürde istihdam edilebilirlik becerileri, transfer edilebilir beceriler ve 21. yüzyıl yeterlilikleri gibi kavramlarla da ifade edilen bu yeterliliklerin istihdam ve kariyer açısından önemi giderek artmaktadır. Bu araştırma fizyoterapi ve rehabilitasyon lisans mezunlarının genel yeterlilik düzeyleri ile çalışmakta oldukları işin gerektirdiği yeterlilik düzeylerini tespit etmek, karşılaştırmak ve beceri uyuşmazlığını sorgulamak amacıyla gerçekleştirildi.
Yöntem: Araştırma Mart-Aralık 2018 tarihleri arasında çevrimiçi anket yöntemiyle gerçekleştirildi. Araştırmaya 2012 yılında mezun veren tüm fizyoterapi ve rehabilitasyon lisans programlarının mezunları davet edildi. Analiz için uygun 240 katılımcının yanıtları çalışmaya dahil edildi.
Sonuçlar: Mezunların sahip oldukları en yüksek yeterlilik düzeyinin “kendi alanına ya da disiplinine hakimiyet” konusunda olduğu belirlendi. Çalışılan işte en yüksek düzeyde istenen yeterlilik “zamanı etkili kullanabilme” idi. Sorgulanan 22 yeterlilikten 18’inde mezunlar kendi yeterlilik düzeylerini, iş için istenen yeterlilik düzeylerinden daha yüksek olarak değerlendirdiler. İş için istenen yeterlilik düzeyinin mezun düzeylerinden istatiksel anlamda daha yüksek olduğu tek yeterlilik “baskı altında çalışabilme” idi (p=0,020), aynı zamanda “baskı altında çalışabilme” beceri açığının en fazla olduğu yeterlilik idi.
Tartışma: Sonuçlar mezunlarda algılanan aşırı nitelikli olma halinin yaygın olduğunu göstermektedir. Buna karşın araştırma sonuçlarımız baskı altında çalışabilme yeterliliği ve verimli zaman yönetimi konusunun lisans eğitimi sürecinde kapsamlı olarak ele alınması gerektiğini ortaya koymaktadır.
YOK
YOK
Araştırmamıza desteğinden ötürü Prof. Dr. Selda Önderoğlu’na teşekkür ediyoruz.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Project Number | YOK |
Publication Date | August 10, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 32 Issue: 2 |