1877-1878
Osmanlı-Rus Savaşı'nın ardından imzalanan Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları
ile Ermeni ıslahatı meselesi, uluslararası alanda Osmanlı Devleti'nin karşısına
diplomatik bir sorun olarak çıkarılmıştır. Berlin Antlaşmasının 61. maddesi ile
Ermeni nüfusun yoğun bulunduğu vilayetlerde ıslahat yapılması şartı getirilmiş
ve bu ıslahatların da uluslararası bir komisyon tarafından takip edilmesi
öngörülmüştür. Bu durum üzerine özellikle Ermeni Patrikhanesi tarafından
Osmanlı topraklarındaki Ermeni nüfusu çok abartılarak bunlara muhtariyet
sağlanması hususunda büyük devletlerin baskı yapmaları amaçlanmıştır. II.
Abdülhamid'in iktidarının ilk yıllarında modem bir nüfus sayımı yapılması
amacıyla harekete geçilmiştir. Daha önce yapılmış çalışma ve düzenlemeler de
dikkate alınarak, Şuray-ı Devlet'çe hazırlanan "Sicil-i Nüfus
Nizamnamesi", 4 Eylül 1881 (8 Şevval 1298) tarihinde Padişah tarafından
imzalanarak yürürlüğe girmiştir. Aynı tarihte, nüfus sayımının nasıl
yapılacağına dair bir de Talimat kabul edilmiştir. Nüfus sayımı kaza düzeyinde
organize edilmiş ve her kazada bir nüfus komitesi meydana getirilmiştir. Bu
komitede kaza idare meclisinden ve belediye meclisinden birer üye ile nüfus
memuru ve askeri bir temsilci bulunmuştur. Ayrıca, komitede gayrimüslimleri
temsilen bir üye de yer almıştır. Ermeni asıllı memurlara da nüfus sayımında
görev verilmiştir. Edirne Vilayeti'nde yapılan sayımda da Ermenilerden üye
bulundurulmuş, kadın ve erkek olmak üzere Ermeni nüfusu belirtilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | July 10, 2011 |
Submission Date | January 10, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 1 Issue: 02 |