BibTex RIS Cite

-

Year 2014, Volume: 4 Issue: 2, 43 - 63, 24.07.2014

Abstract

In Turkey, German and French languages are widely taught as the second foreign language among secondary education institutions except for prep classes and private schools. Literature and field observations suggest a number of problems resulting from varying factors in second foreign language teaching. This study aims to determine the problems encountered in second foreign language teaching in Turkey according to the following factors: student, teacher/ teaching member, teaching programme management and family. This study further aims to develop suggestions for second foreign language teaching to be more efficient and beneficial. For the data collection, researchers prepared eight questions and participants consisted of highschool and university students gave written answers. We used content analysis to assess the answers of the participants in comparison. Results suggest that second foreign language teaching in high schools and universities were not viewed to be sufficient. Also, students reported a number of problems arising from students, teachers, teaching programme, management and families. According to the findings of the study, the development of second foreign language teaching in highschools and universities requires significant effort and regulations in the context of students, teachers, teaching programme, management, education politics and families

References

  • (2013) Özel Sayı, ss.275-285.
  • Akpınar Dellal, N. ve Bora Günak, D. (2009). İkinci Yabancı Dil Olarak Almanca Öğrenen Öğrencilerin, Birinci Yabancı Dil İngilizceye Bağlı Öğrenme Stratejileri. Dil Dergisi, Sayı: 145. ss.64-85.Temmuz-Ağustos-Eylül 2009. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/27/1601/17274.pdf Web adresinden 09 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Alptekin, C.(2012).Yabancı Dil Eğitiminde Öğretmen Yetiştiren Akademisyenlerin Nitelikleri. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Anşin, S. (2006). Çocuklarda Yabancı Dil Öğretimi.. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 6, s.9- 20
  • Arak, H. (2006). İkinci Yabancı Dil Olarak Almancanın Öğrenilmesinde İngilizcenin ve Karşılaştırmalı Dilbilgisinin Rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı : 21 Yıl : 2006/2. ss.205-216.
  • Asher J.J. ve Garnica, R. (1969). The Optimal Age to Learn a Foreign Language. In:Modern Language Journal.
  • Başkan, Ö. (1978). Yükseköğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimine İlişkin Saptamalar. İzlem Dergisi. Sayı: 1, 3-9.
  • Bamford, K.W, & Mizokawa, D.T.(1991). Additive Bilingual (İmmersion) Education. Cognitive and Language Development. Language Learning, 41’. 413-429.
  • Bayraktaroğlu, S. (2012).Yabancı Dil Eğitimi Gerçeği, Yabancı Dille Eğitim Yanılgısı. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Bayraktaroğlu, S. (2012).Neden Yabancı Dil Eğitiminde Başarılı Olamıyoruz? Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Can, E. (2010).Türk Eğitim Sisteminde Merkezî Sınavların Yeri. 19. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayında sunulan sözlü Bildiri. Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi, Lefkoşa/Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.
  • Can, E. (2014).Türk Eğitim Sisteminde Nitelik: Engeller ve Öneriler. I. Eurasian Educational Research Congress.EJER- Istanbul Unıversıty, 24-26 April 2014, Istanbul-Turkey.
  • Can, T. (2004). Yabancı Dil Olarak İngilizce Öğretmenlerinin Yetiştirilmesinde Kuram ve Uygulama Boyutuyla Oluşturmacı Yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İngiliz Dili Eğitimi Bölümü, İstanbul.
  • Chambers, G. (1994). A Snapshot in Motivation at 10+, 13+ and 16+. Language Learning Journal, 9: 14-18.
  • Clark, A. & Trafford, J. (1996). Return to Gender: Boys' and Girls' Attitudes and Achievements, Language Learning Journal, 14, 40-49.
  • Çelebi, D. (2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı : 21 Yıl : 2006/2, 285-307.
  • Çelikkaya, Ş.(2013).Ortaöğretim Öğrencilerinin İkinci Yabancı Dil Almanca Dersine Yönelik Tutumları. Middle Eastern & http://www.majersite.org/issue5/8_celikkaya.pdf, Web adresinden 02 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir. of Educational Research, Issue 5. Year 2013. P:96-109.
  • Darancık, Y. (2008). İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Alternatif Yöntemlerin Almanca Edebi Metinlerle Uygulanması. Doktora Tezi.Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. http://sosyalbilimler.cukurova.edu.tr/tez/1150/, Web adresinden 05 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul, Remzi Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (1990). Yabancı dil öğretimi: İlkeler, Yöntemler, Teknikler. Ankara: USEM Yayınları.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Demirel, Ö. (2002) .Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Pegem Akademi, Ankara.
  • Demirezen, M. (2003). Yabancı Dil ve Anadil Öğreniminde Kritik Dönemler. Dil Dergisi. Sayı: 118.TÖMER. Ankara Üniversitesi.
  • Ekmekçi, F.Ö. (1983).Yabancı Dil Eğitimi Kavram ve Kapsamı. Türk Dili, Dil Öğretim Özel Sayısı, Türk Dil Kurumu Yayınları. s.:379-380. Temmuz-Ağustos 1983.
  • EURYDICE. (2008).Avrupa’da Okullarda Dil Öğretimi Hakkında Temel Veriler. Avrupa Komisyonu. Eğitim, Görsel- İşitsel ve Kültür İşleri Yürütme Ajansı, Ekim-2008.
  • Gardner, R.C. & Lambert, W.E. (1972). Attitudes and Motivation in Second Language Learning (Rowley, MA, Newbury House).
  • Güneş, F. (2011).Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2011, Cilt: 8. Sayı: 15, s.123-148.
  • Göğüş, B. (1993). Türkçe Öğretimine Genel Bir Bakış. Türkçe Öğretimi ve Sorunları, Ankara: TED Yayınları.
  • Halliwel, S. (1993). Teaching English in the Primary Classroom. Longman.London.
  • Hamamcı, Z. (2013). Yabancı Dil Öğretimi Tarihçesinde Yöntem İncelemesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi.Şubat 2013, Cilt:2, Sayı:1.s.66-70.
  • Işık, A. (2008).Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies.Vol.4, No.2, October 2008. http://www.jlls.org/Issues/Volume%204/No.2/aisik.pdf, Web adresinden 05 Ocak 2013 tarihinde edinilmiştir.
  • İlter, B. G. ve Er, S. (2007).Erken Yaşta Yabancı Dil Öğretimi Üzerine Veli ve Öğretmen Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. Mart 2007, Cilt:15 No:1 s. 21-30.
  • Kargı, B. (2006). Edebiyat Kılavuzunda Sinema Yapıtlarının Başlangıç Düzeyi Sonrası Yabancı Dil Öğretimine Katkısı”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 22, s. 60-71.
  • Kırmızı, B. (2009).Etkili Bir Almanca Öğretimi İçin Öğretmen Beklentileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt:12, Sayı:22. Aralık -2009, ss.268-280.
  • Kırmızı, B. (2009).Anadolu Liselerindeki Almanca Dersinde Yer Alan Dilbilgisi Konularının Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:26, ss. 42-53.
  • Kocaman, A. (2012). Yabancı Dil Öğretiminde Yöntem ve Ötesi. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • König, W. (1989).Türkiye’deki Yabancı Dil Öğretimi Sorunları, Dışardan Bir Bakış. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.Yıl:1989, Sayı:4.s.167-172.
  • Krashen, S. D. (1973).Lateralization, Language Learning and Their Critical Period: Some New Evidence. Language Learning, 23:63-73.
  • Lambert, W. E. (1972). Language, Psychology and Culture. Stanford CA:Stanford University Pres.
  • Leeson, R. (1975). Fluency and Language Teaching, Norfolk: Lowe And Brydone Ltd.
  • Mc. Laughlin, B. (1984).Second Language Acquyisition in Childhood.Vol:1, Presschool Children. Second Edition:New Jersey.
  • Memiş, M. R. ve Erdem, M. D. (2013). Yabancı Dil Öğretimde Kullanılan Yöntemler, Kullanım Özellikleri ve Eleştiriler. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 8/9, Summer 2013, p. 297-318.
  • Millî Eğitim Bakanlığı(2009). Millî Eğitim Bakanlığı Yabancı Dil Eğitimi ve Öğretimi Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/26184_1.html, web adresinden 08 Mayıs 2013 tarihinde edinilmiştir. Millî Eğitim
  • Bakanlığı.(2012). 12 Yıl
  • http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf, Web adresinden 09
  • tarihinde edinilmiştir. Zorunlu Eğitim
  • Sorular-Cevaplar. Ankara. Haziran 2014
  • Mirici, İ. H. (2001). Çocuklara Yabancı Dil Öğretimi. Gazi Kitabevi: Ankara.
  • Nunan, D. (1998). Teaching Grammar in Context. ELT Journal, 52(2), 101-109.
  • Richards, J. C. ve Rodgers, T. S. (2002). Approaches and Methods in Language Teaching.Cambridge: CUP.
  • Roth, G . (1998). Teaching Very Young Children Preschool and Early Primary. Richmond Publishing. London.
  • Rowntree, D. (1981). Developing Courses For Students, London: McGraw Hill (UK).
  • Soner, O. (2007).Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminin Dünü Bugünü. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2007,7(28). s.397-404
  • Songün, R. (1984). Doğu Anadolu’da Bulunan Orta Dereceli Okul İngilizce Öğretmenlerinin Bilgi Düzeyleri, Yayımlanmamış Doçentlik Tezi, Erzurum.
  • Şahin, Y. (2009). Yabancı Dil Öğretiminde Öğrenci Başarısını Olumsuz Yönde Etkileyen Unsurlar. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi.Yıl: 13, Sayı: 1, ss.149-158. Nisan 2009.
  • Tok, H. ve Arıbaş, S. (2008). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 9, Sayı:15. Bahar-2008.
  • Tosun, C. (2012).Yurdumuzda Yabancı Dil Öğretme ve Öğrenme Sürecinde Başarısızlığın Nedeni Yöntem mi? Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Türk Eğitim Derneği (TED).(1983).Ortaöğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimi ve Sorunları. Türk Eğitim Derneği Bilimsel Toplantısı 201-21 Haziran 1983.Şafak Matbaası:Ankara. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV).
  • (2011).Türkiye’nin İngilizce Açığı.
  • http://www.tepav.org.tr/upload/files/1329722803-6.Turkiye_nin_Ingilizce_Acigi.pdf, Web adresinden 09 Haziran
  • 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Tütüniş, B. (2012).İngilizce Öğretiminde Yöntem Sorunları. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yükseköğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimi ve Yabancı Dille Öğretim Yapılmasında Uyulacak Esaslara İlişkin Yönetmelik. (2008). Resmi Gazete Tarihi: 04.12.2008. Resmi Gazete Sayısı: 27074, http://www. mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.12633&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=, web adresinden 04 Mayıs 2014 tarihinde edinilmiştir.

Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar

Year 2014, Volume: 4 Issue: 2, 43 - 63, 24.07.2014

Abstract

Ülkemizde ortaöğretim kurumlarında hazırlık sınıfları ve özel statülü okullar hariç olmak üzere, ikinci yabancı dil olarak, genellikle Almanca ve Fransızca dillerinin haftada 2 saat öğretimi yapılmaktadır. Literatür incelemeleri ve alanda yapılan gözlemlere göre, ikinci yabancı dil öğretiminde değişik faktörlerden kaynaklanan sorunlarla karşılaşılabilmektedir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de ikinci yabancı dil öğretiminde karşılaşılan sorunların neler olduğunu öğrenci, öğretmen, öğretim programı, yönetim ve aile faktörlerine göre belirlemek ve ikinci yabancı dil öğretiminin daha etkili ve yararlı olmasını sağlayacak öneriler geliştirmektir. Araştırmanın verileri, araştırmacılar tarafından hazırlanan 8 sorudan oluşan veri toplama aracına öğrencilerin vermiş oldukları yazılı yanıtlar ile elde edilmiştir. Araştırmaya katılan lise öğrencileri ile üniversite öğrencilerinin açık uçlu sorulara vermiş oldukları yazılı yanıtlar, içerik analizi yardımıyla karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, lise ve üniversitelerde yürütülmekte olan ikinci yabancı dil öğretimi yeterli görülmemekte ve ikinci yabancı dil öğretiminde, öğrenciler, öğretmenler/öğretim elemanları, öğretim programı, yönetim ve ailelerden kaynaklanan değişik sorunlarla karşılaşılmaktadır. Araştırma sonucuna göre, lise ve üniversitelerde ikinci yabancı dil öğretiminin daha etkili olabilmesi için öğrenci, öğretmen/öğretim elemanı, öğretim programı, yönetim, eğitim politikaları ve aileler bağlamında önemli çabalara ve düzenlemelere ihtiyaç bulunmaktadır.

References

  • (2013) Özel Sayı, ss.275-285.
  • Akpınar Dellal, N. ve Bora Günak, D. (2009). İkinci Yabancı Dil Olarak Almanca Öğrenen Öğrencilerin, Birinci Yabancı Dil İngilizceye Bağlı Öğrenme Stratejileri. Dil Dergisi, Sayı: 145. ss.64-85.Temmuz-Ağustos-Eylül 2009. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/27/1601/17274.pdf Web adresinden 09 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Alptekin, C.(2012).Yabancı Dil Eğitiminde Öğretmen Yetiştiren Akademisyenlerin Nitelikleri. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Anşin, S. (2006). Çocuklarda Yabancı Dil Öğretimi.. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 6, s.9- 20
  • Arak, H. (2006). İkinci Yabancı Dil Olarak Almancanın Öğrenilmesinde İngilizcenin ve Karşılaştırmalı Dilbilgisinin Rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı : 21 Yıl : 2006/2. ss.205-216.
  • Asher J.J. ve Garnica, R. (1969). The Optimal Age to Learn a Foreign Language. In:Modern Language Journal.
  • Başkan, Ö. (1978). Yükseköğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimine İlişkin Saptamalar. İzlem Dergisi. Sayı: 1, 3-9.
  • Bamford, K.W, & Mizokawa, D.T.(1991). Additive Bilingual (İmmersion) Education. Cognitive and Language Development. Language Learning, 41’. 413-429.
  • Bayraktaroğlu, S. (2012).Yabancı Dil Eğitimi Gerçeği, Yabancı Dille Eğitim Yanılgısı. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Bayraktaroğlu, S. (2012).Neden Yabancı Dil Eğitiminde Başarılı Olamıyoruz? Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Can, E. (2010).Türk Eğitim Sisteminde Merkezî Sınavların Yeri. 19. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayında sunulan sözlü Bildiri. Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi, Lefkoşa/Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.
  • Can, E. (2014).Türk Eğitim Sisteminde Nitelik: Engeller ve Öneriler. I. Eurasian Educational Research Congress.EJER- Istanbul Unıversıty, 24-26 April 2014, Istanbul-Turkey.
  • Can, T. (2004). Yabancı Dil Olarak İngilizce Öğretmenlerinin Yetiştirilmesinde Kuram ve Uygulama Boyutuyla Oluşturmacı Yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İngiliz Dili Eğitimi Bölümü, İstanbul.
  • Chambers, G. (1994). A Snapshot in Motivation at 10+, 13+ and 16+. Language Learning Journal, 9: 14-18.
  • Clark, A. & Trafford, J. (1996). Return to Gender: Boys' and Girls' Attitudes and Achievements, Language Learning Journal, 14, 40-49.
  • Çelebi, D. (2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı : 21 Yıl : 2006/2, 285-307.
  • Çelikkaya, Ş.(2013).Ortaöğretim Öğrencilerinin İkinci Yabancı Dil Almanca Dersine Yönelik Tutumları. Middle Eastern & http://www.majersite.org/issue5/8_celikkaya.pdf, Web adresinden 02 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir. of Educational Research, Issue 5. Year 2013. P:96-109.
  • Darancık, Y. (2008). İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Alternatif Yöntemlerin Almanca Edebi Metinlerle Uygulanması. Doktora Tezi.Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. http://sosyalbilimler.cukurova.edu.tr/tez/1150/, Web adresinden 05 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul, Remzi Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (1990). Yabancı dil öğretimi: İlkeler, Yöntemler, Teknikler. Ankara: USEM Yayınları.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Demirel, Ö. (2002) .Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Pegem Akademi, Ankara.
  • Demirezen, M. (2003). Yabancı Dil ve Anadil Öğreniminde Kritik Dönemler. Dil Dergisi. Sayı: 118.TÖMER. Ankara Üniversitesi.
  • Ekmekçi, F.Ö. (1983).Yabancı Dil Eğitimi Kavram ve Kapsamı. Türk Dili, Dil Öğretim Özel Sayısı, Türk Dil Kurumu Yayınları. s.:379-380. Temmuz-Ağustos 1983.
  • EURYDICE. (2008).Avrupa’da Okullarda Dil Öğretimi Hakkında Temel Veriler. Avrupa Komisyonu. Eğitim, Görsel- İşitsel ve Kültür İşleri Yürütme Ajansı, Ekim-2008.
  • Gardner, R.C. & Lambert, W.E. (1972). Attitudes and Motivation in Second Language Learning (Rowley, MA, Newbury House).
  • Güneş, F. (2011).Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2011, Cilt: 8. Sayı: 15, s.123-148.
  • Göğüş, B. (1993). Türkçe Öğretimine Genel Bir Bakış. Türkçe Öğretimi ve Sorunları, Ankara: TED Yayınları.
  • Halliwel, S. (1993). Teaching English in the Primary Classroom. Longman.London.
  • Hamamcı, Z. (2013). Yabancı Dil Öğretimi Tarihçesinde Yöntem İncelemesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi.Şubat 2013, Cilt:2, Sayı:1.s.66-70.
  • Işık, A. (2008).Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies.Vol.4, No.2, October 2008. http://www.jlls.org/Issues/Volume%204/No.2/aisik.pdf, Web adresinden 05 Ocak 2013 tarihinde edinilmiştir.
  • İlter, B. G. ve Er, S. (2007).Erken Yaşta Yabancı Dil Öğretimi Üzerine Veli ve Öğretmen Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. Mart 2007, Cilt:15 No:1 s. 21-30.
  • Kargı, B. (2006). Edebiyat Kılavuzunda Sinema Yapıtlarının Başlangıç Düzeyi Sonrası Yabancı Dil Öğretimine Katkısı”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 22, s. 60-71.
  • Kırmızı, B. (2009).Etkili Bir Almanca Öğretimi İçin Öğretmen Beklentileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt:12, Sayı:22. Aralık -2009, ss.268-280.
  • Kırmızı, B. (2009).Anadolu Liselerindeki Almanca Dersinde Yer Alan Dilbilgisi Konularının Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:26, ss. 42-53.
  • Kocaman, A. (2012). Yabancı Dil Öğretiminde Yöntem ve Ötesi. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • König, W. (1989).Türkiye’deki Yabancı Dil Öğretimi Sorunları, Dışardan Bir Bakış. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.Yıl:1989, Sayı:4.s.167-172.
  • Krashen, S. D. (1973).Lateralization, Language Learning and Their Critical Period: Some New Evidence. Language Learning, 23:63-73.
  • Lambert, W. E. (1972). Language, Psychology and Culture. Stanford CA:Stanford University Pres.
  • Leeson, R. (1975). Fluency and Language Teaching, Norfolk: Lowe And Brydone Ltd.
  • Mc. Laughlin, B. (1984).Second Language Acquyisition in Childhood.Vol:1, Presschool Children. Second Edition:New Jersey.
  • Memiş, M. R. ve Erdem, M. D. (2013). Yabancı Dil Öğretimde Kullanılan Yöntemler, Kullanım Özellikleri ve Eleştiriler. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 8/9, Summer 2013, p. 297-318.
  • Millî Eğitim Bakanlığı(2009). Millî Eğitim Bakanlığı Yabancı Dil Eğitimi ve Öğretimi Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/26184_1.html, web adresinden 08 Mayıs 2013 tarihinde edinilmiştir. Millî Eğitim
  • Bakanlığı.(2012). 12 Yıl
  • http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf, Web adresinden 09
  • tarihinde edinilmiştir. Zorunlu Eğitim
  • Sorular-Cevaplar. Ankara. Haziran 2014
  • Mirici, İ. H. (2001). Çocuklara Yabancı Dil Öğretimi. Gazi Kitabevi: Ankara.
  • Nunan, D. (1998). Teaching Grammar in Context. ELT Journal, 52(2), 101-109.
  • Richards, J. C. ve Rodgers, T. S. (2002). Approaches and Methods in Language Teaching.Cambridge: CUP.
  • Roth, G . (1998). Teaching Very Young Children Preschool and Early Primary. Richmond Publishing. London.
  • Rowntree, D. (1981). Developing Courses For Students, London: McGraw Hill (UK).
  • Soner, O. (2007).Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminin Dünü Bugünü. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2007,7(28). s.397-404
  • Songün, R. (1984). Doğu Anadolu’da Bulunan Orta Dereceli Okul İngilizce Öğretmenlerinin Bilgi Düzeyleri, Yayımlanmamış Doçentlik Tezi, Erzurum.
  • Şahin, Y. (2009). Yabancı Dil Öğretiminde Öğrenci Başarısını Olumsuz Yönde Etkileyen Unsurlar. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi.Yıl: 13, Sayı: 1, ss.149-158. Nisan 2009.
  • Tok, H. ve Arıbaş, S. (2008). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 9, Sayı:15. Bahar-2008.
  • Tosun, C. (2012).Yurdumuzda Yabancı Dil Öğretme ve Öğrenme Sürecinde Başarısızlığın Nedeni Yöntem mi? Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Türk Eğitim Derneği (TED).(1983).Ortaöğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimi ve Sorunları. Türk Eğitim Derneği Bilimsel Toplantısı 201-21 Haziran 1983.Şafak Matbaası:Ankara. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV).
  • (2011).Türkiye’nin İngilizce Açığı.
  • http://www.tepav.org.tr/upload/files/1329722803-6.Turkiye_nin_Ingilizce_Acigi.pdf, Web adresinden 09 Haziran
  • 2014 tarihinde edinilmiştir.
  • Tütüniş, B. (2012).İngilizce Öğretiminde Yöntem Sorunları. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yükseköğretim Kurumlarında Yabancı Dil Öğretimi ve Yabancı Dille Öğretim Yapılmasında Uyulacak Esaslara İlişkin Yönetmelik. (2008). Resmi Gazete Tarihi: 04.12.2008. Resmi Gazete Sayısı: 27074, http://www. mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.12633&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=, web adresinden 04 Mayıs 2014 tarihinde edinilmiştir.
There are 64 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Ertuğ Can

Canan Can This is me

Publication Date July 24, 2014
Published in Issue Year 2014 Volume: 4 Issue: 2

Cite

APA Can, E., & Can, C. (2014). Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 43-63.
AMA Can E, Can C. Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. July 2014;4(2):43-63.
Chicago Can, Ertuğ, and Canan Can. “Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4, no. 2 (July 2014): 43-63.
EndNote Can E, Can C (July 1, 2014) Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4 2 43–63.
IEEE E. Can and C. Can, “Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol. 4, no. 2, pp. 43–63, 2014.
ISNAD Can, Ertuğ - Can, Canan. “Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4/2 (July 2014), 43-63.
JAMA Can E, Can C. Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014;4:43–63.
MLA Can, Ertuğ and Canan Can. “Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol. 4, no. 2, 2014, pp. 43-63.
Vancouver Can E, Can C. Türkiye’de İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014;4(2):43-6.


Creative Commons License
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır.