OBJECTIVES: Cancer screening includes tests and examinations to identify cancer at early stages when treatment is more efective.The aim of this study is to evaluate the knowledge, attitude and behaviors of medical residents about cancer screening.
MATERIALS AND METHOD: This cross-sectional studycarried out on residents who work in in Çanakkale Onsekiz Mart University Hospital. Participants were asked questions about sociodemographic charecteristics, time in profession, whether they have relatives diagnosed with cancer and their attitude about cancer screening and whether they screened their patients for colorectal, breast, cervical, and lung cancers.
RESULTS: Total of 108 residents ages between 25-36 years, 51 (47.2%) were female and 57 (52.8%) were male was participated in the study. Mean time in profession was 3.0 ± 1.8 years. Of the participants,74% agreed on “routine screening programs for early diagnosis of cancer should be performed”; 25% were agreed on “cancer screening should only be done only by physicians who are responsible for follow up and treatment of that cancer”; 58% were agreed on “cancer only should be screened in primary care” and 37% of physicians supported statement that “Screening of more common diseases in community is more important than cancer screening”. Rate of residents who suggest cancer screening to their patients was 90%. There were 66 (65.3%) residents whose relatives had been diagnosed with cancer and this feature did not make a significant difference in terms of suggesting cancer screening. Although the rates of residents who declared that they have suggested screening for colorectal cancer were 55,6%, for breast cancer were 57,4%, for cervical cancer were 57,4% and for lung cancer were 14,8%; the rates of compliance with screening reccomendations in the guidelines for colorectal cancer, breast cancer, cervical cancer and lung cancer were found to be 31,7%, 62,9%, 21,0% and 12,5%; respectively.
DISCUSSION: Residents who participated in our study had moderate attitude towards cancer screening and almost half of them did not perform cancer screening in their application. Also most of screenings recommended by residents were not fit to the guidelines. Breast cancer related screening practices have been more widely accepted than others and new recommendations such as lung cancer screening still need to be improved.
GİRİŞ-AMAÇ:
Kanser taramaları, ilgili kanserin tedavisinin kolay ve etkili olabildiği erken
evrelerde tanınabilmesi için uygulanan test ve muayeneleri içermekte olup;
erken tanı sayesinde tedavi başarısını arttırmaktadır. Bu çalışmada araştırma
görevlisi hekimlerin kanser tarama ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarının
değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ-YÖNTEM:
Kesitsel desende planlanmış olan çalışmaya Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan araştırma görevlisi hekimler
dahil edildi. Katılımcılara araştırmacılar tarafından oluşturulmuş, katılımcıların
sosyodemografik özellikleri, mesleki tecrübe süreleri, kanser tanılı yakın
sahibi olup olmadıkları ve kanser taraması hakkındaki düşünce vetutumları ile
günlük uygulamalarında yürüttükleri kanser taramaları hakkında sorular
yöneltilmiş,ve kolorektal, meme, serviks ve akciğer kanserlerine yönelik tarama
yapıp yapmadıkları sorgulanmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya yaşları 25-36 arasında değişen,
aktif hekimlik süreleri ortalama 3,0±1,8 yıl olan, 51’i (%47,2) kadın, 57’si
(%52,8) erkek toplam 108 araştırma görevlisi hekim katıldı. Hekimlerin %74,1’i
“Kanser erken tanısı için rutin tarama programları uygulanmadır”; %25,0’i
“Kanser taramaları sadece takip ve tedaviyi yapabilecek olan hekimler
tarafından yapılmalıdır”; %58,3’ü “Kanser tarama birinci basamakta
yapılmalıdır” ifadelerine katılmaktaydı. Hekimlerin %37’si ise “Toplumda daha
sık görülen hastalıkların taranması kanser taramalarından daha önemlidir”
ifadesini desteklemekteydi. Hekimlerin “%90’ı hastalarına kanser tarama
önerdiğini belirtmekteydi. Herhangi bir yakınının kanser tanısı aldığını
belirten 66 (%65,3) hekim mevcuttu; bu özellik, kanser taraması önerme
açısından anlamlı fark oluşturmuyordu. Hekimler’in %55,6’sı kolorektal kanser,
%57,4’ü meme kanseri, %57,4’ü serviks kanseri ve %14,8’i akciğer kanseri için
tarama önerisinde bulunduğunu belirtmişti. Hekimlerin tarama önerilerinin
kolorektal kanser için %31,7, meme kanseri için %62,9, serviks kanseri için
%21, akciğer kanseri için %12,5 oranında kılavuzlara uygun olduğu belirlendi.
SONUÇ:
Çalışmamıza dahil olan hekimlerin kanser tarama tutumlarının orta düzeyde
olduğu, yarıya yakınının uygulamasında kanser taramasına yer vermedikleri,
önemli oranda tarama uygulamasının kılavuzlara uygun olmadığı belirlenmiştir.
Meme kanseri ile ilgili tarama uygulamaları diğerlerinden daha fazla kabul
görürken kılavuzlara yeni dahil olmuş akciğer kanseri tarama uygulamalarının,
diğerlerinden geride olduğu dikkat çekmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 15, 2019 |
Submission Date | March 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 1 Issue: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.