Kırsal yerleşimler; yaşam ve çalışma faaliyetlerinin daha çok doğal kaynakların değerlendirilmesine bağlı, geleneksel sosyal ilişkilerin devam ettiği alanlardır. Bununla beraber kırsal yerleşimlerde bulunan özgün doku günümüzde kaybolmaya başlama sorunu ile karşı karşıyadır. Mekânsal planlama sisteminde kırsal alanlar yeterince yer edinmemekte, özgün dokunun korunmasına yönelik yaklaşımlar yetersiz kalmakta ve kırsal alandaki çalışmalar tarım odaklı ekonomik kalkınma çabaları ile oluşturulmaya çalışılmaktadır. Dünyada ilk olarak 1993 yılında İngiltere’de ortaya çıkan ‘Köy Tasarım Rehberleri’ kırsal dokunun korunması ve geliştirilmesine yönelik planlama sistemine bir araç olmaktadır. Türkiye’de ise 3194 imar Kanunu’na ek madde ile 2013 yılında getirilen ‘köy tasarım rehberi yapılabilir’ ibaresine rağmen çalışmalar oldukça azdır. Bu çalışma; kırsal dokunun korunması ve gelişmesine yönelik köy tasarım rehberlerinin bir araç olarak kullanılabileceğini örnek alan üzerinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışma yöntemi olarak literatür taraması, mekânsal analizlerin yapılması Ödemiş Bademli kır yerleşimi kapsamında yapılan saha araştırmaları ve analizleri , yerel halk ile anket ve yüz yüze görüşmeler olmak üzere nitel ve nicel araştırma teknikleri kullanılmıştır. Daha sonra ise yerleşime özgü köy tasarım rehberi önerileri geliştirilmiştir. İzmir İli kırsal yerleşmelerinde daha önce kırsal dokuya yönelik çalışmalar yapılsa da köy tasarım rehberi oluşturulması adına bu çalışma ilk olma özelliğini taşımaktadır. Ayrıca, çalışmada kırsal alanların sorunlarına ve büyükşehir kanunu ile yaşanan değişikliklerden etkilenmesine dikkat çekmesi amaçlanmakta, köy tasarım rehberinin geliştirilmesinin önemini vurgulayarak, oluşturulan izlenceyle sonraki çalışmalara ışık tutması hedeflenmektedir.
Rural settlements; are places, where the living and working activities are based on the proper use of natural resources, and where traditional social relations continue. The original tissues of in the rural settlements are now confronted with the problem of disappearance. In the spatial planning system, the rural areas do not take up enough space and the approaches to conserve the original tissue are insufficient. Besides, the studies on the rural settlements focus more the economic development based on agriculture. In the world, the first village design guide 1993 , which emerged in England in 1993, developped to be a tool for planning for the conservation and development of rural tissue. In 2013, the phrase of ‘village design guides can be prepared’ was brought as an additional item for 3194 zoning law in Turkey. However, although there are studies in the literature, no activity has been done yet in practice. This study aims to draw attention to the village design guides and to use them as a tool for the conservations and development of rural tissue in a selected case. Qualitative and quantitative research techniques such as literature review, field study, spatial analysis, surveys and face to face interviews with the inhabitants were used as the study method. Subsequently, settlement-specific village design guides were developed. In rural settlements of İzmir Province, although previously studies on rural tissue have been done, this study is the first study that has been carried out in the scope of establishing village design guides. It is also aimed to draw attention to the problems of rural areas and changes made with the city law, to lead the future studies by emphasizing the importance of development of the village design guides.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
Bu sistemin içeriği ve TÜBA-KED'de yayınlanan tüm makaleler "Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0" altında lisanslanmıştır.