Türk edebiyatında mizahi türlere bakıldığında okurunu güldü-
ren fıkra, hiciv, nükte, latife, espri türünde binlerce örneğe rastlamak mümkündür.
Ancak mizaha neden gülündüğüne ilişkin akademik çalışmalar bu
durumla ters orantılıdır. Mizahın tarifi ve işlevi üzerinde düşünceler, çalış-
malar oldukça yenidir. Batı düşünce ve edebiyat dünyasında mizaha ilişkin
çalışmalar da yeni olmakla Türk edebiyatındaki çalışmalara göre daha eski
ve ciddidir. Basit bir literatür taramasında bu farkı görmek mümkündür.
Batı felsefesinde Platon’dan bu yana bazı filozoflar neden güldüğümüze
dair düşünceler ortaya atmış; yüzden fazla mizah teorisi dikkatlere sunulmuştur.
Makalenin konusu gülmeyi önemseyen bir yazarın, Necip Fazıl Kı-
sakürek’in Çerçeve yazılarındaki fıkralarda gülme kaynağı ve mizahın
işlevine dairdir. Bir kelime virtüözü olan Necip Fazıl, Çerçevelerde sadece
mizahi kısımlarda değil hayatın her alanına ilişkin fıkralarda üslubunu bayağılaştırmamakta
bunu yaparken de mizahın işlevlerinden yararlanmaktadır.
Bu yaklaşımıyla mizahı ciddiye almaktadır. Türk edebiyatında mizahın
tarihini yazacakların Necip Fazıl’a gereken ilgiyi göstermeleri ve yerini konumlandırırken
Çerçeve yazılarına dikkat çekmeleri yerinde bir yaklaşım
olacaktır.
When we look at humorous types in Turkish literature
its possible see thousands of joke, satire, wit, hoax, jest; however academic
studies regarding why people laugh at them are inversely correlated.
The studies and arguments on the description and function of the humour
are quite new. Although it is new, the studies on humour in western thought
and literature are older and more serious than the ones in Turkish literature.
It is possible to see this distinction through a simple literature review. Since
Platon, some philosophers have thrown an idea into the pot on this issue and more than a hundred theories of humour have been presented. In this
study, sources and functions of humour of jokes in Çerçeves by Necip Fazıl
Kısakürek have been presented. Necip Fazıl gave importance to laughing
and as a word virtuoso he never vulgarised his style throughout the jokes
in Çerçeves regardless of they are humorous or related to other parts of life.
To do so, he took advantage of the functions of humour. In his approach, it
is clear that he took humour seriously. It would be pertinent that the ones
who would write the history of humour in Turkish literature give due attention
to Necip Fazıl and his Çerçeves.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 5, 2017 |
Submission Date | April 18, 2017 |
Acceptance Date | October 18, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |