Research Article
BibTex RIS Cite

Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi

Year 2020, Volume: 4 Issue: 3, 249 - 252, 29.12.2020
https://doi.org/10.25048/tudod.713326

Abstract

Amaç: Bu çalışma Kayseri ilinde 2018 yılında 5 adet sağlıklı yaşam merkezindeki diyet polikliniklerine başvuranların vücut ağırlıklarının
değişimini değerlendirmek amacı ile yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma 2018 yılında Kayseri’de birinci basamak sağlık hizmetleri alanında diyetisyen polikliniklerine başvuran
5.462 kişinin verileri incelenerek yapılmıştır. Halk Sağlığı Yönetim Sistemi (HSYS) üzerinden veriler taranmış ve SPSS 21.0’a aktarılmıştır.
Beden Kütle İndeks’leri (BKİ) hesaplanarak obezite sınıflandırmaları yapılmıştır. Çalışma için Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü’nden yazılı
izin ve Erciyes Üniversitesi Klinik Olmayan Araştırmalar Etik Kurulu’ndan etik onay alınmıştır.
Bulgular: Kayseri ilinde bulunan 5 adet sağlıklı yaşam merkezindeki diyetisyen polikliniklerine 2018 yılında 18 yaş üstü 5,462 kişi
başvurmuştur. Başvuranların %58.4’ünün BKİ’sinin 30’un üstünde olduğu görülmüştür. En az 1 defa gelenlerin %53,2’si evre 1 obezdir.
En az 2 defa gelenlerin %52,7’si evre 1 obezdir. İkinci kez gelen obez bireylerin ilk geliş BKİ ortancaları 34,7 iken ikinci gelişlerindeki
BKİ ortancaları 33,1 olarak bulunmuştur. Ortancalar kıyaslandığında aradaki farklar istatistiksel olarak anlamlıdır.(p<0,05).
Sonuç: Çalışmamızda sağlıklı hayat merkezlerinde hizmet vermekte olan diyet polikliniklerinin kilo vermede etkin olduğu tespit
edilmiştir. Sağlıklı hayat merkezleri içerisinde spor salonları; fizyologlar, spor hocalarının da görevlendirilerek oluşturulması obeziteyle
mücadeleye katkı sunacaktır.

References

  • 1- Altunkaynak, ve ark. "Obezite: nedenleri ve tedavi seçenekleri." Van Tıp Dergisi 13.4 (2006): 138-142.
  • 2- Çiftçi H. Obezitede Tıbbi Beslenme Tedavisinde Öğün Sayısının Vücut ağırlık Kaybı, Vücut Kompozisyonu ve Bazı Biyokimyasal Bulgulara Etkisi. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Programı, Doktora tezi, Ankara, 2009.
  • 3- Ayar, K. Normal Kilolu, Kilolu ve Obez Bireylerin Obezite ve Obezite İlişkili Hastalıklar Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi ve Karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi. İç Hastalıkları Ana Bilim dalı, Uzmanlık Tezi, Bursa, 2009.
  • 4- Bakhshi E, et al. Sociodemographic and smoking associated with obesity in adult women in Iran: Results from the National Health Survey. J Public Health 2008;30:429-35.
  • 5- Hajian-Tilaki KO, Heidari B. Prevalence of obesity, central obesity and the associated factors in urban population aged 20-70 years, in the North of Iran: A population-based study and regressionapproach. Obes Rev 2007;8:3-10.
  • 6- James PT. et all. The worldwide obesity epidemic. Obes Res 2001;9:228S-233S.
  • 7- Deepa M, et all. Prevalence and significance of generalized and central body obesity in an urban Asian Indian population in Chennai, India (CURES: 47). Eur J Clin Nutr 2009;63:259-67.
  • 8- Insel P et all. Energy Balance, Body Composition and Weight Management. Nutrition, Third Edition 2007;329-79.
  • 9. 25 mayıs 2019 toplum sağlığı merkezi ve bağlı birimler yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik
  • 10- Robergs RA, Roberts SO. Exercise Physiology. Exercise, Performence, and Clinical Applications. Mosby. St. Louis, 1997.
  • 11- Gallagher D, et all. Healthy percentage body fat ranges: an approach for developing guidelines based on body mass index. Am J Clin Nutr 2000;72: 694-701.
  • 12- World Health organization obesity and overweight Fact sheet No:311, Geneva, WHO, http://who.ınt/mediacentral juctsmeets/Fs3117en/print.html.
  • 13.-Tam, Abbas, and Bekir Çakır. "Birinci basamakta obeziteye yaklaşım." Ankara Medical Journal 12.1 (2012).
  • 14-Çayır A. ve ark. Beslenme ve Diyet Kliniğine Başvuranlarda Obezite Durumu ve Etkili Faktörlerin Belirlenmesi Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 2011, 64(1)
  • 15- Coşkun B., İstanbul’da Özel Bir Hastanenin Diyet Polikliniği’ne Başvuranların Bazı Özelliklerinin ve Beslenme Durumlarının Değerlendirilmesi Yüksek Lisan Tezi Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Diyetetik Bölümü 2013
  • 16-Global Burden of Disease Study 2015 (GBD 2015) Life Expectancy, All-Cause and Cause-Specific Mortality 1980-2015
  • 17- Onat A. ve ark. Rising obesity indices in 10-year follow-up of Turkish men and women: Body mass index independent predictor of coronary events among men. Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi 2001 29:430-36.
  • 18- Satman I ve ark. Türkiye Diyabet, Hipertansiyon, Obezite ve Endokrinolojik Hastalıklar Prevalans Çalışması-II. TURDEP II: Ön sonuçlar. Kronik Hastalıklar Oturumu, 13. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, 18-22 Ekim 2010, İzmir.
  • 19- Hatemi H ve ark.Türkiye Obezite ve Hipertansiyon Çalışması (TOHTA). Endokrinolojide Yönelişler Dergisi 2002;11:1-16.
  • 20- Kozan O, ve ark Prevalence of the metabolic syndromeamong Turkish adults. Eur J Clin Nutr 2007;61:548-53 (METSAR).
  • 21-Saygın.M,ve ark. R. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi diyet polikliniğine başvuran hastalarda obezite prevelansı Med J SDU / SDÜ Tıp Fak Derg 2015:22(3):53-59
  • 22- Akman M, ve ark.Genel dahiliye polikliniğine başvuran hastalarda obezite sıklığı ve ilişkili sağlık problemleri. Marmara Medical Journal 2004, 17: 113-120.

Evaluation of 2018 Data of Kayseri Provincial Health Directorate Healthy Life Centers Diet Polyclinics

Year 2020, Volume: 4 Issue: 3, 249 - 252, 29.12.2020
https://doi.org/10.25048/tudod.713326

Abstract

Aim: This study was carried out to evaluate the change of body weights of the applicants to the diet polyclinics in 5 wellness centers in
Kayseri in 2018.
Material and Methods: This study was conducted by examining the data of 5.462 people who applied to dietitian outpatient clinics
in the field of primary health care in Kayseri in 2018. Data were scanned through the Public Health Management System (HSYS) and
transferred to SPSS 21.0. Obesity classifications were made by calculating Body Mass Index (BMI). Written permission from Kayseri
Provincial Health Directorate and ethical approval from Erciyes University Non-Clinical Researches Ethics Committee were obtained
for the study.
Results: In 2018, 5462 people over the age of 18 applied to dietician outpatient clinics in 5 healthy life centers in Kayseri. It was observed
that 58.4% of the applicants had over 30 BMI. 53.2% of those who come at least once are stage 1 obese. 52.7% of those who come at least
twice are stage 1 obese. While the median BMI of obese individuals who came for the second time was 34.7 at the first visit, their BMI
median at the second visit was found to be 33.1. When the medians are compared with the Wilcoxon test, the differences are statistically
significant.
Conclusion: In our study, it was determined that diet polyclinics that serve in health centers are effective in losing weight. Gyms within
healthy life centers; The creation of physiologists and sports coaches will contribute to the fight against obesity.

References

  • 1- Altunkaynak, ve ark. "Obezite: nedenleri ve tedavi seçenekleri." Van Tıp Dergisi 13.4 (2006): 138-142.
  • 2- Çiftçi H. Obezitede Tıbbi Beslenme Tedavisinde Öğün Sayısının Vücut ağırlık Kaybı, Vücut Kompozisyonu ve Bazı Biyokimyasal Bulgulara Etkisi. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Programı, Doktora tezi, Ankara, 2009.
  • 3- Ayar, K. Normal Kilolu, Kilolu ve Obez Bireylerin Obezite ve Obezite İlişkili Hastalıklar Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi ve Karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi. İç Hastalıkları Ana Bilim dalı, Uzmanlık Tezi, Bursa, 2009.
  • 4- Bakhshi E, et al. Sociodemographic and smoking associated with obesity in adult women in Iran: Results from the National Health Survey. J Public Health 2008;30:429-35.
  • 5- Hajian-Tilaki KO, Heidari B. Prevalence of obesity, central obesity and the associated factors in urban population aged 20-70 years, in the North of Iran: A population-based study and regressionapproach. Obes Rev 2007;8:3-10.
  • 6- James PT. et all. The worldwide obesity epidemic. Obes Res 2001;9:228S-233S.
  • 7- Deepa M, et all. Prevalence and significance of generalized and central body obesity in an urban Asian Indian population in Chennai, India (CURES: 47). Eur J Clin Nutr 2009;63:259-67.
  • 8- Insel P et all. Energy Balance, Body Composition and Weight Management. Nutrition, Third Edition 2007;329-79.
  • 9. 25 mayıs 2019 toplum sağlığı merkezi ve bağlı birimler yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik
  • 10- Robergs RA, Roberts SO. Exercise Physiology. Exercise, Performence, and Clinical Applications. Mosby. St. Louis, 1997.
  • 11- Gallagher D, et all. Healthy percentage body fat ranges: an approach for developing guidelines based on body mass index. Am J Clin Nutr 2000;72: 694-701.
  • 12- World Health organization obesity and overweight Fact sheet No:311, Geneva, WHO, http://who.ınt/mediacentral juctsmeets/Fs3117en/print.html.
  • 13.-Tam, Abbas, and Bekir Çakır. "Birinci basamakta obeziteye yaklaşım." Ankara Medical Journal 12.1 (2012).
  • 14-Çayır A. ve ark. Beslenme ve Diyet Kliniğine Başvuranlarda Obezite Durumu ve Etkili Faktörlerin Belirlenmesi Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 2011, 64(1)
  • 15- Coşkun B., İstanbul’da Özel Bir Hastanenin Diyet Polikliniği’ne Başvuranların Bazı Özelliklerinin ve Beslenme Durumlarının Değerlendirilmesi Yüksek Lisan Tezi Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Diyetetik Bölümü 2013
  • 16-Global Burden of Disease Study 2015 (GBD 2015) Life Expectancy, All-Cause and Cause-Specific Mortality 1980-2015
  • 17- Onat A. ve ark. Rising obesity indices in 10-year follow-up of Turkish men and women: Body mass index independent predictor of coronary events among men. Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi 2001 29:430-36.
  • 18- Satman I ve ark. Türkiye Diyabet, Hipertansiyon, Obezite ve Endokrinolojik Hastalıklar Prevalans Çalışması-II. TURDEP II: Ön sonuçlar. Kronik Hastalıklar Oturumu, 13. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, 18-22 Ekim 2010, İzmir.
  • 19- Hatemi H ve ark.Türkiye Obezite ve Hipertansiyon Çalışması (TOHTA). Endokrinolojide Yönelişler Dergisi 2002;11:1-16.
  • 20- Kozan O, ve ark Prevalence of the metabolic syndromeamong Turkish adults. Eur J Clin Nutr 2007;61:548-53 (METSAR).
  • 21-Saygın.M,ve ark. R. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi diyet polikliniğine başvuran hastalarda obezite prevelansı Med J SDU / SDÜ Tıp Fak Derg 2015:22(3):53-59
  • 22- Akman M, ve ark.Genel dahiliye polikliniğine başvuran hastalarda obezite sıklığı ve ilişkili sağlık problemleri. Marmara Medical Journal 2004, 17: 113-120.
There are 22 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Health Care Administration
Journal Section Research Article
Authors

Mehmet Emin Özdemir 0000-0001-6043-5063

Serkan Yıldız 0000-0001-6610-2120

Ali Ramazan Benli 0000-0003-0039-1497

Berkan Aslan 0000-0002-2549-9771

Publication Date December 29, 2020
Acceptance Date October 30, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 4 Issue: 3

Cite

APA Özdemir, M. E., Yıldız, S., Benli, A. R., Aslan, B. (2020). Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi. Türkiye Diyabet Ve Obezite Dergisi, 4(3), 249-252. https://doi.org/10.25048/tudod.713326
AMA Özdemir ME, Yıldız S, Benli AR, Aslan B. Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi. Turk J Diab Obes. December 2020;4(3):249-252. doi:10.25048/tudod.713326
Chicago Özdemir, Mehmet Emin, Serkan Yıldız, Ali Ramazan Benli, and Berkan Aslan. “Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi”. Türkiye Diyabet Ve Obezite Dergisi 4, no. 3 (December 2020): 249-52. https://doi.org/10.25048/tudod.713326.
EndNote Özdemir ME, Yıldız S, Benli AR, Aslan B (December 1, 2020) Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi. Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi 4 3 249–252.
IEEE M. E. Özdemir, S. Yıldız, A. R. Benli, and B. Aslan, “Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi”, Turk J Diab Obes, vol. 4, no. 3, pp. 249–252, 2020, doi: 10.25048/tudod.713326.
ISNAD Özdemir, Mehmet Emin et al. “Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi”. Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi 4/3 (December 2020), 249-252. https://doi.org/10.25048/tudod.713326.
JAMA Özdemir ME, Yıldız S, Benli AR, Aslan B. Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi. Turk J Diab Obes. 2020;4:249–252.
MLA Özdemir, Mehmet Emin et al. “Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi”. Türkiye Diyabet Ve Obezite Dergisi, vol. 4, no. 3, 2020, pp. 249-52, doi:10.25048/tudod.713326.
Vancouver Özdemir ME, Yıldız S, Benli AR, Aslan B. Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi. Turk J Diab Obes. 2020;4(3):249-52.

Turkish Journal of Diabetes and Obesity (Turk J Diab Obes) is a scientific publication of Zonguldak Bulent Ecevit University Obesity and Diabetes Research and Application Center.

This is a refereed journal, which is published in printed and electronic forms. It aims at achieving free knowledge to the related national and international organizations and individuals.

This journal is published annually three times (in April, August and December).

The publication language of the journal is Turkish and English.