Günümüz toplumlarında birey ve onun her türlü refahı merkezi öneme sahip bir konudur. Siyasi sistemler, ekonomik yapılanmalar, eğitimle ilgili planlamalar ve daha pek çok alandaki çalışmalar bireyin gelişmesini, ihtiyaçlarının karşılanmasını, rahatını, uyumunu, psikolojik ve sosyal açıdan iyi oluşunu öncelikli olarak ele almaktadır. Özellikle kültürümüzde var olan “İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.” anlayışı insana verilen değeri göstermesi bakımından altı çizilmesi gereken bir husustur. Esasında bu anlayış sosyal hizmetin de temelini oluşturmaktadır. İnsanı odağa alan yaşatma anlayışı onun her türlü dezavantajıyla ilgilenilmesini, desteklenmesini ve ona hizmet edilmesini de gerekli kılmaktadır. Tam da bu noktada toplumumuzda 65 yaş üstü yaşlıların Kovid-19 salgını karşısında yüz yüze kaldıkları zorlu durum ele alınması gereken bir konu olarak karşımızda durmaktadır. Dünyada olduğu gibi ülkemizde de yaşlı nüfus oldukça fazladır. Bu yaşlı nüfusun bir kısmı aile bireyleriyle birlikte kalırken, bir kısmı da yalnız yaşamaktadır. Sokağa çıkmalarının sınırlandırıldığı/yasaklandığı yaşlı vatandaşlardan bazıları ise kendi ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çekmektedir. Bu kişilerin ekonomik olarak desteklenmesi ve sağlık bakım ihtiyaçlarının karşılanması gerekmektedir. Bu bağlamda çalışmada yaşlılara sunulan resmi ve gönüllü hizmetler incelenmiştir. Bu süreçte gönüllülerin ve özellikle de devletin bu imkânları sunarken sergilediği rencide etmeden kaçınan, koruyucu ve şefkatli yaklaşımı bir çeşit manevi sosyal hizmet uygulaması örneği olarak ele alınmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2020 |
Submission Date | April 13, 2020 |
Acceptance Date | May 25, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 4 Issue: 1 |