JOSEPH D’LACEY’IN GARBAGE MAN ROMANINDA CANAVAR ÇER-ÇÖP EKOLOJİLER VE CEZALANDIRICI EKOKORKU

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1, 72 - 91, 01.07.2021

Kerim Can Yazgünoğlu

Öz

Patricia Yaeger ve Heather Sullivan tarafından sırasıyla önerilen “çer-çöp ekolojisi” ve “kirli doğa” kavramlarını genişleten bu makale, Joseph D’Lacey’nin Garbage Man [Çöp Adam] (2009) romanında doğayı çöp ve kirli olarak sorunsallaştırmaktadır. Bunu yaparken, bu çalışma, her yerin şu an nasıl bir çöp alanı olduğunu ve her bölgeye ve vücuda sızan çeşitli atık türlerinin gerçekliğimizi kökten nasıl yeniden şekillendirdiğini ortaya koymaktadır. Zehirli çöplük sorununu ele alan Garbage Man, tamamen harap olmuş bir yerin umutsuz bir vizyonunu anlatmakta ve insan endüstrisi ürünlerinin insanları ve çevreyi nasıl kirlettiğini göstermektedir. Bu ekolojik korku (ekokorku), aynı zamanda atığı, Shreve’deki nüfusun çoğunu öldüren tehlikeli, canavar bir çöp adam, “Fecalith” olarak yeniden tasavvur edilmesini örneklendirmektedir. Dolayısıyla, bu makale, başkahraman Mason Brand’in, çer-çöpün tamamen yıkıcı olduğu fikrini nasıl pekiştirdiğini göstermektedir. Böylelikle, canavar çer-çöp ekolojilerindeki karşılaştıkları dünyanın belirsizliğini ve kargaşasını belirtirken, başkahraman ölmekte olan ve değişen çevreye yeniden uyum sağlamaya çalışır. Roman, böylelikle atıklarla ve çer-çöplerle olan çağdaş meşguliyetlerimizi değerlendirebileceğimiz kırılmış bir ayna olarak okunabilir. D’Lacey, özellikle bu eko-korkuda çer-çöp ekolojilerinin kasvetli bir vizyonunu ortaya koyarak, atığın tüketici toplumundaki merkeziyetini gözler önüne sermekte ve Shreve halkını cezalandırarak kurtuluş umudu sunmamaktadır. Sonuç olarak, bu makalenin de kabul ettiği gibi, D’Lacey, yirmi birinci yüzyılda doğayla ne hale geldiği hakkında daha geniş tartışmalara katkıda bulunarak, doğayla bağlantımızla ilgili kaygılarımız ve korkularımıza dair bir içgörü sağlar.

Anahtar Kelimeler

Joseph D'Lacey, Garbage Man, çer-çöp ekolojisi, kirli doğa, ekokorku, ekoeleştiri

MONSTROUS RUBBISH ECOLOGIES AND PUNITIVE ECOHORROR IN JOSEPH D’LACEY’S GARBAGE MAN

Öz

Expanding on the notions of “rubbish ecology” and “dirty nature” proposed respectively by Patricia Yaeger and Heather Sullivan, this article problematizes nature as rubbish and dirty in Joseph D’Lacey’s Garbage Man (2009). In so doing, this study discloses how every place is now a place of rubbish, and various types of waste that infiltrate into every territory and body radically reconfigure our reality. Addressing the problem of toxic landfill, Garbage Man describes a desperate vision of a totally ruined place and shows how the products of human industry contaminate people and the environments. This ecohorror also exemplifies the reimagining of waste as a dangerous, monstrous garbage man, “Fecalith,” which has killed most of the population in Shreve. So, this article illustrates how the protagonist, Mason, serves to reinforce the suggestion that waste is totally destructive and disruptive. As such, the protagonist attempts to make re-attunement to the dying and changing environment as his encounter in monstrous rubbish ecologies discovers the uncertainty and disorder of the world. The novel thus can be read as a refracted mirror through which we can consider our contemporary preoccupation with garbage, waste, and rubbish. In particular, conjuring up a bleak vision of rubbish ecologies in this ecohorror, D’Lacey illustrates the centrality of waste to consumer society and offers no hope for redemption by punishing the people of Shreve. As a result, as this article concedes, D’Lacey contributes to larger discussions about what nature has become in the twenty-first century, providing insights into our concerns and fears regarding our connection to nature.

Anahtar Kelimeler

Joseph D'Lacey, Garbage Man, rubbish ecology, dirty nature, ecohorror, ecocriticism

Kaynakça

• Alaimo, S. (2001). Discomforting Creatures: Monstrous Natures in Recent Films. In K. Armbruster & K. R. Wallace (Eds.), Beyond Nature Writing: Expanding the Boundaries of Ecocriticism (pp. 279-296). Charlottesville and London: University Press of Virginia.
• Braidotti, R. (2013) The Posthuman. Cambridge: Polity.
• Carroll, N. (1990). The Philosophy of Horror or Paradoxes of the Heart. New York: Routledge.
• Dini, R. (2016). Consumerism, Waste, and Re-Use in Twentieth-Century Ficiton: Legacies of the Avant-Garde. New York: Palgrave.
• D’Lacey, J. (2009). Garbage Man. London: Beautiful Books.
• ----. (2013). Spawning the Fecalith. In J. D’Lacey, Garbage Man, (pp. 276-277). Luton: Oak Tree Press.
• Gilmore, D. D. (2003). Monsters: Evil Beings, Mythical Beasts, and All Manner of Imaginary Terrors. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
• Hawkins, G. (2006) The Ethics of Waste: How We Relate to Rubbish. Lanham: Rowman & Littlefield.
• Humes, E. (2013) Garbology: Our Dirty Love Affair with Trash. New York: Avery.
• Morrison, S. S. (2015). The Literature of Waste: Material Ecopoetics and Ethical Matter. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
• O’Brien, M. (2008). A Crisis of Waste? Understanding the Rubbish Society. New York: Routledge.
• Oppermann, S. (2012) A Lateral Continuum: Ecocriticism and Postmodern Materialism. Interdisciplinary Studies in Literature and Environment 19(3), 460-475. doi: 10.1093/isle/iss087
• Phillips, D., & Sullivan, H. I. (2012). Material Ecocriticism: Dirt, Waste, Bodies, Food, and Other Matter. Interdisciplinary Studies in Literature and Environment 19(3), 445-447. doi: 10.1093/isle/iss064
• Plumwood, V. (1993). Feminism and the Mastery of Nature. New York: Routledge.
• Rathje, W., & Murphy, C. (1992). Rubbish! The Archaeology of Garbage. New York: HarperCollins.
• Rust, S. A., & Soles, C. (2014). Ecohorror Special Cluster: ‘Living in Fear, Living in Dread, Pretty Soon We’ll All Be Dead.’ Interdisciplinary Studies in Literature and Environment 21(3), 509–12. doi:10.1093/isle/isu085
• Schaumann, C., & Sullivan, H. I. (2011). Introduction: Dirty Nature: Grit, Grime, and Genre in the Anthropocene. Colluquia Germanica 44(2), 105-109.
• Sloane, M. (2012). Poetry, Garbage, Gift: Assembling a Scrap Poetics in Contemporary North American Poetry. In S. Hulan & M. McArthur (Eds.), Literature, Rhetoric and Values (pp. 85-108). Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholar Press.
• Sullivan, H. I. (2011). Dirty Nature: Ecocriticism and Tales of Extraction – Mining and Solar Power – in Goethe, Hoffmann, Verne, and Eschbach. Colluquia Germanica 44(2), 111- 131.
• ----. (2012). Dirt Theory and Material Ecocriticism. Interdisciplinary Studies in Literature and Environment 19(3), 515–31. doi:10.1093/isle/iss067
• Thill, B. (2015). Waste. New York: Bloomsbury.
• Yaeger, P. (2008). Editor’s Column: The Death of Nature and the Apotheosis of Trash. PMLA 123(2), 321-39.