ÖRGÜTSEL MUHALEFETİN ÖRGÜTSEL DEĞİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: HİZMET SEKTÖRÜ ÖRGÜTLERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 3, 140 - 158, 27.12.2017

Şeyma Gün Eroğlu , Erdal Alga

https://doi.org/10.29131/uiibd.349482

Cited By: 2

Öz

Küresel rekabetin hızlandığı ve
örgütsel faaliyetlere ilişkin değişkenlerin sayısının ve etkilerinin daha yoğun
bir şekilde yaşandığı günümüz şartlarında, ortalama her işletme ya da örgütün,
yeni değişim aktörlerinin etkilerine karşı isabetli bir şekilde uyum sağlama
zorunluluğu vardır. Açık bir sistem olma niteliğinde çalışmak durumunda olan
işletme ya da örgütlerin, sürekli değişim halinde çeşitli kararların alınması
esnasında, mevcut değişmelere karşı en etkili ve isabetli uyumu gösterecek
kararların alınması ve uygulanması gerekmektedir. Teorik ve amprik birçok
araştırma bulgularına göre, örgütsel değişim için en etkili ve isabetli değişim
öngörüleri ve pratiği, bizzat örgütün kendi içindeki yönetsel ve örgütsel
süreçler konusunda uzmanlaşmış olan “muhalif” çalışanlardan gelmektedir.

Bu çalışmada, Denizli’de hizmet
sektörü firmalarında çalışmakta olan çalışanların görüşlerine dayalı olarak
örgütsel muhalefet ile örgütsel değişim arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu
kapsamda Denizli ili merkez ilçelerinde faaliyet gösteren firmalarda çalışan
210 çalışanın görüşüne başvurulmuştur. Araştırmada, öncelikle katılımcıların
örgütsel muhalefet ve örgütsel değişimin ne düzeyde olduğu sorusuna cevap
aranmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Muhalefet, Örgütsel Değişim, Hizmet Sektörü

Kaynakça

• Ayverdi, İ. (2006). Asırlar Boyu Tarihi Seyri İçinde Misalli Büyük Türkçe Sözlük, 2. Cilt, Kubbealtı Lugatı, Kubbealtı Neşriyat, İstanbul.
• Balcı, A. (2002). Etkili Okul: Okul Geliştirme, Kuram, Uygulama ve Araştırma, 3. Baskı, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
• Bilgiseven, A. K. (1989). Sosyal İlimler Metodolojisi, 3. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.
• Bingül, B. (2006). Study to Investigate The Relationship Between Crises and Openess to Change in Organizations, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Graham, J. W. (1986). “Principled Organizational Dissent: A Theoretical Essay”, Research in Organizational Behavior, 8, 1-52.
• Grant, A. ve Grant, G. (2015). Yaratıcılığı Kim Öldürdü, (Çev. Çetin Soy), NTV yayınları, İstanbul.
• Kassing, J. W. (1997). “Articulating, Antagonizing, and Displacing: A Model of Employee Dissent”, Communication Studies, 48, 311-332.
• Kassing, J. W. (2008). “Consider This: A Comparison of Factors Contributing to Employees’ Expression of Dissent”, Communication Quarterly,56(3), 342-355.
• May, R. (1992). Yaratma Cesareti, 4. Baskı, Metis Yayınları, İstanbul.
• Özdemir, M. (2010). Ankara İli Kamu Genel Liselerinde Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özdemir, M. (2013). “Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri Ankara İli Örneği”, Eğitim ve Bilim Dergisi, 38/168, 113-128.
• Parker, L. E. (1997). “Silent Dissenters: A Model for Exploring the Sources and Consequences of Principled Turnover”, Academy of Management Proceedings, 71-75.
• Rifkin, J. ve Howard, T. (1992). Entropi, Dünyaya Yeni Bir Bakış, (Çev. Hakan Okay), Ağaç Yayıncılık: 34, İstanbul.
• Yıldırım, R. (1998). Yaratıcılık ve Yenilik, Sistem Yayıcılık:157, İstanbul.