Afgan, Avşarlar ve Zend Hanedanlıkları
döneminde zorunluluklar üzerine İranlı Şii ulemalar Iraktaki kutsal merkezler
olan Samara, Necef, Kerbela, Kufe, Kazımiye, Basra, Hille şehirlerine göç
etmiştir. Ancak Kaçarlar döneminde durum değişmiştir. Feth Ali Şah döneminde
Irak’ta Necef, Kerbela, Necef, Kufe, Kazımiye, Basra, Hille şehirlerine Şii
Müctehitlik merkezleri yetkisi Feth Ali Şah tarafından verildi. Feth Ali Şah’ın
bu teşebbüsü İranlı Şii ulema gözünde Iraktaki Kutsal Şii merkzelerini çok
cazibeli çekim merkezleri kıldı. Nadir Şah dönemi ve sonrasındaki Kaçar Şahları
döneminde İranlı Şii ulemalar Kaçarlar şahları ile sorun yaşadıklarında veya
Kaçar Şahlarını isteklerine buyun eğdirmek için Iraktaki Kutsal Şii kentlerine
sürekli veya geçici göçler gerçekleştirmiştir. Bu sürekli veya geçici göçler
Birinci Dünya Savaşına kadar sürmüştür. Birinci Dünya savaşında İngilizlerin
Irak’ı işgali ve Irakta Sünni ve Milliyetçi Arapların hâkimiyeti ve
İngilizlerin İranlı Ulemaların Irak’a seyhatlari ve göçlerine yasak ve
kısıtlama getirmesi Irak’taki kutsal Şii merkezlerine göçlerin durmasına neden
olmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |