Exile, which means sending a person or a community from one place to another as a punishment or forced migration, has been recorded in almost every historical period. Various policies were applied for exile in the Hittites, who lived in the second millennium BC. There were differences between the exiles brought as prisoners from military campaigns and the exiles from the royal family.This study will focus on the people who were exiled from the royal family during the Old Hittite period by analysing the royal records. The kings, who recorded the people they had exiled, tried to show themselves legitimate and just by mentioning the reasons for the issue. It is understood that certain living standards are provided for the people sent from the capital.
Bir kimsenin ya da topluluğun ceza olarak, bulunduğu yerden başka bir yere gönderilmesi, belli bir yerin dışında oturtulması, zorunlu göç ettirilmesi olarak bilinen sürgün, tarihin hemen her döneminde yaşanmış ve kayıtlara geçmiştir. MÖ ikinci bin yılda yaşamış Hititler’de de sürgün için çeşitli politikalar uygulanmıştır. Askeri seferlerden esir olarak getirilen sürgünler ile kraliyet ailesinden sürgün edilen kişilerin sürgün şartları farklılık göstermektedir. Eski Hitit Dönemi örnekleri ile ele alınan kraliyet ailesinden gerçekleştirilen sürgünlerde, gönderilen kişiler için belirli yaşam standartlarının sağlandığı anlaşılmaktadır. Sürgün ettirdikleri kişileri kayda alan krallar, meselenin sebeplerinden söz ederek kendilerini meşru ve adil göstermeye çalışmışlardır.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | research Article |
Authors | |
Publication Date | March 26, 2023 |
Submission Date | January 25, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 8 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Attribution-Non Commercial-Share Alike).