Çocuklara Yönelik Yerel Yönetim Uygulamaları: Esenler Belediyesi Örneği

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 17, 187 - 214, 23.10.2018

Veysi Aka , Fethi Güngör

Öz

Çocukluk çağı insan hayatının
önemli ve hassas bir dönemi olarak kabul görmektedir. Bu hassas dönemde çocuğun
biyolojik, psikolojik ve sosyal yönden gelişmesi için imkânların genişletilmesi
önem kazanmaktadır. Bu çalışmada kentlerin sosyal boyutunu imar etmekle yükümlü
olan belediyelerin, özelde ise Esenler Belediyesi’nin çocuklara yönelik
gerçekleştirmekte olduğu faaliyetleri incelemiştir. Bu kapsamda literatür
taraması ile yerel yönetim, belediye ve sosyal belediyecilik gibi kavramlar taranmış,
doküman analizi yöntemiyle belediyelerin 2016 yılı faaliyet raporları ve
Esenler Belediyesi’ne ait son 5 yılın (2012-2016) faaliyet raporları incelenmiş
olup elde edilen bilgiler tasnif edilmiştir. Öte yandan Esenler Belediyesi’nde
çocuklara yönelik faaliyetler gerçekleştiren 5 belediye çalışanı ile yarı
yapılandırılmış görüşme formu ile mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın
sonucunda çocuklara yönelik çevresel düzenlemeler, kültür, sanat, spor, eğitim,
sağlık ve sosyal yardım alanında birçok faaliyetin belediyeler tarafından
gerçekleştirildiği anlaşılmıştır. Bu çalışmaların birçoğunun Esenler Belediyesi
tarafından da yürütüldüğü ve Türkiye’de ilk olma vasfına sahip çocuk sokağı ve
dede-torun merkezi gibi uygulamaların Esenler Belediyesi’nce uygulandığı
anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

çocuk, yerel yönetim, belediye, esenler belediyesi

Kaynakça

• 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu. (2004). T. C. Resmi Gazete. No: 23 Temmuz 2004. 5302 Sayılı İl Özel İdaresi Kanunu. (2005). T. C. Resmi Gazete. No: 25745. 4 Mart 2005. 5393 Sayılı Belediye Kanunu. (2005). T. C. Resmi Gazete. No: 25874. 13 Temmuz 2005. Akço, S. (1997). Medeni Hukuk Açısından Çocuk. WALD (Ed.), Çocuk Hakları ve Yerel Yönetim, (99-133), İstanbul: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Yay. Avcı, M. (2009). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri: Erzurum İli Örneği, “Yayımlanmamış Doktora Tezi”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzurum. Aygen, M. (2014). Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir İnceleme: Elazığ Belediyesi Örneği. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi. 1(1), (173-192). Barre, F. (1984). Çocuk ve Mekan ya da Yitirilmiş Kent. (Çev.: Murat Güvenç). Mimarlık Dergisi. 9(84), (14-17). Baş, T. ve U. Akturan. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yay. Beldağlı Velioğlu, Z. (2016). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışının Yerel Yönetimlerde Sosyal Devlet ve Sosyal Hizmete Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. Çakırer Özservet, Y. (2015). Çocuk Dostu Belediyecilik. TBB İller ve Bölgeler Dergisi. 1(802), (38-43). Çakırer Özservet, Y. ve S. Boz. (2015). Çocuk Dostu Esenler ve Yerel Yönetim İlişkisi. Hatice Ayataç (Ed.), Herkes İçin Dost Kentler İstanbul Esenler İlçesi Üzerine Değerlendirmeler İçinde (86-111). İstanbul: Şehir Yay. Deniz, E. (2016). Yaşlılara, Çocuklara ve Engellilere Sunulan Sağlık ve Sosyal Hizmetlerde Yerel Yönetimlerin Rolü ve Sorumlulukları: Çanakkale Belediyesi Örneği. Selma Karatepe vd. (Ed.), Yerelleşme/ Merkezileşme Tartışmaları 9. Kamu Yönetimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı İçinde (286-295). Ankara: TODAİE Basım. Erdem, İ. (2011). Yerel Siyaset ve Belediyecilik, İstanbul: İlke Yay. Esenler Belediyesi. (2017). Belediye Arşivi. Çocuk Oyun Alanları. Esenler Belediyesi. (2017). Dede Torun Yaşam Merkezi. Tanıtım Broşürü. Esenler Belediyesi. 2012 Faaliyet Raporu. https://www.esenler.bel.tr/Files/Pdf/2012_MAL_YILI_DARE_FAALYET_RAPORU23.pdf: Esenler Belediyesi. 2013 Faaliyet Raporu. https://www.esenler.bel.tr/Files/PlanProjeler/faaliyet_raporlar/2013_web_faliyet.pdf. Esenler Belediyesi. 2014 Faaliyet Raporu. https://www.esenler.bel.tr/Files/2014Esenler_Belediyesi_2014_Faaliyet_Raporu_Web_icin-1.pdf. Esenler Belediyesi. 2015 Faaliyet Raporu. https://www.esenler.bel.tr/Files/2015_YILI_FAALYET_RAPORU.2.pdf. Esenler Belediyesi. 2016 Faaliyet Raporu. http://www.esenler.bel.tr/Files/FAALYET_RAPORU/faaliyetroporu2016-2.pdf. Esenler Belediyesi. Binlerce Uçurtma Esenler Semalarında. https://www.esenler.bel.tr/tr/icerik/32/1449/binlerce-ucurtma-esenler-semalarinda.aspx. Esenler Belediyesi. Dede Torun Merkezi. https://www.esenler.bel.tr/tr/icerik/12/4001/dede-torun-merkezi.aspx. Esenler Belediyesi. Esenler Bilim Parkı. http://www.esenler.bel.tr/tr/icerik/12/4000/esenler-bilim-parki.aspx. Esenler Belediyesi. İşte Türkiye’nin İlk Çocuk Sokağı. https://www.esenler.bel.tr/tr/icerik/280/2496/iste-turkiyenin-ilk-cocuk-sokagi.aspx. Fidan, A. (2006). Sosyal Politikaya Katkısı Açısından 5393 Sayılı Belediye Kanunu, (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. Güngör, F. (2016). Aile ve Çocuk. Nazmi Avcı, Erdal Aksoy (Ed.), Aile Sosyolojisi İçinde (90-121). İstanbul: Lisans Yay. İnal, K. (2014). Çocuk ve Demokrasi. İstanbul: Ayrıntı Yay. Johnson, B. ve L. Christensen. (2014). Eğitim Araştırmaları Nicel, Nitel ve Karma Yaklaşımlar. (Çev.: Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitapevi. Keleş, R. (1983). Yerel Yönetimler. Ankara: Turhan Kitabevi Yay. Keleş, R. (1996). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitabevi Yay. Kesgin, B. (2012). Kamu Sorumluluğunda Sosyal Hizmet. İstanbul: Açılım Kitap. Koç, F. (2015). Türkiye’de Yerel Yönetimlerde Yerel Özerklik ve İdari Vesayet, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Malatya. Mamur Işıkçı, Y. ve S. Karatepe. (2016). Türkiye’de Çocuğa Yönelik Sosyal Politika Uygulamaları ve Tarihsel Analizi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), (69-100). Onur, B. (2005). Türkiye’de Çocukluğun Tarihi. Ankara: İmge Kitabevi Yay. Ökmen, M. ve B. Parlak. (2013). Kuram ve Uygulamada Yerel Yönetimler -Kavramlar, Yaklaşımlar, Yapılar ve Mevzuat-. Ankara: Orion Kitapevi. Özden, K. (2014). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Kemal Özden (Ed.), Yerel Yönetimlerde Güncel Sorunlar ve Tartışmalar İçinde (9-40). Ankara: Seçkin Yay. Sezer, Ö. (2008). Küreselleşme Sürecinde Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yapısal ve İşlevsel Dönüşümü, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. Tandoğan, O. (2011). İstanbul’da “Çocuk Dostu Kent” İçin Açık Alanların Planlama, Tasarım ve Yönetim İlkelerinin Oluşması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul. Worldometers. World Population (2018 and historical). http://www.worldometers.info/world-population/ Yıldırım, A. ve H. Şimşek. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yay. Yüksel, F. (2007). Sosyal Devletin Dönüşüm Sürecinde Yerel Yönetimlerin Yeni İşlevleri. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi. 62(1), (279-298).