Although Covid 19 has entered our lives as a problem that emerged in the field of health, it has affected life on a global scale with its social, economic, political and cultural consequences, and new regulations have been made on all components of social life. In this process, as in many countries, restrictions have been imposed on individuals over the age of 65 in Turkey, who are seen at high risk and who are in the vulnerable group in terms of the deadly effect of the virus. While the measures taken at the public level to prevent the elderly from going out on the streets have turned into an indefinite ban as of March 2020, the elderly are no longer seen as vulnerable group members, but as dangerous people who spread the virus. The elderly, who were confined to their homes, may have experienced the loneliest periods of their lives during this long-term restriction process. Covid 19 has been effective in gaining visibility of social and cultural changes such as risk society, information society, surveillance society in our daily lives. This situation has also greatly affected the capacity of the elderly in their daily practices. All these changes in the social structure have also created an extra pressure on the elderly people under restrictions. This study focuses on how the
elderly are affected by the pandemic process in the context of their social differences. In the study, in-depth interview technique with qualitative research method was used. Participants are mostly individuals between the ages of 65-80 who are in the middle socioeconomic level. The study focuses on the restrictions faced by the elderly in their daily life experiences, discrimination against old age, differentiation in their social relations, fears they experience, reactions to prohibitions, internalization of prohibitions, how they spend time at home, and their relations with the digital world. According to the results of the research, although the elderly were against the restrictions during the pandemic season, they mostly adapted themselves to the circumstances.
Covid 19 sağlık alanında ortaya çıkan bir sorun olarak hayatımıza girmesine rağmen sosyal, ekonomik, siyasal, kültürel sonuçları ile yaşamı küresel ölçütte etkilemiş ve toplumsal hayatın tüm bileşenleri üzerinde yeni düzenlemeler yapılmıştır. Bu süreçte birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de yüksek risk altında görülen, virüsün ölümcül etkisi bakımından kırılgan grup içerisinde bulunan 65 yaş üzeri bireylere yönelik kısıtlamalar getirilmiştir. Yaşlıların sokağa çıkmasını engellemek üzere kamusal düzeyde alınan tedbirler Mart 2020’den itibaren süresiz bir yasaklamaya dönüşürken artık yaşlılar kırılgan grup bireyleri olarak değil, virüs yayan tehlikeli insanlar olarak görülmeye başlanmıştır. Bu süreç sonuçta evlerine kapanan yaşlılar uzun süreli bu kısıtlama sürecinde belki de hayatlarının en yalnız dönemlerini yaşamışlardır. Covid 19 küresel pandemi risk toplumu, bilişim toplumu, gözetim toplumu gibi sosyal, kültürel değişmelerin günlük hayatımızda, görünürlük kazanmasında etkili olmuştur. Bu durum yaşlıların gündelik pratiklerindeki yapabilirlik kapasitesini de büyük ölçüde etkilemiştir. Toplumsal yapıda ortaya çıkan tüm bu değişmeler kısıtlamalar altındaki yaşlı bireyler üzerinde fazladan bir baskı da yaratmıştır.
Bu çalışmada yaşlıların toplumsal farklılıkları bağlamında pandemi sürecinden nasıl etkilendikleri üzerinde durulmaktadır. Çalışmada nitel araştırma metoduyla derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır. Katılımcılarımız daha çok orta sosyoekonomik düzeyde yer alan 65-80 yaş arası bireylerdir. Çalışmada, yaşlıların bu dönemde gündelik yaşam deneyimleri içerisinde karşılaştıkları kısıtlamalar, yaşlılığa yönelik ayrımcılık, sosyal ilişkilerindeki farklılaşmalar, yaşadıkları korkular, yasağa tepkileri, yasakları içselleştirmeleri, evde nasıl vakit geçirdikleri, dijital dünya ile ilişkileri üzerinde durulmuştur
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 15 Issue: 2 |