This study aims to evaluate various states of emergency in the Spanish constitutional system in terms of measures to restrict human rights. The states of emergency, which point to temporary exceptional regimes to overcome the crises through democratic means, have become a topic of discussion, especially in terms of the management of the current global pandemic. In this sense, the Spanish system, which handles major problems such as health, internal security and war as different states of emergency under separate headings, was deemed worthy of examination due to the different levels of practice proposed. In this direction, first of all, the concept of the state of emergency has been put forward in its general lines and historical meaning; reasonable criteria regarding the rights restrictions applied in these periods to eliminate the threat are explained. Subsequently, the Spanish Constitution (1978) and the organic law regulating the states of emergency (LOEAES) were analyzed separately, in order to better understand the place of the emergencies in the Spanish legal system; the state of alarm (estado de alarma), state of exception (estado de excepción) and state of siege (estado de sitio), which occur in different conditions, are analyzed taking into account their specific content and procedural safeguards. As a result, the Spanish system has been evaluated in terms of effectiveness of various responses to crisis periods; the functionality of a specific and separate category of state of emergency to be brought to the agenda, especially when it comes to public health and the international community, has been demonstrated in terms of the democratic management of states of emergency and the prevention of malicious interventions in human rights.
exception proportionality restriction of human rights Spanish Constitution state of emergency
Bu çalışma İspanyol anayasal sistemi içerisinde yer verilen çeşitli olağanüstü hal
görünümlerini insan haklarının kısıtlanmasına ilişkin önlemler bakımından
değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Krizleri demokratik yollarla aşma yönünde geçici
istisnai rejimlere işaret eden olağanüstü haller, özellikle içinde bulunduğumuz küresel
pandeminin yönetimi bakımından güncel bir tartışma konusu haline gelmiştir. Bu
anlamda sağlık, iç güvenlik ve savaş gibi büyük sorunları ayrı başlıklar altında
birbirinden farklı olağanüstü hal usulleri olarak ele alan İspanyol sistemi, önerilen farklı
düzeydeki uygulamalar sebebiyle incelemeye değer görülmüştür. Bu doğrultuda
öncelikle olağanüstü hal kavramı genel hatları ve tarihsel anlamıyla ortaya konulmuş;
bu dönemlerde tehdidin giderilmesi için uygulanan hak kısıtlamalarına ilişkin makul
ölçütler anlatılmıştır. Devamında, İspanyol hukuk siteminde olağanüstü hal rejiminin
yerinin daha iyi kavranabilmesi adına İspanyol Anayasası (1978) ile olağanüstü
yönetim usullerini düzenleyen organik yasa (LOEAES) ayrı ayrı incelenmiş; farklı
koşullarda ortaya çıkan alarm hali (estado de alarma), istisna hali (estado de excepción)
ve kuşatma hali (estado de sitio) kendilerine özgü içerikleri ve usule ilişkin güvenceler
dikkate alınarak analiz edilmiştir. Sonuç itibariyle İspanyol sistemi kriz dönemlerine
verdiği çeşitli cevapların etkinliği yönünden değerlendirilmiş; özellikle kamu sağlığı ve
uluslararası toplum söz konusu olduğunda gündeme getirilecek belirli ve ayrı bir
olağanüstü hal kategorisinin olağanüstü hallerin demokratik yönetimi ve insan
haklarına kötü niyetli müdahalelerin engellenmesi bakımından işlevselliği ortaya
konulmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | PUBLIC LAW |
Authors | |
Publication Date | September 12, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: Prof. Dr. M. Fatih UŞAN'a Dekanlıkta 10. Yıl Anısına Teşekkür Armağanı Issue: 2022-2 |