Research Article
BibTex RIS Cite

TESTING THE VALIDITY OF WAGNER'S LAW AND KEYNES HYPOTHESIS BEFORE AND AFTER SYRIAN REFUGEE MIRATION: THE CASE OF TURKEY

Year 2022, , 196 - 213, 22.03.2022

Nagihan Aksoy , Mehmet Ivrendi

https://doi.org/10.11611/yead.1028217
Cited By: 1

Abstract

The aim of the study is to analyze the effect of Syrian refugee migration on the direction of the relationship between public expenditures and economic growth within the framework of Wagner Law and Keynes Hypothesis. In the study, the existence of a long-term relationship between economic growth and public expenditures with monthly data for the period 2006 to 2021 was tested with the Johansen Cointegration Test and ARDL bounds test, and the validity of the Wagner and Keynes hypothesis in Turkey was determined by the Granger Causality test. The analysis periods are divided into two periods, 2006:01-2011:12 and 2012:01-2021:03, due to the influx of refugees in Turkey in the beginning of 2012 and the significant increase in public expenditures, especially in social transfer expenditures. The aim here is to determine the effect of the increase in social transfer expenditures on the relationship between economic growth and public expenditures. As a result of the analysis, it was determined that there was no cointegration relationship between public expenditures and growth in three separate periods, and as a result of the Granger Causality test, while Wagner Hypothesis and Keynes Hypothesis were invalid in the 2006:01- 2011:12 periods, both hypotheses were found in the 2012:01-2021:03 period.

Keywords

Public expenditures Economic growth Wagner law Keynesian hypotheses Syrian immigration

References

  • Antonious, A., Katrakilidis, C. and Tsaliki, P. (2013) Wagner’s law versus Keynesian hypothesis: evidence from pre-WWII Greece, Panoeconomicus, 60, 457–72.
  • Arısoy, İ. (2005), Wagner Ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 14, Sayı 2, 2005, s.63-80.
  • Barro, R.J. (1991), “Economic Growth in a Cross Section of Countries”, The Quarterly Journal of Economics, 106,pp, 407-443.
  • Bocutoğlu, E. (2013), Karşılaştırmalı Makro İktisat (Teoriler ve Politikalar). Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Bose, N., M.E. Haque and D.R. Osborn (2007), “Public Expenditure and Economic Growth: A Disaggregated Analysis for Developing Countries”, mimeo, University of Manchester.pp.533-556.
  • Chang, T., (2002), “An Econometric Test of Wagner’s Law For Six Countries Based on Cointegration and Error-Correction Modelling Techniques”, Applied Economics, 34, ss. 1157-1169.
  • Demirbaş, S. (1999), “Cointegration Analysis – Causality Testing and Wagner’s Law: The Case of Turkey, 1950-1990”, University of Leicster Discussion Papers, 99/2.
  • Devarajan, S., Swaroop, V., & Zou, H. (1996). The composition of public expenditures and economic growth. Journal of Monetary Economics, 37, 313–344.
  • Dickey, D.A. and W.A. Fuller (1981). “Likelihood Ratio Statistics for Autoregressive Time Series with a Unit Root”, Econometrica, 49, No: 4, pp. 1057-1072.
  • Durevall, D. ve Henrekson, M. (2011), “The Futile Quest For A Grand Explanation of Long-Run Government Expenditure”, Journal of Public Economics, 95(7-8), 708-722.
  • Goffman, J.J. (1968) On the Empirical Testing of Wagner’s Law: A Technical Note, Public Finance, 3(3): 359-364.
  • Goffman, J.J.; Mahar, D.J. (1971) The Growth of Public Expenditure in Selected Developing Nations: Six Caribbean Countries, Public Finance/Finances Publique, 3(3) pp. 57 – 74.
  • Granger, C.W.J. (1969). “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross-Spectral Methods”, Econometrica, 37, pp. 424–438.
  • Gupta, S.P. (1967) Public Expenditure and Economic Growth: A Time Series Analysis, Public Finance/Finances Publique, 22 (4), pp. 423 – 461.
  • Gül, E. ve Yavuz, H. (2011), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi”, Maliye Dergisi, 160, 72-85.
  • Halicioglu, F. (2003) Testing Wagner’s Law for Turkey, 1960 – 2000, Review of Middle East Economics and Finance, 1(2), pp. 129 -140.
  • Henrekson, M., 1993, Wagner’s law – a spurious relationship? Public Finance/Finances Publiques, 48 (2), 406–415.
  • Inıguez-Montıel,A. (2010), “Government Expenditure And National Income In Mexico: Keynes Versus Wagner”, Applied Economics Letters, Volume: 17, Issue: 9, ss: 887-893.
  • Kalaycı, C. (2016). Türkiye’de transfer harcamalarının gelişimi ve ekonomik etkilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Ordu.
  • Kaypak, Ş. ve Bimay, M. (2016), “Suriye Savaşı Nedeniyle Yaşanan Göçün Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri: Batman Örneği”. Yaşam Bilimleri Dergisi; Cilt 6 Sayı 1.84-109.
  • Kollurı, B.R, M.J. Panık and M.S. Wahab (2000), “Government Expenditure and economic growth: evidence from G7 countries”, Applied Economics, 32, pp. 1059-1068.
  • Koyuncu, Ahmet (2016). “Nimet Mi? Külfet Mi? Türkiye’nin Suriyeli Sığınmacıları Ve Göç Ekonomisi Üzerine Bir Derkenar”, Türkiye’de Geçici Koruma Altındaki Suriyeliler: Tespitler Ve Öneriler, (Edit: Adem Esen, Mehmet Duman), WALD: Dünya Yerel Yönetim Ve Demokrasi Akademisi Vakfı Yayını, 2016, İstanbul.
  • Lamartina, S., & Zaghini, A, (2010), “Increasing Public Expenditures: Wagner’s Law In OECD Countries”, German Economic Review, Volume: 12, Issue: 2, ss:149-164.
  • Mann, A.J. (1980) Wagner’s Law: An Econometric Test for Mexico, 1925 – 1970, National Tax Journal 33, pp 189 – 201.
  • Michas, N. A., 1975, Wagner’s law of public expenditures: what is appropriate measurement for a valid test. Public Finance/Finances Publiques, 30 (1), 77–84.
  • Murthy, V. N. R., 1993, Further evidences of Wagner’s law for Mexico: an application of co-integration analysis. Public Finance/Finances Publiques, 48 (1), 92–96.
  • Musgrave, R.A. (1969) Fiscal Systems, New Haven and London: Yale University Press. Narayan P. Kumar, PRASAD Arti and SİNGH Baljeet, (2008), “A Test Of The Wagner’s Hypothesis For The Fiji Islands”, Aplied Economics”, Volume: 40, Issue:21, ss: 2793-2801.
  • Oktayer, N. ve Susam, N. (2008). “Kamu Harcamaları- Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1970-2005 Yılları Türkiye Örneği”, Atatürk Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Cilt 22 Sayı 1: 145-146.
  • Orsam ve Tesev (2015), Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri 2015, ORSAM Rapor No: 195 Ocak 2015.
  • Peacock, A. T. and Wiseman, J., 1961, The Growth of Public Expenditure in the United Kingdom (Princeton: Princeton University Press).
  • Pinilla Rodríguez, D. E., Jiménez Aguilera, J. D., & Montero Granados, R. (2013). Gasto público y crecimiento económico. Un estudio empírico para América Latina. Cuadernos de Economía, 32(59), 179–208.
  • Pryor, F.L. (1968) Public Economics in Capitalist and Communist Nations, London: George Allen and Unwin.
  • Ram, R., (1986-a), Causality between income and government expenditure: a broad international perspective. Public Finance/Finances Publiques, 31 (3), 393–413.
  • Ram, R., (1986-b), “Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time-Series Data”, The American Economic Review, 76(1), 191-203.
  • Rodríguez Benavides, D., Vernegas-Martínez, F., & Lima Santiago, V. (2013). La ley de Wagner versus la hipótesis keynesiana: el caso de Mexico, 1950–2009. Investigación Económica, 72(283), 69–98.
  • Scully, G. (1989), “The Size of the State, Economic Growth and the Efficient Utilization of National Resources”, Public Choice, 63(2), 149-164.
  • Sedrakyan GS, Varela-Candamio L (2019) Wagner’s law vs. Keynes’ hypothesis in very diferent countries (Armenia and Spain). J Policy Model 41(4):747–762.
  • Sjöberg, P. (2003), “Government Expenditures Effect on Economic Growth: The Case of Sweden 1960-2001”, Bachelor’s Thesis, Lulea University of Technnology, 130 SHU, ISSN:1404-5508.
  • Şimşek, M. (2004), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme, 1965- 2002”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1/2), 37-52.
  • Thornton, J. (1999), “Cointegration, causality and Wagner’s Law in 19th century Europe”, Applied Economics Letters, Vol. 6 No. 7, pp. 413-416.
  • Ulucak R., ve Ulucak Z.Ş. (2014). Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 81-97.
  • Yasa, B.D. (2017), İktisat Düşüncesinde Devlet Müdahaleciliği Kuramının Evrimi, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 281-298.
  • Yüksel, C., & Songur, M. (2011). Kamu harcamalarının bileşenleri ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki: ampirik bir analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161, Temmuz –Aralık.ss 365-380.
  • Wahab, M. (2004), “Economic Growth and Government Expenditure: Evidence from a New Test Specification”, Applied Economics, 36(19), 2125-2135.
  • Wu, S., Tang, J., & Lin, E. (2010). The impact of government expenditure on economic growth: How sensitive to the level of development? Journal of Policy Modeling, 32(6), 804–817.

SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Year 2022, , 196 - 213, 22.03.2022

Nagihan Aksoy , Mehmet Ivrendi

https://doi.org/10.11611/yead.1028217
Cited By: 1

Abstract

Çalışmanın amacı Suriyeli Mülteci göçünün kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin yönü üzerindeki etkisini Wagner Yasası ve Keynes Hipotezi çerçevesinde analiz etmektir. Çalışmada 2006 ile 2021 dönemine ait aylık verilerle ekonomik büyüme ve kamu harcamaları arasında uzun dönemli ilişkinin varlığı Johansen Eşbütünleşme Testi ve ARDL sınır testi ile sınanmış, Türkiye’de Wagner ve Keynes hipotezinin geçerliliği ise Granger Nedensellik testi ile belirlenmiştir. Analiz dönemleri Türkiye’de 2012 yılının başlarında mülteci akınına uğraması ve bununla birlikte kamu harcamalarında özellikle de sosyal amaçlı transfer harcamalarında ciddi artışlar olmasından dolayı 2006:01-2011:12 ve 2012:01-2021:03 olmak üzere iki döneme ayrılmıştır. Buradaki amaç, sosyal transfer harcamalarındaki artışın ekonomik büyüme ile kamu harcamaları arasındaki ilişki üzerinde etkisini belirlemektir. Yapılan analiz sonucuna üç ayrı dönemde de kamu harcamaları ile büyüme arasında eşbütünleşme ilişkisinin olmadığı tespit edilmiş ve Granger Nedensellik testi sonucunda 2006:01- 2011:12 dönemlerinde Wagner Hipotezi ve Keynes Hipotezi geçersiz iken, 2012:01-2021:03 döneminde her iki hipotezinde geçerli olduğu saptanmıştır.

Keywords

Kamu Harcamaları Ekonomik Büyüme Wagner Yasası Keynes Hipotezi Suriye Göçü

References

  • Antonious, A., Katrakilidis, C. and Tsaliki, P. (2013) Wagner’s law versus Keynesian hypothesis: evidence from pre-WWII Greece, Panoeconomicus, 60, 457–72.
  • Arısoy, İ. (2005), Wagner Ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 14, Sayı 2, 2005, s.63-80.
  • Barro, R.J. (1991), “Economic Growth in a Cross Section of Countries”, The Quarterly Journal of Economics, 106,pp, 407-443.
  • Bocutoğlu, E. (2013), Karşılaştırmalı Makro İktisat (Teoriler ve Politikalar). Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Bose, N., M.E. Haque and D.R. Osborn (2007), “Public Expenditure and Economic Growth: A Disaggregated Analysis for Developing Countries”, mimeo, University of Manchester.pp.533-556.
  • Chang, T., (2002), “An Econometric Test of Wagner’s Law For Six Countries Based on Cointegration and Error-Correction Modelling Techniques”, Applied Economics, 34, ss. 1157-1169.
  • Demirbaş, S. (1999), “Cointegration Analysis – Causality Testing and Wagner’s Law: The Case of Turkey, 1950-1990”, University of Leicster Discussion Papers, 99/2.
  • Devarajan, S., Swaroop, V., & Zou, H. (1996). The composition of public expenditures and economic growth. Journal of Monetary Economics, 37, 313–344.
  • Dickey, D.A. and W.A. Fuller (1981). “Likelihood Ratio Statistics for Autoregressive Time Series with a Unit Root”, Econometrica, 49, No: 4, pp. 1057-1072.
  • Durevall, D. ve Henrekson, M. (2011), “The Futile Quest For A Grand Explanation of Long-Run Government Expenditure”, Journal of Public Economics, 95(7-8), 708-722.
  • Goffman, J.J. (1968) On the Empirical Testing of Wagner’s Law: A Technical Note, Public Finance, 3(3): 359-364.
  • Goffman, J.J.; Mahar, D.J. (1971) The Growth of Public Expenditure in Selected Developing Nations: Six Caribbean Countries, Public Finance/Finances Publique, 3(3) pp. 57 – 74.
  • Granger, C.W.J. (1969). “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross-Spectral Methods”, Econometrica, 37, pp. 424–438.
  • Gupta, S.P. (1967) Public Expenditure and Economic Growth: A Time Series Analysis, Public Finance/Finances Publique, 22 (4), pp. 423 – 461.
  • Gül, E. ve Yavuz, H. (2011), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi”, Maliye Dergisi, 160, 72-85.
  • Halicioglu, F. (2003) Testing Wagner’s Law for Turkey, 1960 – 2000, Review of Middle East Economics and Finance, 1(2), pp. 129 -140.
  • Henrekson, M., 1993, Wagner’s law – a spurious relationship? Public Finance/Finances Publiques, 48 (2), 406–415.
  • Inıguez-Montıel,A. (2010), “Government Expenditure And National Income In Mexico: Keynes Versus Wagner”, Applied Economics Letters, Volume: 17, Issue: 9, ss: 887-893.
  • Kalaycı, C. (2016). Türkiye’de transfer harcamalarının gelişimi ve ekonomik etkilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Ordu.
  • Kaypak, Ş. ve Bimay, M. (2016), “Suriye Savaşı Nedeniyle Yaşanan Göçün Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri: Batman Örneği”. Yaşam Bilimleri Dergisi; Cilt 6 Sayı 1.84-109.
  • Kollurı, B.R, M.J. Panık and M.S. Wahab (2000), “Government Expenditure and economic growth: evidence from G7 countries”, Applied Economics, 32, pp. 1059-1068.
  • Koyuncu, Ahmet (2016). “Nimet Mi? Külfet Mi? Türkiye’nin Suriyeli Sığınmacıları Ve Göç Ekonomisi Üzerine Bir Derkenar”, Türkiye’de Geçici Koruma Altındaki Suriyeliler: Tespitler Ve Öneriler, (Edit: Adem Esen, Mehmet Duman), WALD: Dünya Yerel Yönetim Ve Demokrasi Akademisi Vakfı Yayını, 2016, İstanbul.
  • Lamartina, S., & Zaghini, A, (2010), “Increasing Public Expenditures: Wagner’s Law In OECD Countries”, German Economic Review, Volume: 12, Issue: 2, ss:149-164.
  • Mann, A.J. (1980) Wagner’s Law: An Econometric Test for Mexico, 1925 – 1970, National Tax Journal 33, pp 189 – 201.
  • Michas, N. A., 1975, Wagner’s law of public expenditures: what is appropriate measurement for a valid test. Public Finance/Finances Publiques, 30 (1), 77–84.
  • Murthy, V. N. R., 1993, Further evidences of Wagner’s law for Mexico: an application of co-integration analysis. Public Finance/Finances Publiques, 48 (1), 92–96.
  • Musgrave, R.A. (1969) Fiscal Systems, New Haven and London: Yale University Press. Narayan P. Kumar, PRASAD Arti and SİNGH Baljeet, (2008), “A Test Of The Wagner’s Hypothesis For The Fiji Islands”, Aplied Economics”, Volume: 40, Issue:21, ss: 2793-2801.
  • Oktayer, N. ve Susam, N. (2008). “Kamu Harcamaları- Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1970-2005 Yılları Türkiye Örneği”, Atatürk Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Cilt 22 Sayı 1: 145-146.
  • Orsam ve Tesev (2015), Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri 2015, ORSAM Rapor No: 195 Ocak 2015.
  • Peacock, A. T. and Wiseman, J., 1961, The Growth of Public Expenditure in the United Kingdom (Princeton: Princeton University Press).
  • Pinilla Rodríguez, D. E., Jiménez Aguilera, J. D., & Montero Granados, R. (2013). Gasto público y crecimiento económico. Un estudio empírico para América Latina. Cuadernos de Economía, 32(59), 179–208.
  • Pryor, F.L. (1968) Public Economics in Capitalist and Communist Nations, London: George Allen and Unwin.
  • Ram, R., (1986-a), Causality between income and government expenditure: a broad international perspective. Public Finance/Finances Publiques, 31 (3), 393–413.
  • Ram, R., (1986-b), “Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time-Series Data”, The American Economic Review, 76(1), 191-203.
  • Rodríguez Benavides, D., Vernegas-Martínez, F., & Lima Santiago, V. (2013). La ley de Wagner versus la hipótesis keynesiana: el caso de Mexico, 1950–2009. Investigación Económica, 72(283), 69–98.
  • Scully, G. (1989), “The Size of the State, Economic Growth and the Efficient Utilization of National Resources”, Public Choice, 63(2), 149-164.
  • Sedrakyan GS, Varela-Candamio L (2019) Wagner’s law vs. Keynes’ hypothesis in very diferent countries (Armenia and Spain). J Policy Model 41(4):747–762.
  • Sjöberg, P. (2003), “Government Expenditures Effect on Economic Growth: The Case of Sweden 1960-2001”, Bachelor’s Thesis, Lulea University of Technnology, 130 SHU, ISSN:1404-5508.
  • Şimşek, M. (2004), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme, 1965- 2002”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1/2), 37-52.
  • Thornton, J. (1999), “Cointegration, causality and Wagner’s Law in 19th century Europe”, Applied Economics Letters, Vol. 6 No. 7, pp. 413-416.
  • Ulucak R., ve Ulucak Z.Ş. (2014). Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 81-97.
  • Yasa, B.D. (2017), İktisat Düşüncesinde Devlet Müdahaleciliği Kuramının Evrimi, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 281-298.
  • Yüksel, C., & Songur, M. (2011). Kamu harcamalarının bileşenleri ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki: ampirik bir analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161, Temmuz –Aralık.ss 365-380.
  • Wahab, M. (2004), “Economic Growth and Government Expenditure: Evidence from a New Test Specification”, Applied Economics, 36(19), 2125-2135.
  • Wu, S., Tang, J., & Lin, E. (2010). The impact of government expenditure on economic growth: How sensitive to the level of development? Journal of Policy Modeling, 32(6), 804–817.
There are 45 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Public Administration
Journal Section Articles
Authors

Nagihan Aksoy 0000-0002-2407-0498

Mehmet Ivrendi 0000-0002-5944-666X

Publication Date March 22, 2022
Published in Issue Year 2022

Cite

APA Aksoy, N., & Ivrendi, M. (2022). SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 20(1), 196-213. https://doi.org/10.11611/yead.1028217
AMA Aksoy N, Ivrendi M. SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. March 2022;20(1):196-213. doi:10.11611/yead.1028217
Chicago Aksoy, Nagihan, and Mehmet Ivrendi. “SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 20, no. 1 (March 2022): 196-213. https://doi.org/10.11611/yead.1028217.
EndNote Aksoy N, Ivrendi M (March 1, 2022) SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 20 1 196–213.
IEEE N. Aksoy and M. Ivrendi, “SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, vol. 20, no. 1, pp. 196–213, 2022, doi: 10.11611/yead.1028217.
ISNAD Aksoy, Nagihan - Ivrendi, Mehmet. “SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 20/1 (March 2022), 196-213. https://doi.org/10.11611/yead.1028217.
JAMA Aksoy N, Ivrendi M. SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2022;20:196–213.
MLA Aksoy, Nagihan and Mehmet Ivrendi. “SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, vol. 20, no. 1, 2022, pp. 196-13, doi:10.11611/yead.1028217.
Vancouver Aksoy N, Ivrendi M. SURİYELİ MÜLTECİ GÖÇÜ ÖNCESİ VE SONRASI WAGNER KANUNU VE KEYNES HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİNİN SINANMASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2022;20(1):196-213.

Cited By

GÖÇ OLGUSUNUN KRİZ YÖNETİMİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ: TÜRKİYE’DE SURİYELİ GÖÇÜ SONRASI GELİŞTİRİLEN POLİTİKALARIN İNCELENMESİ
e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)
https://doi.org/10.26791/sarkiat.1126905