THE RELATİONSHİP BETWEEN THE NUTRİTİON STYLE AND THE LENGTH OF HOSPİTAL STAY IN BABİES HOSPİTALİSED IN NEONATAL INTENSİVE CARE UNİT WHO DİAGNOSE HYPERBİLİRUBİNEMİA

Year 2023, Volume: 4 Issue: 3, 212 - 224, 19.12.2023

Aslı Akkuzu , Aysel Kökcü Doğan

Abstract

Abstract
Objective: Nutrition is important in the newborn period. Nutritional style of newborns with hyperbilirubinemia may be effective in their hospital stay.
Aims: This study aimed to determine the relationship between the feeding styles of newborns diagnosed with hyperbilirubinemia and the length of hospital stay.
Methods: In this descriptive study, simple random sampling was used, and the sample group consisted of 110 newborns who applied to the Neonatal Intensive Care Unit and whose parents volunteered to participate in the study.
Results: It was found that 56.4% of the newborns in the sample group were female and the postnatal age of 33.6% was above 72 hours. It was determined that 91.8% of the newborns had a negative Dc test, 55.5% received phototherapy treatment for 48 hours or less, 50.9% were discharged after 72 hours or less of hospitalization, 7.3% had Rh incompatibility, 9.1% had ABO incompatibility, 10.9% had a history of jaundice in a sibling, and 98.2% were transferred to the hospital from a different institution. A significant difference was found between the length of hospital stay of the newborns in the study group and the age of the mothers, neonatal breastfeeding and nutrition education status of the mothers, feeding style, Dc test, phototherapy treatment durations, Rh incompatibility of newborns, ABO incompatibility of newborns, total bilirubin level of the infants after 72 hours of hospitalization, and total bilirubin level 49-72 hours after discharge (p<0.05).
Conclusion: It was concluded that prenatal breastfeeding and nutrition education provided by nurses for mothers increased breastfeeding rates and shortened the length of hospital stay in newborns with hyperbilirubinemia

Keywords

Newborn, Nutrition, Hyperbilirubinemia

Supporting Institution

....

Project Number

.....

HİPERBİLİRUBİNEMİ TANISI İLE YENİDOĞAN YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNDE YATAN BEBEKLERİN BESLENME ŞEKİLLERİ İLE HASTANEDE KALIŞ SÜRELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Abstract

Giriş:Yenidoğan döneminde beslenme önemlidir. Hiperbilirubinemi tanılı yenidoğanların beslenme şekilleri hastanede kalma sürelerinde etkili olabilir.
Amaç: Bu çalışma hiperbilirubinemi tanısı ile yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan bebeklerin beslenme şekilleri ile hastanede kalış süresi arasında ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Betimleyici araştırmada basit tanımlayıcı örnekleme kullanılmış, Örneklem grubu ebeveynleri çalışmaya gönüllü olan,Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerine başvuran 110 yenidoğandan oluşmuştur.
Bulgular: Yenidoğanların %56.4’ ünün kadın, %33.6’sının postnatal yaşının 72 saatin üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Yenidoğanların %91.8’inin Dc testinin negative olduğu, %55.5’inin 48 saat veya daha az ışın tedavisi gördüğü,, %50.9’unun hastanede kalma süresinin 72 saat veya öncesinde taburcu edildiği, %7.3’ünün Rh uyumsuzluğu olduğu, %9.1’inin ABO uyumsuzluğu olduğu, %10.9’unun kardeşlerinden birinde sarılık hikayesi olduğu ve %98.2’sinin hastaneye farklı bir kurumdan nakledildiği tespit edilmiştir. Araştırma grubundaki yenidoğanların hastanede kalma süreleri ile; annelerinin yaşları, doğum sonrası anne sütüyle beslenme - annelerin beslenme eğitimi durumu, besleme şekli, Dc testi ve fototerapi tedavi süreleri ve yenidoğanların Rh uyumsuzlukları, yenidoğanların ABO uyumsuzlukları, hastaneye yatıştan 72 saat sonrasında bebeklerin toplam bilirubin seviyesi ve taburcu olma sonrası 49-72 saatte toplam bilirubin seviyesi (p<0.05) arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir.
Sonuç: Doğum sonrası anne sütüyle beslenme ve annelere hemşirelerce verilen besle(n)me eğitiminin anne sütüyle besleme oranlarını arttırdığı ve hiperbilüribinemili yenidoğanlarda hastanede yatma sürelerini azalttığı sonucuna varılmıştır.

Keywords

Yenidoğan, Beslenme, Hiperbilüribinemi

Project Number

.....

References

• REFERENCES 1. Çoban A, Türkmen M, Gürsoy T. Türk Neonatoloji Derneği Yenidoğan Sarılıklarında Yaklaşım. İzlem ve Tedavi Rehberi. 2014. http://www.neonatology.org.tr/wp-content/uploads/2016/12/sarilik.pdf .
• 2. Hansen TWH, Bratlid D. Physiology of neonatal unconjugated hyperbilirubinemia. In: Stevenson DK, Maisels MJ, Watchko JF, eds. Care of Jaundiced Neonatel. New York: Mc Graw-Hill. 2012;65-95.
• 3. Schwarz HP, Haberman BE, Ruddy RM. Hyperbilirubinemia current guideline sandemerging therapies. Pediatr Emer Care. 2011;27:884- 889. doi: 10.1097/PEC.0b013e31822c9b4c.
• 4. Ronald S, Cohen Ronald J, Wong DK. Stevenson. Understanding Neonatal Jaundice: A Perspective on Causation. Pediatr Neonatol. 2010;51(3):143−148. https://doi.org/10.1016/S1875-9572(10)60027-7.
• 5. Kaplan M, Bromiker R, Hammerman C. Severe Neonatal Hyperbilirubinemia and Kernicterus: Are These Still Problems in the Third Millennium? Neonatology. 2011;100:354–362. https://doi.org/10.1159/000330055.
• 6. Kavlu, A. Kliniğimiz yenidoğan ünitesine yatırılan indirekt hiperbilirubinemili olguların değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul: 2006.
• 7. Doğan BN, Aydın Ateş N, Ayar Kocatürk A. Hiperbilirubineminin Yenidoğana Etkisi ve Ebelik Yaklaşımı. Cumhuriyet Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2019; (4)2: 06-1.
• 8. Girgin D, Bülbül A, Uslu S, Zübarioğlu U, Dursun M, Baş EK, Arslan S. Anne Bebek Çiftinin Taburcu Edilme Zamanının Bilirubin Düzeyleri Üzerine Etkisi. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni. 2015;49 (3). DOI: 10.5350/SEMB.20150401120317.
• 9. Güneş A. İndirekt Hiperbilirubinemi Nedeniyle Kan Değişimi Uygulanan Yenidoğanların Retrospektif Analizi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van: 2019.
• 10. Öztürk HS. Hiperbilirubinemi ile Takip Edilen Bebeklerin Değerlendirilmesi. Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi. 2019; 4 (3).p. 283-300. https://doi.org/10.26453/otjhs.458911.
• 11. Gemci M. Yenidoğan Döneminde Hiperbilirubinemi Olgularının Araştırılması (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Medipol Üniversitesi, İstanbul: 2017.
• 12. Salas AA, Salazar J, Burgoa CV, De-Villegas C., Quevedo V, Soliz A. Significant Weight Loss; In Breastfed Term İnfants Read mitted For Hyperbilirubinemia. BMC Pediatr. 2009;9:82-85. doi:10.1186/1471-2431-9-82.
• 13. Çayönü N, Bülbül A, Uslu S, Bolat F, Güran Ö, Nuhoğlu A. Yenidoğan bebeklerde son on yılda indirekt hiperbilirubinemi değişimi. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni. 2011;45(3); 85-93.
• 14. Piazza JA, Stoll BJ. Jaundice and hyperbilirubinemia in the newborn. In: Behrman K,Stanton J, (eds): Nelson Textbook of Pediatrics, Philadelphia: Saunders Elsevier. 2011.p. 756-766.
• 15. Ekin RE. Yenidoğan Hiperbilirubinemi Olgularının Değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Dicle Üniversitesi, Diyarbakır: 2019.
• 16. Özçelik E. İndirekt Hiperbilirubinemi Nedeni ile Fototerapi Alan Yenidoğan Bebeklerde Oksidatif Stres Dengesinin Değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Dr. Sami Ulus Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara: 2020.
• 17. Sağsak E, Zenciroğlu A. Yenidoğan Kliniğinde İndirektHiperbilirubinemi Nedeniyle İzlenen Hastaların Epidemiyolojik Özellikleri ve Etiyolojilerinin Değerlendirilmesi. Hitit Med J. 2020;2(2): 42-48.
• 18. Bolat F, Uslu S, Bülbül A, Cömert S, Güran Ö, Baş EK, Nuhoğlu A. Yenidoğan indirekt hiperbilirubinemisinde ABO ve Rh uygunsuzluğunun karşılaştırılması. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni. 2010;44(4):156-61.
• 19. Yorulmaz A, Yücel M, Sert S, Özdem S, İstanbullu HA. Yenidoğan Ünitesine Sarılık Nedeniyle Yatırılan Bebeklerin Klinik ve Laboratuvar Özellikleri ve Risk Faktörlerinin Araştırılması. Journal of Contemporary Medicine. 2018; 8(1):7-13.
• 20. Ünal S. İndirekt bilirubinemili yenidoğanların retrospektif analizi. T Klin. J Pediatr. 2008;17, p.223-229.
• 21. Bilgin B, Gönülal D, Ünal S. Uzamış Sarılıklı Bebeklerin Etiyolojik, Klinik ve Laboratuvar Bulgularının Değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2017;s.200-204. DOI: 10.12956/tjpd.2017.320.
• 22. Kızılay EN. Fototerapi Alan Bebeklerde Anne Sütü Kokusunun Bebeklerin Bilirubin Düzeyine, Fototerapide Kalma Süresine ve Konforlarına Etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir: 2019.
• 23. Yol E. Bebeği İndirekt Hiperbilirubinemi Tanısı Almış Annelerin Emzirme Öz-Yeterliliği ve Emzirme Başarısının Değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara: 2017.
• 24. American Academy of Pediatrics Subcommittee on Hyperbilirubinemia. Management of hyperbilirubinemia in the newborn infant 35 or more weeks of gestation. Pediatrics, 2004;14(1):297. doi: 10.1542/peds.114.1.297.
• 25. Bertini G, Dani C, Tronchin M, Rubaltelli FF. Is breast feding really favorin gearly neonatal jaundice? Pediatrics, 2001;107: 41-4. https://doi.org/10.1542/peds.107.3.e41.
• 26. Doğan N, Yiğit R, Erdoğan S. Annelere Doğum Öncesinde Verilen Yenidoğan Bakımı ile İlgili Eğitimin Doğum Öncesi ve Doğum Sonrasında Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013; 6(3):10-18.
• 27. Ekşioğlu A, Çeber TE. Emzirme Akran Danışmanlığının İlk Kez Doğum Yapan Annelerin Emzirme Öz-Yeterliliklerine Etkisi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi. 2015;17(2-3). ISSN:1307- 9557 (Basılı), ISSN: 1307- 9549 (Online).
• 28. Demirtaş B. Emzirmeyi Etkileyen Kültürel Değerler (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara: 2005.
• 29. Mc Graw H. Hand Book Of Optics, Third Edition. Volume 2. Radiometry. 2010; 958-965.
• 30. Madam A, MacMahon JR, Stevenson DK. Neonatal Hyperbilirubinemia. In: Taeusch HW, Ballard RA, Gleason CA, editors. Avery's Diseases Of Newborn. 8th ed. Philadelphia: Elsevier Saunders, 2010;122-1229. DOI:10.1056/NEJM200102223440807.
• 31. Özdemir S, Yılmaz B. Yenidoğanlarda Hiperbilirubinemi ve Başarılı Emzirme, Hyperbilirubinema and Successful Breastfeed in Newborns. EGE HFD. 2019;35 (2) : 69-75.
• 32. Torun E, Tanyeri B, Ünsal N, Doğan Demir A, Bayraktar S, Öktem F. İndirek hiperbilirubinemili yenidoğanlarda fototerapinin oksidatif stres üzerine etkisi. The effect of phototherapy on oxidative stress in newborns with indirect hyperbilirubinemia. Dicle Tıp Dergisi, Dicle Medical Journal. 2013;40 (3): 379-383. doi: 10.5798/diclemedj.0921.2013.03.0293.