Papa IV. Innocentius, Hohenstaufen hanedanının çok geniş bir alana hükmetmesinden rahatsızlık duymaktaydı. Bundan dolayı 1254’te, İngiltere kralı III. Henry’nin oğlu Edmund’a, boş durumdaki Sicilya tahtını önerdi ve karşılığında yüklü miktarda bir ödeme talep etti. Henry teklife olumlu yanıt verdi fakat ödemeyi temin etmekte zorlanınca ek vergi için parlamentodan onay istedi. Ancak mevcut sorunları da gündeme getiren Simon de Montfort liderliğindeki baronlar, buna sert bir şekilde karşı çıktılar. Dahası geniş kapsamlı bir reform talebinde bulundular. Kral bu taleplere bir müddet dirense de Oxford Koşulları denen bir dizi reformu 1258’de kabul etmek zorunda kaldı. Henry, Papa’nın da desteğiyle 1261’de yönetimi tekrar eline almaya çalışınca, II. Baronlar Savaşı öncesinde taraflar arasında üç yıl kadar sürecek olan gerilimli bir döneme girildi. 1264’teki Lewes muharebesi ile II. Baronlar Savaşı başlamış oldu. Bu muharebeyi reformcu baronlar kazandı. Devamında yaklaşık bir buçuk yıl boyunca Simon de Montfort’ın liderliğinde despotik bir baronlar hükümeti yönetime hâkim oldu. Bu süreçte Kral’ın yetkileri alınmış ve bütün kararlar dokuz kişilik bir konseyin kontrolüne bırakılmıştı. Aynı dönemde merkezi idare, yargı sistemi ve taşra yönetimi konusunda birçok yasa çıkarıldı. Fakat Prens Edward, topladığı orduyla birlikte harekete 1265’te geçti ve Evesham muharebesinde Simon de Montfort komutasındaki baronlar ordusunu yendi. Akabinde ülkede Henry’nin hâkimiyeti tekrar tesis edildi ve parlamentonun varlığı korundu.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2020 |
Gönderilme Tarihi | 24 Eylül 2020 |
Kabul Tarihi | 21 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 3 |