HAFİF (EĞİTİLEBİLİR) ZİHİN ENGELLİ ÖĞRENCİLERE YÖNELİK HAZIRLANAN ORTAÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ DERSİ PROGRAMININ ÖĞRETMEN GÖRÜİLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2017, Sayı: 64, 209 - 235, 31.12.2017

Rıdvan Demir

Öz

Özel eğitim alanında bu eğitime ihtiyacı olan bireylerin engel ve özellikleri dikkate alınarak eğitim programları hazırlanmaktadır. Bu eğitim programlarından birisi de hafif düzeyde zihinsel yetersizliği olan öğrenciler için hazırlanmış olan ・Özel Eğitim Mesleki Eğitim Merkezi Programı‟dır. Bu araştırmada özel eğitim mesleki eğitim programı içinde yer alan ・Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma tarama türünde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma evrenini Türkiye‟deki özel eğitim mesleki eğitim merkezlerinde ve özel eğitim sınıflarında çalışan öğretmenler oluşturmuştur. Araştırmaya Adana, Gaziantep, Kilis, Mersin yoğunluklu olmak üzere diğer bazı illerden toplam 114 öğretmen katılmıştır. Eğitilebilir zihin engelli öğrenciler için hazırlanan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı‟nın değerlendirilmesine yönelik olarak öğretmenlerin görüşlerini almak için 40 maddelik bir anket uygulanmış ve öğretim programının hedeflerine, içeriğine, öğrenme-öğretme süreçlerine ve değerlendirme öğelerine ilişkin veriler bu anketle toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde yüzde (%) ve frekans (f) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretim program‟ının zihinsel engelli öğrenciler için tam olarak uygun olmadığı ve ders saatinin yetersiz olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öğretim Programı, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi, Özel Eğitim, Engelliler

Kaynakça

• AKKUġ, N. (2007). Orta Düzeyde Öğrenme Yetersizliği (Eğitilebilir) Olan Çocuklara Günümüzde Uygulanan İlköğretim Eğitim Programına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi, YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. ARAL, N, GÜRSOY F. (2009). Özel Eğitim Gerektiren Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş, Morpa Kültür Yayınları, Ġstanbul. CAVKAYTAR, A. (2015). Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim. Ġbrahim H. Diken (Ed.), Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (ss.1–28), Pegem Akademi Yayınları, Ankara. DEMĠR, R. (2016). Beyin Temelli Öğrenme Yaklaşımına Dayalı Olarak İşlenen Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinin Akademik Başarı ve Kalıcılık Üzerindeki Etkisi, Kilis 7 Aralık Üniversitesi Ġlahiyat Fakültesi Dergisi, 3 (4), 2016, s. 137–16. DEMĠREL, Ö. (2013). Eğitimde Program Geliştirme Kuramdan Uygulamaya, Pegem Akademi Yayınları, Ankara. DUZCU, M.G. (2016). Özel Eğitim Mesleki Eğitim Merkezi Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın Değerlendirilmesi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ankara. ETBAġ, D.A. (1999). Özürlü Çocukların Din Eğitimi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Bursa. FIRAT, T. (2010). Eğitilebilir Zihin Engelli Öğrencilere Yönelik Hazırlanan İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi, YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi Ġnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. GÜN, A. (2016). ĠĢitme Engelli Öğrencilerin Öğrenme Ġlkeleri IĢığında Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi, I. Uluslar Arası Engellilik ve Din Sempozyumu (ss. 599–626), Yeditepe Ofset Yayıncılık, Ġstanbul. KARA, E. (2008). Zihinsel Engelli Çocukları Olan Ailelerin Çocuklarının Durumunu Dini Açıdan Değerlendirmeleri, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ġlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 26-27, s.317-331. KARAGÖZ, Ġ. (2005). Ayet ve Hadisler Işığında Engelliler, Diyanet ĠĢleri BaĢkanlığı Yayınları, Ankara. KULA, N. (2005). Bedensel Engellilik ve Dini Başa Çıkma, Dem Yayınları, Ġstanbul. MEB, Mevzuat, (2012). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Ankara. Resmi Gazete, 21.07.20012/28360. MEB. (2005). İş Okulu Eğitim Programı, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. MEB. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Tanıtım El Kitabı, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. MEB. (2008). Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Zihinsel Engelli Bireyler Destek Eğitim Programı, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. MEB. (2009). Dini Terimler Sözlüğü, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. MEB. (2015). Çocuk Gelişimi, Zihinsel Engelliler, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. MEB. (2016). Meb İstatiskleri, Örgün Eğitim, 2015/2016, s. 34. MUSAYEV, Ġ. (2016). Engelli Bireylerin Din ve Değerler Eğitimi, C planı Yayınları, İstanbul. ÖZDEMĠR, S. (2016). Engelliler ve Din, C planı Yayınları, İstanbul. ÖZGÜR, Ġ. (2015). Engelli Çocuklar ve Eğitimi Özel Eğitim, Karahan Kitabevi, Adana ÖZOKÇU, O. (2017). Zihin Yetersizliği Olan Öğrenciler. Atilla Cavkaytar (Ed.), Özel Eğitim (ss.59–79), Vize Yayıncılık, Ankara. ÖZSOY, Y., ÖZYÜREK, M., ERĠPEK, S. (1998). Özel Eğitime Giriş, Ankara Karatepe Yayınları, Ankara. ÖZTÜRK, M. (2011). Türkiye’de Engelli Gerçeği, MÜSĠAD Cep Yayınları, İstanbul. SAĞLAM, F. (2016). Zihinsel Engelli Bireylerde Allah Algısı, I. Uluslar Arası Engellilik ve Din Sempozyumu, (18–20 Kasım 2016) İstanbul, s.387–401. TEKĠNARSLAN, Ġ. Ç. (2015). Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrenciler. İbrahim H. Diken (Ed.), Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (ss.135–164). Pegem Akademi Yayınları, Ankara. TÜĠK. (2010). Özürlülerin Sorun ve Beklentileri Araştırması 2010, Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Ankara. Elektronik Kaynaklar MEB (2005). Özel Eğitim Mesleki Eğitim Merkezi Eğitim (DKAB Öğretim) Programı. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_11/05051141_isokulu.rar/adresinden 10.03.2017 tarihinde erişildi.