SIĞINMACILARDA SAĞLIK İLETİŞİMİ: SURİYELİ ÖĞRETMENLER ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Yıl 2017, Sayı: 64, 479 - 490, 31.12.2017

Salih Gürbüz , Özlem Duğan

Öz

Sığınmacılar, sağlık hizmeti alırken dil farklılığından dolayı iletişim problemleri yaşamaktadır. Sağlık personeli ile iyi iletişim kuramayan sığınmacılar sağlık sorunları ile yaşamlarını sürdürmek zorunda kalmaktadır. Bu araştırmanın amacı, sığınmacıların sağlık hizmeti alırken yaşadıkları iletişim sorunlarına yönelik görüşlerinin belirlenmesidir. Bu amaca yönelik üniversite mezunu bireylerin sorulara daha gerçekçi cevaplar verecekleri düşünülerek, çalışma kapsamında Suriyeli sığınmacıların en çok yaşadıkları şehirlerden biri olan Konya ilinde Geçici eğitim merkezlerinde çalışan 8’i kadın 8’i erkek 16 Suriyeli sığınmacı öğretmenle görüşülmüştür. Araştırmanın verileri açık uçlu sorular oluşturularak toplanmış, elde edilen verilerin analizinde NVİVO 11 programı ve nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda Suriyeli sığınmacıların dil yetersizliği nedeniyle sağlık hizmetlerinden yeterince faydalanamadıkları, tercümanlar aracılığıyla sorunlarını çözmeye çalıştıkları ortaya çıkmıştır. İletişim sorunun çözümü için öncelikli olarak sığınmacıların Türkçe öğrenmesini sağlamak, resmi tercümanları sağlık merkezlerinde istihdam etmek ve sığınmacı doktorları sağlık merkezlerinde istihdam etmek öneri olarak sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

İletişim, Sağlık İletişimi, Suriyeli Sığınmacılar, Sağlık Personeli

Kaynakça

• Ataman, H. (2015). Mülteci mi, Sığınmacı mı, Misafir mi?. Görüş Dergisi, 88, İstanbul. Aygün, O., Gökdemir, Ö., Bulut, Ü., Yaprak, S., & Güldal, D. (2016). Bir Toplum Sağlığı Merkezi Örneğinde Sığınmacı ve Mültecilere Verilen Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinin Değerlendirilmesi. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care, 10(1): 6-12. Bredart, A., Bouleuc, C., & Dolbeault, S. (2005). Doctor-Patient Communication and Satisfaction With Care in Oncology. İnter-disciplinary Supportive Care Department for the Oncology Patient. İnstitut Curie, Paris, 17 (4): 351-354. Buz, S. (2004). Zorunlu Çıkış Zorlu Kabul Mültecilik. Ankara: Sığınmacılar ve Göçmenlerle Dayanışma Derneği Yayınları, Yayın No:5. Demirbaş, H., & Bekaroğlu, E. (2010). Evden Uzakta Olmak: Sığınmacıların/Mültecilerin Psikolojik Sorunları ve Alınacak Önlemler. Kriz Dergisi, 21(1-2-3): 11-24. De Negri, B., Brown L.D., Hernandez, O, Rosenbaum, J & Roter, D (1997). Quality Assurance Methodology Refinement Series: İmproving İnterpersonal Communication Between Health Care Providers and Clients, Bethesda: USAID, Quality Assurance Project. Duğan, Ö. ve Arslan, A. (2015). Sağlıkta Şiddetin Sağlık Çalışanı-Hasta İletişimi Boyutu Üzerine Bir Derleme, Sağlık İletişimi Sempozyumu, 5-6 Kasım 2015, Eskişehir, 78-91. Eckler, P., Worsowicz, G.M & Downey, K. (2009). İmproving Physician-Patient Communication. İn: Health Communication in the New Media Landscape (J.C. Parker & E. Thorson, Eds.) NY: Springer, 283-302. Eskiocak, Muzaffer, vd., (2014). Sorun Alanı: Sağlık, Suriyeli Göçmenlerin Sorunları Çalıştayı Sonuç Raporu (Ed. Servet Karaca ve Uğur Doğan), Mersin Üniversitesi Bölgesel İzleme Uygulama Araştırma Merkezi, Mersin. http://www.madde14.org/images/b/b0/MersinUnivSuriyeCalistay.pdf. 16.11.2017. Fassaert, T., Hesselink, A.E., & Verhoeff, A.P. (2009). Acculturation and Use of Health Care Services by Turkish and Moroccan Migrants: A Cross-Sectional Population-Based Study. BMC Public Health, 9 (332), http://dx.doi.org/10.1186/1471-2458-9-332. Karadağ, Ö. & Altıntaş, K. H. (2010). Mülteciler ve Sağlık. TAF Preventive Medicine Bulletine, 9 (1): 55 - 62. Kelaher, M., & Manderson, L. (2000). Migration and Mainstreaming: Matching Health Services to İmmigrants' Needs in Australia. Health Policy, 54(1):1-11. Keller, D.B, Sarkar, U & Schillinger, D (2014). Health Literacy and İnformation Exchange in Medical Settings, The Oxford Handbook of Health Communication, Behavior Change and Treatment Adherence (L. Martin & M.R. Dimatteo Eds.), NY: Oxford University Press. Langlois EV., Haines A., Tomson G., & Ghaffar A. (2016). Refugees: Towards Better Access to Health-Care Services. The Lancet, 387(10016), 319-21. Marrison, I. (2006). Foreword: The Emerging Context of Patient Satisfaction, Patient Satisfaction Understanding and Managing the Experience of Care. Second Edition, Chicago: Irwin Press, ix-xii. Okay, A. (2009). Sağlık İletişimi Temel Kavramlar ve Prensipler. İstanbul: MediaCat. Oytun, O. ve Gündoğar, S. S. (2015). Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri Raporu. Ankara: ORSAM- TESEV Rapor No: 195. Önal, A., & Keklik, B. (2016). Mülteci ve Sığınmacıların Sağlık Hizmetlerine Erişimde Yaşadığı Sorunlar: Isparta İlinde Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7 (15): 132-148. Şanlıöz, A.S. (2016). Dış Göç Olgusunun Düzensiz Göç Gerçeği: Karşılaşılan Etkilere Ekonomik ve Sosyolojik Çözüm Önerileri. Sosyoekonomi, 24(30): 139-145. Tunç, Ş.A. (2015). Mülteci Davranışı ve Toplumsal Etkileri: Türkiye'deki Suriyelilere İlişkin Bir Değerlendirme. Tesam Akademi Dergisi, 2(2): 29-63. Tuzcu, A. & Ilgaz, A. (2015). Göçün Kadın Ruh Sağlığı Üzerine Etkileri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 7 (1): 56-67. Yağbasan, M., & Çakar, F. (2005). Doktor-Hasta İlişkisinde Dile ve Davranışa Dayalı İletişimsel Sorunları Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19: 609-630. Yardan Dikmetaş, E., & Us Coşkun, N., & Yardan, T., (2016). Göçmen Hastalar ile Aile Hekimliği Personeli Arasındaki İletişim. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi, 1 (2): 83-92.