AMAÇ: Çalışmamızda
intramedüller çivileme ile tedavi edilmiş AO/OTA tip 43 A1, A2, A3 distal tibia
kırıklarının dizilim bozukluğu açısından sonuçlarını değerlendirmeyi
amaçladık.
YÖNTEM : İntramedüller çivileme ile
tedavi edilmiş AO/OTA tip 43A1, A2, A3 distal tibia kırığı olan 55 hasta (38
erkek, 17 kadın, ortalama yaş 41.3±15.3, ortalama takip süresi 35.1±9 hafta);
retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların kırık kaynama durumu, kaynama
zamanı, komplikasyonlar ve kaynama durumları değerlendirildi. Klinik
değerlendirme için Olerud-Molander skoru kullanıldı.
BULGULAR: Tüm hastalarda kaynama
sağlandı. Ortalama Olerud-Molander skoru 88.5 ± 8 idi. Ortalama varus
açılanması 0.6 ± 1.4°, ortalama valgus açılanması 2.1 ± 1.9°, ortalama
rekurvatum açılanması 0.7 ± 1.2°, ortalama prokurvatum açılanması 0.3 ± 0.7°,
ortalama rotasyon açısı ise 0.5 ± 1.4° olarak bulundu. İki hastada (%3.6)
varus, 6 hastada (%10.9) valgus, 1 hastada (%1.8) rekurvatum and 3 hastada
(%5.5) rotasyonda yanlış kaynama tespit edildi.
SONUÇ: İntramedüller çivileme ile
tedavi edilmiş distal tibia kırıklarında başarılı sonuçlar elde edilmiştir.
Bununla birlikte, dizilim problemleri, valgus dizilim bozukluğu nadir görülen
komplikasyonlar değildir(%10.9). Bu komplikasyonların engellenmesinde; cerrahi
tedavi esnasında dikkatli değerlendirme ve farklı teknikler
gerekebilmektedir.
Background:
The
aim of the present study was to evaluate outcomes of distal tibia fractures
AO/OTA 43 A1, A2, A3 whom we have treated through intramedullary nailing
especially for alignment disorders.
Materials
and Methods: Fifty-five
patients with distal tibia fractures AO/OTA type 43A1, A2, A3 (38 males, 17
females, mean age 41.3±15.3
years, mean follow-up period 35.1±9
weeks) who were treated through intramedullary nailing were evaluated
retrospectively. Fracture union status,
union time, complications and alignment disorders of the patients were
evaluated. Olerud-Molander score was used for clinical evaluation.
Results:
Union
was achieved in all patients. Mean Olerud-Molander score was 88.5 ± 8. Mean varus angle
was 0.6 ±
1.4°, mean valgus angle was 2.1 ±
1.9°, mean recurvatum angle was 0.7 ±
1.2°, mean procurvatum angle was 0.3 ±
0.7°, mean rotation angle was 0.5 ±
1.4°. Two patients (3.6%) had varus malunion; 6 patients (10.9%) had valgus
malunion, 1 patient (1.8%) had recurvatum malunion and 3 patients (5.5%) had
rotation malunion.
Conclusion:
Successful
results are obtained by intramedullary nailing treatment of distal tibia
fractures. However, alignment problems, valgus alignment disorder in particular
are not a rare complication (10.9%). A
careful evaluation during surgical treatment and different techniques may help
to prevent this complication.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 30 Temmuz 2018 |
Kabul Tarihi | 8 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 2 |