The Effects of Some Weed Control Methods on Yield and Yield Components in Chickpea (Cicer arietinum L.) under Eskişehir Conditions

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 2, 205 - 213, 31.12.2021

Engin Takıl , Nihal Kayan

https://doi.org/10.25308/aduziraat.911860

Öz

This research was conducted at Applying Research Area, Faculty of Agriculture, University of Eskişehir Osmangazi in 2017 and 2019. The purpose of this study was to identify the effects of different weed control methods on yield and yield components in chickpea. Azkan chickpea variety and linuron (pre-emergence), aclonifen (post-emergence) and imazethapyr (pre-emergence) herbicides were used as research materials. 9 different applications (weedy check; hand weeding; linuron; aclonifen; imazethapyr; linuron + aclonien; linuron + imazethapyr; aclonifen + imazethapyr; linuron + aclonifen + imazethapyr )were tried in the research. The field experiment was arranged randomised complete block design with four replications. In terms of yield and yield components examined in our research, linuron+acnolifen application gave the best results. Linuron + acnolifen + imazatapyr gave the best results in terms of weed weight, number of weed and weed type. When there is an obligation to apply herbicides for Eskişehir region, linuron + aclonifen or only linuron can be recommended as it will be more economical.

Anahtar Kelimeler

Cicer arietinum L., herbicides, yield

Eskişehir Koşullarında Bazı Yabancı Ot Kontrol Yöntemlerinin Nohut (Cicer arietinum L.)’ta Verim ve Verim Ögelerine Etkisi

Öz

Bu araştırma 2017 ve 2019 yılları bitki yetiştirme döneminde iki yıl süre ile Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında farklı yabancı ot kontrol yöntemlerinin nohut’ta verim ve verim ögeleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada Azkan nohut çeşidi ile linuron (çıkış öncesi), aclonifen (çıkış sonrası) ve imazethapyr (çıkış öncesi) herbisitleri materyal olarak kullanılmış ve 9 farklı uygulama [otlu (kontrol); el çapası; linuron; aclonifen; imazethapry; linuron + aclonifen; linuron + imazethapyr; aclonifen + imazethapyr; linuron + aclonifen + imazethapyr] denenmiştir. Deneme, tesadüf blokları deneme deseninde 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmamızda incelenen verim ve verim ögeleri bakımından linuron+acnolifen uygulaması en iyi sonucu vermiştir. Yabancı ot ağırlığı, yabancı ot sayısı ve yabancı ot türü bakımından ise linuron+ acnolifen+ imazatapyr en iyi sonuçları vermiştir. Eskişehir yöresi için herbisit uygulama zorunluluğu olduğu zamanlarda linuron + aclonifen ya da daha ekonomik olacağından sadece linuron tavsiye edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Cicer arietinum L, herbisit, verim

Kaynakça

• Altınbaş M, Sepetoğlu H (2002) Kışlık Ekime Uygun Nohut Geliştirmede Bazı Tarımsal Özellikler İçin Genotipik ve Çevresel Etki Değerlendirmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 39 (3): 33-40.
• Anonim (2019) T. C. Tarım ve Orman Bakanlığı Eskişehir Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Toprak Analiz Raporu, Eskişehir.
• Aslam M, Ahmad HK, Ahmad E, Khan MA, Sagoo AG (2007) Effect of Sowing Methods and Weed Control Techniques on Yield and Yield Components of Chickpea. Pakistan Journal of Weed Science Research, 13: 49-61.
• Ceylan (1988) Tarla Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:491.
• Demir A, Tepe I, Erman M (2005) Nohutta (Cicer arietinum L.) Farklı Mücadele Yöntemlerinin Yabancı Otlanmaya, Verime, Bazı Verim Unsurlarına ve Nodülasyona Etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 15: 71-75.
• Elkoca E, Kantar F, Zengin H (2003) Mercimek (Lens culinaris L. cv. Malazgirt-89)’te Kimyasal ve Kültürel Yabancı Ot Mücadelesinin Verim ve Verim Unsurları Üzerine Etkisi. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, 13-17 Ekim 2003, Diyarbakır Bildirileri, Cilt: 2. s. 180-185.
• Elkoca E, Kantar F, Zengin H (2004) Effects of Chemical and Agronomical Weed Control Treatments on Weed Density, Yield and Yield Parameters of Lentil (Lens culinaris L. Cv. Erzurum-89). Asian Journal of Plant Science, 3: 187-192.
• FAOSTAT (2018) http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC (Erişim tarihi: 01.07.2020)
• Hassan G, Khan I (2007) Postemergence Herbicidal Control of Asphadelus tenuifolius in Desi Chickpea, Cicer arietinum L. at Lakki Marwat. Pakistan. Pakistan Journal of Weed Science Research, 13: 33-38.
• Kahraman A (2017) Effect of Humic Acid Applications on the Yield Components in Chickpea. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34 (1): 218-222.
• Kantar F, Elkoca E, Zengin H (1999) Chemical and Agronomical Weed Control in Chickpea (Cicer arietinum L. cv. Aziziye-94). Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 23: 631-635.
• Karagül ET (2017) Türkiye Yemeklik Tane Baklagil Genetik Kaynakları. Anadolu J. of Aari, 27(1): 56 - 70
• Mengüç Ç (2018) Herbisit Toksisitesi ve Yabancı Otlara Karşı Alternatif Mücadele Stratejileri. Turkish Journal of Weed Science, 21(1): 61-73
• Şanlı A, Kaya M, Kara B (2009) Nohut (Cicer arietinum L.)’ta Yabancı Ot Mücadele Zamanları ile Herbisit Uygulamalarının Verim ve Bazı Verim Unsurlarına Etkileri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 24(1):13-20
• Tanrıöver M (2008) Isparta Koşullarında Nohutta Yabancı Ot Mücadelesi Üzerinde Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Konya.
• Thakar S, Brar LS, Walia US (2000) Comparative Efficiency of Herbicides for Weed Control in Chickpea (Cicer arietinum L.). Crop Research, 19(1): 1-5.
• Van Der Maesen LJG (1987) Origin, History and Taxonomy of Chickpea. The Chickpea. M.C. Saxena and K.B. Singh (Eds.) CAB International, Wallingford, UK, pp. 11-34.