Yield and Quality Characteristics of Forage Pea Varieties at Different Phenological Stages

Yıl 2023, Cilt: 20 Sayı: 2, 295 - 301, 30.12.2023

Emre Kara , Mustafa Sürmen

https://doi.org/10.25308/aduziraat.1392323

Öz

Agricultural areas that rely on a single crop for production experience negative soil characteristics, while the benefits of these locations are further diminished by short-term winter fallows. In the ecological conditions of the Aegean Region, cotton-cotton and maize-maize production patterns can be given as examples of this type of production. With the adoption of a sustainable agriculture approach in recent years, the use of winter annual forage crops is quite important in terms of preventing this situation. The inclusion of forage pea in the production patterns both contributes positively to the soil properties and is a potential source of quality roughage. In line with this information, 8 different forage pea varieties (Kirazlı, Ulubatlı, Ürünlü, Gölyazı, Özkaynak, Töre, Taşkent, GAP Pembesi) were harvested at 3 different phenological stages (10%, 50%, 100% flowering) in Aydın ecological conditions. Some agronomic characteristics such as plant height (cm), stem diameter (mm), herbage yield (kg da-1) were measured in the experiment. After the measurements, ADF (%), NDF (%), ADL (%), protein properties and relative feed value were determined. While lower values were found in terms of yield and fiber values in early mowing, higher values were found in terms of crude protein ratio and relative feed value. At the same time, the variety-environment interactions showed differences in both years. Our results demonstrated that 100% flowering is preferable in terms of yield. Differences were observed among the varieties according to yield and quality characteristics. In terms of herbage and crude protein yields, Töre, Taşkent and GAP Pembesi were the most prominent common varieties. In terms of relative feed value, Ulubatlı and Ürünlü are the varieties with high values.

Anahtar Kelimeler

Moving time, forage quality, legume forage crops, forage yield

Yem bezelyesi çeşitlerinin farklı fenolojik dönemlerdeki verim ve kalite özellikleri

Öz

Tek ürüne dayalı üretim yapılan tarımsal alanlarda toprağın bazı özelliklerinde görülen olumsuzluklar yanında kış aylarında kısa süreli nadas yapılması bu alanlardan elde edilecek faydayı azaltmaktadır. Ege Bölgesi ekolojik koşullarında bu tür üretime pamuk-pamuk ve mısır-mısır üretim deseni örnek verilebilir. Son yıllarda sürdürülebilir tarım anlayışının benimsenmesi ile kışlık tek yıllık yem bitkilerinin kullanılması bu durumu önleme açısından oldukça önemlidir. Yem bezelyesinin üretim desenlerine alınması ile yılda ikili üretimin tercih edilmesi hem toprağın özelliklerine hem de kaliteli kaba yem kaynağı varlığımıza olumlu katkı sağlamaktadır. Bu bilgiler doğrultusunda Aydın ekolojik koşullarında 8 farklı yem bezelyesi çeşidi (Kirazlı, Ulubatlı, Ürünlü, Gölyazı, Özkaynak, Töre, Taşkent, GAP Pembesi) 3 farklı fenolojik dönemde (%10, %50, %100 çiçeklenme) biçim uygulamasına tabi tutulmuştur. Denemede bitki boyu (cm), gövde çapı (mm), kuru ot verimi (kg da-1) gibi bazı agronomik özellikler incelenmiştir. Bu ölçümlerin ardından ADF, NDF, ADL, protein özellikleri ve nispi yem kalitesi belirlenmiştir. Erken dönem yapılan biçimlerde verim ve lif değerleri bakımından daha düşük değerler tespit edilirken ham protein oranı ve nispi yem değeri açısından daha yüksek değerler tespit edilmiştir. Aynı zamanda çeşitlerin çevre interaksyonu her iki yılda da farklılıklar göstermiştir. Netice olarak %100 çiçeklenmenin verim bakımından tercih edilebilir değerlerde olduğu görülmektedir. Verim ve kalite özelliklerine göre çeşitler arasından farklılıklar görülmektedir. Kuru ot ve ham protein verimleri açısından Töre, Taşkent ve GAP Pembesi öne çıkan ortak çeşitler olmuştur. Nispi yem değeri açısından Ulubatlı ve Ürünlü yüksek değerlere sahip çeşitler olma özelliği taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Biçim zamanı, yem kalitesi, baklagil yem bitkileri, yem verimi

Kaynakça

• Aşçı ÖÖ, Acar Z (2018) Kaba Yemlerde Kalite. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayını, Ankara, s.112.
• Aydoğan S, Işık Ş, Şahin M, Akçacık AG, Hamzaoğlu S, Doğan Ş, Küçükkcongar M, Ateş S (2014) Farklı biçim zamanlarının yem bitkilerinin besin maddesi kompozisyonuna etkisi. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi, 1(2):45-49.
• Ball DM, Collins M, Lacefield GD, Martin NP, Mertens DA, Olson KE, Putnam, D, Understander D, Wolf MW (2001) Understanding forage quality. American Farm Bureau Federation Publication, 1(01): 1-15.
• Biddle AJ (2017). Peas and Beans. CABI, Publ., Inc., London.
• Borreani G, Giorgio Peiretti P, Tabacco E (2007) Effect of harvest time on yield and pre-harvest quality of semi-leafless grain peas (Pisum sativum L.) as whole-crop forage. Field Crops Research, 100:1–9.
• Cook CW, Stubbendieck J (1986) Range Research: Basic Problems and Techniques. Society for Range Management, Publish number: 632, Colorado.
• de Mendiburu F, de Mendiburu MF. Package ‘agricolae’. (2019) R Package, Version, 1.3. Available from: https://cran.r-project.org/web/packages/agricolae/ agricol ae.pdf
• Dok M, Şahin M, Sürmen M, Sezer İ (2016) Çeltik tarlalarında değişik baklagil yem bitkilerinin kışlık ara ürün olarak yetiştirme imkânlarının araştırılması. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(Special Issue-1):105-109.
• Gürsoy E, Macit M (2020) Hasat zamanının kaba yemin kimyasal kompozisyonu ve kalitesi üzerine etkisi. Euroasia Journal of Mathematics, Engineering, Natural & Medical Sciences, 7(9):168-177.
• İleri O, Erkovan Ş, Erkovan Hİ, Koç A (2020) İç Anadolu’da ikinci ürün döneminde yem bezelyesi ve bazı tahıl karışımlarının farklı ekim sıklığında yaş ot verimi ve bazı özellikleri. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 6(3):538-545.
• Kır H (2022) Effects of Different Forage Pea and Rye Mixtures on Forage Yield and Quality.Turkish Journal of Range and Forage Science, 3(1):11-17.
• Kavut YT, Çelen AE, Çıbık ŞE, Urtekin MA (2016) Ege Bölgesi koşullarında farklı sıra arası mesafelerinde yetiştirilen bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) çeşitlerinin verim ve diğer bazı özellikleri üzerine bir araştırma. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(Special Issue-2):225-229. (In Turkish).
• Koivisto JM, Benjamin LR, Lane GPF, Davies WP (2003) Forage potential of semi-leafless grain peas. Grass Forage Sci., 58:220–223.
• Nelson DW, Sommers LE (1980) Total nitrogen analysis for soil and plant tissues. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 63(4):770–778.
• Özen HÇ, Onay A (1999) Bitki Büyüme ve Gelişme Fizyolojisi. ISBN 975-94563-1 -1 Dicle Üniversitesi Basımevi, Diyarbakır, 166 s.
• Robertson JB, Van Soest PJ (1977) Dietary fiber estimation in concentrate feedstuffs.. J. Anim. Sci, 45(Suppl 1): 254.
• Sarıkaya MF, İleri O, Erkovan Ş, Erkovan Hİ, Koç A (2023) Growing Forage Pea (Pisum arvense L.) for Hay: Different Sowing Dates and Plant Densities in Central Anatolia. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 54(2): 75-80.
• Sattell RD, Hemphill D, McGrath D (1998) Field pea (Pisum sativum L. or Pisum sativum L. ssp. arvense (L.) poir.). Oregon State University Extension Service, EM 8698, Oregon.
• Temel S, Yazıcı E (2021) Ağrı-Eleşkirt Koşullarında Yazlık Olarak Farklı Zamanlarda Ekilen Yem Bezelyesi Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 7(2):306-314. (In Turkish).
• Temel S, Keskin B, Tosun R, Çakmakçı S (2021) Yazlık olarak ekilen yem bezelyesi çeşitlerinde ot verim ve kalite performanslarının belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 8(2):411-419.
• Tenikecier HS, Ates E (2021) Yield, some cell wall component and mineral contents of fodder pea (Pisum sativum ssp. arvense L. Poir) forage as influenced by cultivar, growth stages and phosphorus application. Journal of Elementology, 26(2):?
• Türk M, Albayrak S (2012) Effect of harvesting stages on forage yield and quality of different leaf types pea cultivar. Turkish Journal of Field Crops,17(2):111-114.
• Uzun A, Gün H, Açıkgöz E (2012) Farklı gelişme dönemlerinde biçilen bazı yem bezelyesi (Pisum sativum L.) çeşitlerinin ot, tohum ve ham protein verimlerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(1):27-38.
• Warnes GR, Bolker B, Bonebakker L, Gentleman R, Huber W, Liaw A, Lumley T, Maechler M, Magnusson A, Moeller S, Schwartz M, Venables B, Galili T (2022) Package ‘gplots’. Various R Programming Tools for Plotting data. R Package, Version, 3.1.3. 2022.
• Van Dyke NJ, Anderson PM (2000) Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890. Van Soest, PJ, JB Robertson and BA Lewis. 1991. Method for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nostarch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci, 74:3583-3597.
• Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA (1991) Methods of dietary fiber, neutral detergent fiber, and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74(10):3583–3597.
• Yaraşır N, Erekul O, Yiğit, A (2018) Farklı dozlarda sıvı biyogaz fermentasyon atıklarının ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) bitkisinin verim ve kalite üzerine etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (2):9-16.
• Yiğit A, Erekul O, Yaraşır N (2021) Kısıtlı Sulama ve Kükürt Dozu Uygulamalarının Soya Fasulyesinde Bitki Gelişimi ve Klorofil (SPAD) İçeriğine Etkisi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 9 (1):105-117.