INVESTIGATION OF THE PROSPECTIVE PRIMARY TEACHERS’ INTERCULTURAL SENSITIVITY LEVELS IN TERMS OF CERTAIN VARIABLES

Yıl 2013, , 373 - 392, 31.12.2013

Fatih Yılmaz Selin Göçen

https://doi.org/10.14520/adyusbd.649

Cited By: 13

Öz

The aim of this paper examine the intercultural sensitivity level of prospective primary teachers according to gender, grade level, type of education and settlement place. The participants of the research that was designed as screening model consist of 404 prospective primary teachers studying at Dicle University Ziya Gökalp Education Faculty Departmant of Elementary in 2012–2013 academic year. Teacher candidates’ levels of intercultural sensitivity were measured by "Intercultural Sensitivity Scale" developed by Chen and Starosta (2000) and then adapted in Turkish by Üstün (2011). The collected data were analyzed by the Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis H test from a non-parametric statistical method. Intercultural sensitivity levels of teacher candidates are shown a significant difference in terms of teaching type variable, while they didn’t differ significantly in terms of gender, grade level and settlement place.

Anahtar Kelimeler

Primary teacher, intercultural communication, intercultural sensitivity.

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KÜLTÜRLERARASI DUYARLILIK HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmeni adaylarının kültürlerarası duyarlılık düzeylerini cinsiyet, sınıf düzeyi, öğrenim türü ve yerleşim birimi değişkenlerine göre incelemektir. Tarama modeli ile gerçekleştirilen araştırmanın katılımcılarını 2012-2013 öğretim yılında Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümünde öğrenim gören 404 sınıf öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Öğretmen adaylarının kültürlerarası duyarlılık düzeyleri Chen ve Starosta (2000) tarafından geliştirilen ve Türkçeye Üstün (2011) tarafından uyarlanan “Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeği” ile ölçülmüştür. Verilerin çözümlenmesinde parametrik olmayan testlerden Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, öğretmen adaylarının kültürlerarası duyarlılık düzeyleri cinsiyet, sınıf düzeyi ve yerleşim birimi değişkenleri açısından anlamlı farklılık göstermezken, öğrenim türü değişkeni açısından anlamlı farklılık göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Sınıf öğretmeni, kültürlerarası iletişim, kültürlerarası duyarlılık.

Kaynakça

• Aksoy, Z. (2012). “Uluslararası Göç ve Kültürlerarası İletişim”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 5(20): 292-303.
• Barutçugil, İ. (2011). Kültürler arası yönetim. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Bayles, P. P. (2009). Assesing The İntercultural Sensitivity of Elementary Teachers in Bilingual Schools in Texas School District. PhD Thesis. The University of Minnesota.
• Bhawuk, D. P. S. and Brislin, R. (1992). “The Measurement of Intercultural Sensitivity Using The Concepts of Individualism and Collectivism”. International Journal of Intercultural Relations. 16: 413-436.
• Bulduk, S., Tosun, H. ve Ardıç, E. (2011). “Türkçe Kültürler Arası Duyarlılık Ölçeğinin Hemşirelik Öğrencilerinde Ölçümsel Özellikleri”. Türkiye Klinikleri J Med Ethics, 19(1): 25-31
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Chen, G. and Starosta, W. J. (2000). “The Development And Validation Of The İntercultural Sensitivity Scale”. Paper presented at the Annual Meeting of the National Communication Association. Seattle, WA.
• Chen, G. and Starosta, W. J. (2005). Foundations of intercultural communication. Oxford: University Press of America.
• Cırık, İ. (2008). “Çokkültürlü Eğitim Ve Yansımaları”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34: 27-40.
• Coşgun, Ş. (2004). Kültürlerarası İletişim Sürecinde Kalıp Düşüncelerin Ve Önyargıların Rolü: “Antalya’da Yaşayan Güneydoğulular İle Antalya Yerlileri Arasındaki Kalıp Düşünceler Ve Önyargılar”. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Çoban, A.E., Karaman, N.G., ve Doğan, T. (2010). “Öğretmen Adaylarının Kültürel Farklılıklara Yönelik Bakış Açılarının Çeşitli Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(1): 125-131.
• Davis, N. (2005). “Intercultural Competence For Future Leaders Of Educational Technology And Its Evaluation”. Interactive Educational Multimedia, 10: 1-22. Dong, Q., Day, K.D. and Collaco, C.M. (2008) “Overcoming Ethnocentrism Through Developing İntercultural Communication Sensitivity And Multiculturalism”. Human Communication. A Publication of the Pacific and Asian Communication Association. 11(1): 27–38.
• Eğinli, A.T. (2011). “Kültürlerarası Yeterliliğin Kazanılmasında Kültürel Farklılık Eğitimlerinin Önemi”. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 9(35): 207-213.
• Göker, M. ve Meşe. G. (2011). “Türk Göçmenlerin İtalyanlara Bakış Açısı: Bir Kültürlerarası İletişim Araştırması”. Selçuk İletişim Dergisi, 7(1): 65-82.
• Güvenç, B. (1997). Kültürün abc’si. İstanbul: YKY Yayınları.
• Hammer, M. R., Bennett, M. J. and Wiseman, R. (2003). “Measuring Intercultural Sensitivity: The Intercultural Development Inventory”. International Journal of Intercultural Relations. 27: 421–443.
• Hofstede, G. (2003). Cultures and organizations. London: Profile Books.
• Hüner, Ş. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık
• Karaırmak, Ö. (2008). “Çokkültürlülük, Kültürel Duyarlılık Ve Psikolojik Danışma”. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 3 (29): 115-129.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Kartarı, A. (2006). Farklılıklarla yaşamak: kültürlerarası iletişim. Ankara: Ürün Yayınları. Polat, S. (2009). “Öğretmen Adaylarının Çok Kültürlü Eğitime Yönelik Kişilik Özellikleri”. International Online Journal of Educational Sciences, 1 (1): 154-164.
• Polat, S. (2012). “Okul Müdürlerinin Çokkültürlülüğe İlişkin Tutumları”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42: 334-343.
• Polat, S. ve Barka, T. O. (2012) “Multiculturalism And Intercultural Education: A Comparative Study With A Sample Of Swiss And Turkish Candidate Teachers”. World Applied Sciences Journal, 18 (9): 1180-1189.
• Sığrı, Ü. ve Tığlı, M. (2006). “Hofstede’nin ‚Belirsizlikten Kaçınma‛ Kültürel Boyutunun Yönetsel-Örgütsel Süreçlere ve Pazarlama Açısından Tüketici Davranışlarına Etkisi”. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 21(1):29-42.
• Şişman, M. (2011). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem Akademi.
• Üstün, E. (2011). Öğretmen Adaylarının Kültürlerarası Duyarlılık Ve Etnikmerkezcilik Düzeylerin Etkileyen Etmenler. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Yazıcı, S., Başol, G. ve Toprak, G. (2009). “Öğretmenlerin Çokkültürlü Eğitim Tutumları: Bir Güvenirlik Ve Geçerlik Çalışması”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37: 229-242.