BibTex RIS Kaynak Göster

THE ROLE OF NON GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS IN EUROPEAN UNION - TURKEY RELATIONS

Yıl 2012, , 439 - 459, 01.12.2012
https://doi.org/10.14520/adyusbd.330

Öz

Civil society concept which arose and developed in the West is one of the mostly mentioned concepts in Turkey’s European Union membership process. Non-governmental organizations undertake important missions in Turkey - EU relations. EU harmonization process paves the way for advancement of civil society in Turkey. In this context, with regards to the advancement of civil society in Turkey, the EU supports many NGO's and transfers funds to the on going projects. The aim of this study is to reveal the position of NGOs in Turkey which is one of the important fundamental tools nowadays shaping world economies in the EU full membership process. Within this context, the theoretical analysis was used as the method. Finally, a SWOT analysis of Turkey and EU was conducted in terms of their NGOs.

Kaynakça

  • Abay, A.R (2004). “Sivil Toplum ve Demokrasi Bağlamında Sivil Dayanışma ve Sivil Toplum Örgütleri”. 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Osmangazi Üniversitesi. 25-26 Kasım 2004. Eskişehir.
  • Ak, N. (2003). Avrupa Birliği Sürecinde Sivil Toplumun Yeri ve Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
  • Akatay, A. ve Yelkikalan, N. (2007). Sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük ve insan kaynakları. Ankara: Ekin Yayınları.
  • Arslan, O. (2001). Kuramsal ve Tarihsel Aşamalarıyla Sivil Toplum ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Bayrak Yayınları. ATO, (2004). AB Kapısında Sivil Toplum. http://www.atonet.org.tr/turkce/bulten/bulten.php3?sira=273-21k. (01.04.2012).
  • Çağlar, S. (2001). Sivil Toplum Örgütlerinin Siyasal İktidar Üzerindeki Etkisi (1961- 1982 Anayasaları Açısından). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Edirne Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Edirne.
  • Çaha, Ö. (1997). “1980 Sonrası Türkiye’sinde Sivil Toplum Arayışları”. Yeni Türkiye, Sayı: 18, Ankara, 28-64.
  • Çalış, Ş. H., Özlük, E. ve Kutlu Ö. (2006). INGO’s: Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları, Uluslar arası Örgütler ve Türkiye. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Doğan, E. (2003). “Sendikalar ve Türkiye’nin Avrupa Birliği Siyaseti”. Akdeniz İ.İ.B.F Dergisi. Sayı:6. Antalya.
  • Durna, M. (2001). Avrupa Birliği, Sivil Toplum ve Sivil Toplum Kuruluşları, Avrupa Birliği Devlet ve STK’lar. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Ergün, M. (2000). “Türkiye’de Sivil Toplum Örgütleri ve Sözde Ermeni Soykırımı İddiası”. Dünya Gazetesi.
  • Gönel, A. (1998). Araştırma Raporu: “Önde Gelen STK’lar” Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşları, Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları. İstanbul.
  • Kocka, J. (2004). Die Rolle Der Stiftungen İn Der Bürgergeselschaft Der Zukunft, Bundeszenfrale Für Politische Bildung.http://www.bpb.de/publikation/aIL6SZ,,0,B%FCrgergesellschaft_Stiftun gen.html.(23.03.2012).
  • Noyan, C. (2007). Türkiye’de Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Sivil Toplum Örgütlerinin Yeri Ve Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Niğde.
  • Rumford, C. (2003). “European Civil Society or Transnational Social Space? Conceptions of Society in Discourses of EU Citizenship, Governance and the Democratic Deficit: An Emerging Agenda”. European Journal of Social Theory. Vol: 6, Issue:1. s. 25–43.
  • Selamoğlu, P. (2008). Avrupa Birliği’ne Giriş Sürecinde Türkiye’de Sivil Toplum Örgütleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kırıkkale.
  • Şimşek, B. (2000). Gönüllü Kuruluşların Küreselleşmesi, Küreselleşmenin İnsani Yüzü. İstanbul: Alfa Basın Yayın Dağıtım.
  • Tağma, K. (2002). Siyasi Sistemler, Yönetim Modelleri ve Türkiye. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • TÜGİAD (Türkiye Genç İşadamları Derneği)(1997). “2000’li Yıllara Doğru Türkiye’nin Sorunlarına Yaklaşımlar-Sivil Toplum Örgütleri”. TÜGİAD Yayınları.
  • Yaprak, Ş. ve Bacak B. (2005). “Kadınların Çalışma Yaşamına Katılımının Arttırılmasında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü”. II Ulusal Sivil Toplum Kurulusu Kongresi. Çanakkale.
  • Yatkın, A. (2008). Avrupa Birliği Üyelik Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları: Güçlü Sivil Toplum Kuruluşları. Avrupa Birliği Üyesi Türkiye, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. Sayı: 2. Elazığ, 29-38.
  • Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • http://www.ua.gov.tr/index.cfm?action=detay&bid=7 (23.08.2012).
  • http://www.abgs.gov.tr/index.php?p=5 (20.06.2012).
  • http://www.atonet.org.tr/turkce/distic/abyardim.htm (07.06.2012).
  • http://www.siviltoplum.com.tr/tanitim_7.htm (14.04.2012).
  • http://stgp.org (02.04.2012).
  • http://www.stgm.org/kutuphane.php?sec=2, (20.03.2012).
  • http://www.abofisi.metu.edu.tr (10.07.2011).

AVRUPA BİRLİĞİ - TÜRKİYE İLİŞKİLERİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ

Yıl 2012, , 439 - 459, 01.12.2012
https://doi.org/10.14520/adyusbd.330

Öz

Batı’da doğup gelişen sivil toplum kavramı, Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde en fazla anılan kavramlardan birisidir. Avrupa Birliği–Türkiye ilişkilerinde sivil toplum kuruluşları önemli misyonlar üstlenmektedir. AB’ye uyum süreci Türkiye’de sivil toplumun gelişmesinin önünü açmaktadır. Bu bağlamda, AB Türkiye’de sivil toplumun gelişmesi açısından birçok sivil toplum kuruluşunu desteklemekte ve geliştirilen projelere fon aktarmaktadır. Bu çalışmanın amacı, günümüzde dünya ekonomilerine yön veren önemli temel araçlardan biri olan sivil toplum kuruluşlarının, Avrupa Birliği’ne tam üyelik sürecinde Türkiye’deki konumunu ortaya koymaktır. Bu bağlamda çalışmada, teorik analiz yöntemi kullanılmıştır. Son olarak da sivil toplum kuruluşları açısından Türkiye ve Avrupa Birliğinin SWOT analizi yapılmıştır.

Kaynakça

  • Abay, A.R (2004). “Sivil Toplum ve Demokrasi Bağlamında Sivil Dayanışma ve Sivil Toplum Örgütleri”. 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Osmangazi Üniversitesi. 25-26 Kasım 2004. Eskişehir.
  • Ak, N. (2003). Avrupa Birliği Sürecinde Sivil Toplumun Yeri ve Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
  • Akatay, A. ve Yelkikalan, N. (2007). Sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük ve insan kaynakları. Ankara: Ekin Yayınları.
  • Arslan, O. (2001). Kuramsal ve Tarihsel Aşamalarıyla Sivil Toplum ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Bayrak Yayınları. ATO, (2004). AB Kapısında Sivil Toplum. http://www.atonet.org.tr/turkce/bulten/bulten.php3?sira=273-21k. (01.04.2012).
  • Çağlar, S. (2001). Sivil Toplum Örgütlerinin Siyasal İktidar Üzerindeki Etkisi (1961- 1982 Anayasaları Açısından). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Edirne Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Edirne.
  • Çaha, Ö. (1997). “1980 Sonrası Türkiye’sinde Sivil Toplum Arayışları”. Yeni Türkiye, Sayı: 18, Ankara, 28-64.
  • Çalış, Ş. H., Özlük, E. ve Kutlu Ö. (2006). INGO’s: Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları, Uluslar arası Örgütler ve Türkiye. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Doğan, E. (2003). “Sendikalar ve Türkiye’nin Avrupa Birliği Siyaseti”. Akdeniz İ.İ.B.F Dergisi. Sayı:6. Antalya.
  • Durna, M. (2001). Avrupa Birliği, Sivil Toplum ve Sivil Toplum Kuruluşları, Avrupa Birliği Devlet ve STK’lar. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Ergün, M. (2000). “Türkiye’de Sivil Toplum Örgütleri ve Sözde Ermeni Soykırımı İddiası”. Dünya Gazetesi.
  • Gönel, A. (1998). Araştırma Raporu: “Önde Gelen STK’lar” Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşları, Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları. İstanbul.
  • Kocka, J. (2004). Die Rolle Der Stiftungen İn Der Bürgergeselschaft Der Zukunft, Bundeszenfrale Für Politische Bildung.http://www.bpb.de/publikation/aIL6SZ,,0,B%FCrgergesellschaft_Stiftun gen.html.(23.03.2012).
  • Noyan, C. (2007). Türkiye’de Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Sivil Toplum Örgütlerinin Yeri Ve Önemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Niğde.
  • Rumford, C. (2003). “European Civil Society or Transnational Social Space? Conceptions of Society in Discourses of EU Citizenship, Governance and the Democratic Deficit: An Emerging Agenda”. European Journal of Social Theory. Vol: 6, Issue:1. s. 25–43.
  • Selamoğlu, P. (2008). Avrupa Birliği’ne Giriş Sürecinde Türkiye’de Sivil Toplum Örgütleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kırıkkale.
  • Şimşek, B. (2000). Gönüllü Kuruluşların Küreselleşmesi, Küreselleşmenin İnsani Yüzü. İstanbul: Alfa Basın Yayın Dağıtım.
  • Tağma, K. (2002). Siyasi Sistemler, Yönetim Modelleri ve Türkiye. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • TÜGİAD (Türkiye Genç İşadamları Derneği)(1997). “2000’li Yıllara Doğru Türkiye’nin Sorunlarına Yaklaşımlar-Sivil Toplum Örgütleri”. TÜGİAD Yayınları.
  • Yaprak, Ş. ve Bacak B. (2005). “Kadınların Çalışma Yaşamına Katılımının Arttırılmasında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü”. II Ulusal Sivil Toplum Kurulusu Kongresi. Çanakkale.
  • Yatkın, A. (2008). Avrupa Birliği Üyelik Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları: Güçlü Sivil Toplum Kuruluşları. Avrupa Birliği Üyesi Türkiye, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. Sayı: 2. Elazığ, 29-38.
  • Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • http://www.ua.gov.tr/index.cfm?action=detay&bid=7 (23.08.2012).
  • http://www.abgs.gov.tr/index.php?p=5 (20.06.2012).
  • http://www.atonet.org.tr/turkce/distic/abyardim.htm (07.06.2012).
  • http://www.siviltoplum.com.tr/tanitim_7.htm (14.04.2012).
  • http://stgp.org (02.04.2012).
  • http://www.stgm.org/kutuphane.php?sec=2, (20.03.2012).
  • http://www.abofisi.metu.edu.tr (10.07.2011).
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Filiz Tutar Bu kişi benim

Erdinç Tutar Bu kişi benim

Çisil Erkan

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012

Kaynak Göster

APA Tutar, F., Tutar, E., & Erkan, Ç. (2012). AVRUPA BİRLİĞİ - TÜRKİYE İLİŞKİLERİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(10), 439-459. https://doi.org/10.14520/adyusbd.330