BibTex RIS Kaynak Göster

ANALYSİS THE SOCİAL STRUCTURE OF POLİTİCAL ELİTES AT THE GRAND NATİONAL ASSEMBLY OF TURKEY: 23. PERİOD PARLİAMENTARİANS

Yıl 2011, , 69 - 84, 01.12.2011
https://doi.org/10.14520/adyusbd.142

Öz

Elites are found in the summit of each social groups in society. Elitesof each social group effective the own group management. Political elites effective the state management, decision process, control and use the sources. Analysis carried out periodically on the Turkish political elite. The purpose of this study was to analyse the Grand National Assembly of Turkey 23. Period Parliamentarians’s social structure and distribution to political parties. Therefore, analysied the parliamentarians’s age, gender, profession, education and foreign language. Information about Members of Parliament were obtained the Grand National Assembly of Turkey’s 2010 datas.

Kaynakça

  • Aron, R. (1973). Sınıf Mücadelesi, Sanayi Cemiyeti Üzerine Dersler. Çev., Erol Güngör. İstanbul: Milli EğitimBasımevi.
  • Arslan, A. (2007). 1995’ten Günümüze Türk Siyasi Elitlerinin Sosyolojik Analizi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, s. 4.
  • Bottomore, T. (1990). Seçkinler ve Toplum. Çev., E. Mutlu. Ankara: Gündoğan Yayınları. Bottomore, T. (2000). Toplumbilim. İstanbul: Der Yayınları.
  • Cem, İ. (1989). Türkiye’de Geri Kalmışlığın Tarihi. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • CP (Kanada Muhafazakâr Parti), (2008). Conservative Party of Canada Constitution. (Erişim Tarihi:15.11.2010). http://www.conservative.ca/media/20090205-Constitution%20e.pdf.
  • CSU (Alman Hıristiyan Sosyal Birliği), (2010). Membership. (Erişim Tarihi:08.09.2010) http://www.csu.de/partei/unsere_partei/satzung/mitgliedschaft/index.htm.
  • Dahl, R. (2001). Demokrasi Üstüne. Çev., B. Kadıoğlu. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Duverger, M. (2004). Siyaset Sosyolojisi Çev., Şirin Tekeli. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Gökçe, O, H. Afacan, B. Akgün (2003). Toplumbilim Ders Notları. Konya: Çizgi Yayınevi.
  • Kapani, M. (2008). Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Kışlalı, A. T. (2008). Siyaset Bilimi, Ankara: İmge Yayınevi.
  • Kongar, E. (1997). İmparatorluk’tan Günümüze Türkiye’nin Toplumsal Yapısı Cilt I,II, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Laswell, H. (1965), Word Revolutionary Elites: Studies in Coercive Ideological Movements, Cambridge: The MIT Press.
  • Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları. İstanbul: İş Bankası Yayınları Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü, Nüfus İstatistikleri. (Erişim Tarihi:10.04.2011). http://www.nvi.gov.tr/Hizmetler/Istatistikler,Nufus_Kutukleri_Istatistikleri.html
  • Özsoy, O. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışları ve Etkin Propaganda. Bursa: Alfa Yayıncılık.
  • Pareto, V. (2005). Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü, Kuramsal Bir Sosyoloji Uygulaması. Çev., M. Z. Doğan. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Schlader, N., and J. Weısblatt (2007). World Encyclopedia of Political System and Parties, Fourth Edition. New York: An Ġmprint of Infobase Publishing.
  • Schumpeter, J. A. (1975), Capitalismi Socialism and Democracy. London: Harper Collins Publishers,.
  • SPD (Alman Sosyal Demokrat Parti), (2009). Organisationsstatut. (Erişim Tarihi:08.09.2010). http://www.spd.de/linkableblob/1852/data/Organisationsstatut.pdf
  • T.C. Anayasası, (1982), (Erişim Tarihi:11.04.2010). http://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa_2010.pdf
  • Turhan, M. (1991). Siyasal Elitler. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu (2010). (Erişim Tarihi:14.12.2010). http://tdkterim.gov.tr/
  • Türköne, M. (2003). Siyaset. Ankara: Lotus Yayınları.

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ’NDEKİ SİYASAL SEÇKİNLERİN SOSYAL YAPILARININ İNCELENMESİ: 23. DÖNEM MİLLETVEKİLLERİ

Yıl 2011, , 69 - 84, 01.12.2011
https://doi.org/10.14520/adyusbd.142

Öz

Seçkinler toplumdaki her sosyal grubun zirvesinde bulunur. Her sosyal grubunun seçkini, kendi grubunun yönetiminde etkilidir. Siyasal seçkinler ise devlet yönetiminde, karar alma sisteminde etkili olurken, kaynakları kontrol etme ve kullanma araçlarını ellerinde bulundururlar. Türk siyasal seçkinlerinin sosyal yapılarının incelenmesi; siyasal partilerin yapısı hakkında bilgi verirken, toplumun siyasal hayata katılım şeklini de ortaya çıkarır. Türk siyasal seçkinleri hakkında dönemsel olarak incelemeler yapılmıştır. Bu çalışmada, 23. Dönem Milletvekillerinin en son dönem olması sebebiyle sosyal yapılarının ve partilere göre dağılımının ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu sebeple milletvekillerinin; yaş, cinsiyet, meslek, eğitim durumları ile yabancı dil bilme durumları incelenmiştir.

Kaynakça

  • Aron, R. (1973). Sınıf Mücadelesi, Sanayi Cemiyeti Üzerine Dersler. Çev., Erol Güngör. İstanbul: Milli EğitimBasımevi.
  • Arslan, A. (2007). 1995’ten Günümüze Türk Siyasi Elitlerinin Sosyolojik Analizi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, s. 4.
  • Bottomore, T. (1990). Seçkinler ve Toplum. Çev., E. Mutlu. Ankara: Gündoğan Yayınları. Bottomore, T. (2000). Toplumbilim. İstanbul: Der Yayınları.
  • Cem, İ. (1989). Türkiye’de Geri Kalmışlığın Tarihi. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • CP (Kanada Muhafazakâr Parti), (2008). Conservative Party of Canada Constitution. (Erişim Tarihi:15.11.2010). http://www.conservative.ca/media/20090205-Constitution%20e.pdf.
  • CSU (Alman Hıristiyan Sosyal Birliği), (2010). Membership. (Erişim Tarihi:08.09.2010) http://www.csu.de/partei/unsere_partei/satzung/mitgliedschaft/index.htm.
  • Dahl, R. (2001). Demokrasi Üstüne. Çev., B. Kadıoğlu. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Duverger, M. (2004). Siyaset Sosyolojisi Çev., Şirin Tekeli. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Gökçe, O, H. Afacan, B. Akgün (2003). Toplumbilim Ders Notları. Konya: Çizgi Yayınevi.
  • Kapani, M. (2008). Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Kışlalı, A. T. (2008). Siyaset Bilimi, Ankara: İmge Yayınevi.
  • Kongar, E. (1997). İmparatorluk’tan Günümüze Türkiye’nin Toplumsal Yapısı Cilt I,II, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Laswell, H. (1965), Word Revolutionary Elites: Studies in Coercive Ideological Movements, Cambridge: The MIT Press.
  • Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları. İstanbul: İş Bankası Yayınları Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü, Nüfus İstatistikleri. (Erişim Tarihi:10.04.2011). http://www.nvi.gov.tr/Hizmetler/Istatistikler,Nufus_Kutukleri_Istatistikleri.html
  • Özsoy, O. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışları ve Etkin Propaganda. Bursa: Alfa Yayıncılık.
  • Pareto, V. (2005). Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü, Kuramsal Bir Sosyoloji Uygulaması. Çev., M. Z. Doğan. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Schlader, N., and J. Weısblatt (2007). World Encyclopedia of Political System and Parties, Fourth Edition. New York: An Ġmprint of Infobase Publishing.
  • Schumpeter, J. A. (1975), Capitalismi Socialism and Democracy. London: Harper Collins Publishers,.
  • SPD (Alman Sosyal Demokrat Parti), (2009). Organisationsstatut. (Erişim Tarihi:08.09.2010). http://www.spd.de/linkableblob/1852/data/Organisationsstatut.pdf
  • T.C. Anayasası, (1982), (Erişim Tarihi:11.04.2010). http://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa_2010.pdf
  • Turhan, M. (1991). Siyasal Elitler. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu (2010). (Erişim Tarihi:14.12.2010). http://tdkterim.gov.tr/
  • Türköne, M. (2003). Siyaset. Ankara: Lotus Yayınları.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Fuat Gökçe

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011

Kaynak Göster

APA Gökçe, A. F. (2011). TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ’NDEKİ SİYASAL SEÇKİNLERİN SOSYAL YAPILARININ İNCELENMESİ: 23. DÖNEM MİLLETVEKİLLERİ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(7), 69-84. https://doi.org/10.14520/adyusbd.142