II. Meşrutiyet Dönemi, Tanzimat Döneminde daha çok Batıdan ithal edilerek geliştirilmiş fikir ve uygulamaların güçlenerek ve olgunlaşarak Cumhuriyet’e aktarıldığı, hızlı değişimlerin olduğu, Osmanlı’nın en mecalsiz kaldığı ve eğitimin bir çıkış yolu olarak görüldüğü dönem olmuştur. Bir kurtuluş çaresi olarak görülen eğitime karşı ilgi, aynı dönemde, daha önce görülmemiş basın-yayın hürriyetiyle patlama yaşayan matbuata yansımıştır. Her fikrî cereyanın kurtuluş reçetesinde eğitime özel bir yer verilmiştir. Bu araştırmada, ilgili dönemde, İstanbul’da yayımlanan başlıca mecmualarda eğitimle ilgili reformlar, kanunî düzenlemeler, eğitim programları, öğretimde kullanılan ilke ve yöntemleri, öğretmen yetiştirme politikasını ve dönemin eğitim felsefesini yansıtan makalelerin incelenmesi amaçlanmıştır.
Doküman incelemesi metodu ve betimsel analize başvurularak yapılan bu araştırma Yeni Mecmua, Darü’l-fünun Edebiyat Fakültesi Mecmuası, İktisadiyat Mecmuası, İslam Mecmuası, Muallim ve Tedrisat Mecmuası’nın 1908-1918 yılları arasında yayımlanan sayılarıyla sınırlandırılmıştır.
Eğitim alanında alınan kararlar, belirlenen hedeflere doğru atılan adımlar, gerek maddî sıkıntılar, gerekse iç huzursuzluk ve gerekse bu kısa süre içinde vuku bulan savaşlar serisi nedeniyle istenilen sonucu verememiştir. Pek çok alanda olduğu gibi, eğitim alanında da II. Meşrutiyet Döneminde ayakta kalma amacıyla atılan adımlar Osmanlı İmparatorluğu’nu yıkılmaktan kurtaramadığı ancak takiben kurulan Cumhuriyet’e hazır bir alt yapı teşkil ettiği veya katkıda bulunduğu görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Türk Eğitim Tarihi, II. Meşrutiyet Dönemi, Eğitim Programı, Öğretmen Yetiştirme.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 25 |