Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

ORGANİK TARIMDA YEŞİL GÜBRE UYGULAMASININ ÖNEMİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİ

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 2, 161 - 174, 30.12.2022

Şerif Akkeçeci , Çağrı Özgür Özkan

Öz

Ağır ve sürekli toprak işleme sebebiyle ülkemiz topraklarının hem fiziksel hem de kimyasal yapıları bozulmakta ve her geçen gün bu ve benzeri uygulamalar neticesinde giderek topraklarımız fakirleşmektedir. Halihazırda uygulanan tarımsal yöntemlerle topraklar fazla sürülüp özünde bir tuz olan kimyasal-sentetik gübrelerle gübrelendiği için toprak verimliliği de git gide azalmaktadır. Sürdürülebilir tarım sistemi uygulamaları bu bağlamda önem arz etmekte olup; toprağın fiziki, kimyasal ve biyolojik niteliklerini iyileştiren ve onaran bir tarımsal sistemdir. Sürdürülebilir tarım sisteminde toprakların temelde sahip olduğu fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin toprak organik maddesi üzerinde de yadsınamaz derecede etkileri bulunmaktadır. Bilhassa organik tarımda toprak organik madde miktarının artırılması ve beraberinde ekolojik anlamda pek çok iyileştirmenin sağlanması açısından yeliş gübre uygulanması ve sürdürülebilirliği önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Organik tarım yeşil gübreleme sürdürülebilirlik.

Kaynakça

  • Ak, İ., 2004, “Apolyont Doğal Tarım ve Hayvancılık Projesi”. I. Uluslararası organik hayvansal üretim ve gıda güvenliği kongresi. 28 Nisan–1 Mayıs, 2004, s.144.
  • Akman, Z., Kara, B., 2001., “Ekolojik Tarımda Birlikte Ekim (Intercropping)’in Rolü”. Türkiye İkinci Ekolojik Tarım Sempozyumu, 14-16 Kasım 2001, 375-383s. Antalya.
  • Aksoy, E., 2003, “Organik Tarımda Yabancı Ot Yönetimi”. Eğitim Notları, Adana Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü. http://www.tedgem.gov.tr/yayim/e_organik_sunu.htm
  • Aksoy, U., Altındişli, A., 1999, “Dünya’da ve Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretimi, İhracatı ve Geliştirme Olanakları”. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 1990-70, 123 s, İstanbul.
  • Aksoy, U., Altındişli, A., 1998., “Ekolojik (Organik, Biyolojik) Tarım”. Ekolojik Tarım Organizasyonu Derneği, 125 s, İzmir.
  • Altınok, M.A., 2011., “Biyolojik Mücadele ve Organik Tarım” syf:197. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Anglade, J., Billen, G., Garnier, J., Makridis, T., Puech, T., Tittel, C., 2015, Agricultural Systems. Volume139, Pages 82 – 92
  • Avcıoğlu, R., Hatipoğlu, R., & Karadağ, Y., 2009, Baklagil Yem Bitkileri, Cilt II. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir.
  • Ayla, D., Altıntaş, D., 2017, “Organik Üretim ve Pazarlama Sorunları Üzerine Bir Değerlendirme”. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi- Cilt 19, Sayı 4.
  • Başaran,M.,2011., “Organik Gübreler, Gübreleme ve Yeşil Gübrelr” syf: 130. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Bayram, B., Yolcu, H., Aksakal, V., 2007. “Türkiye’de Organik Tarım ve Sorunları”. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 38 (2), 203-206, 2007 ISSN : 1300-9036.
  • Demiryürek,K., 2011., “Organik Tarım Kavramı ve Organik Tarımın Dünya ve Türkiye’deki Durumu”. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36
  • ERYILMAZ, G. A., KILIÇ, O., & İsmet, B. O. Z. 2019, Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2), 352-361.
  • Gök, S.A. (2008) “Genişleyen Avrupa Birliği Pazarında Türkiye’nin Organik Tarım Ürünleri Ticareti Açısından Değerlendirilmesi”. AB Uzmanlık Tezi, Ankara. www.tarım.gov.tr 18.07.2015.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., ve Babaç, M.T. (edlr.) 2012, “Türkiye Bitkileri Listesi Damarlı Bitkiler”. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmalı Derneği Yayını, Flora Dizisi 1, İstanbul.
  • Hekimoğlu, B., Altındeğer, M., 2006, “Organik Tarım ve Bitki Koruma Açısından Organik Tarımda Kullanılacak Yöntemler””. Samsun Tarım İl Müdürlüğü Yayınıdır.
  • Henson, PR and Schoth, HU., 1955, Vetch culture and Uses. USDA Farm. Bull. No:1740. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0308521X15000839
  • IFOAM, 2009, https://tr.wikipedia.org/wiki/Organik_tar%C4%B1m
  • İlbaş, A.İ., 2011, “Organik Tarımın Temel İlkeleri ve Başlama Esasları”. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Syf:7.
  • Kaplan, M., 2011, “Organik Endüstri Bitkileri Yetiştirme” syf: 80-87. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Karakurt E., 2009, “Toprak Verimliliği Yönünden Yeşil Gübreler ve Gübreleme”. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2009, 18 (1-2):48-54 Derleme (Review)
  • Kün, E., Çiftçi C.Y., Birsin M., Ülger A.C., Karahan S., Zencirci N., Öktem A., Güler M., Yılmaz N. ve Atak M., 2005, “Tahıl ve Yemeklik Dane Baklagiller Üretimi”. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği 6.Teknik Kongresi (3-7 Ocak 2005) 367 – 408.
  • Lampkin, N., 1990, “Organic Farmig””. Ipswich: Farming Press.
  • Okuduma R, Alaeddinoğlu, F., Şeremet, F., 2017, “Literatürde Organik Tarım Terminolojisi: Organik Tarımla İlişkili Dergilerde Bir İçerik Analizi”. Karabük Üni.Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 7, sayı 1. Van.
  • Ozdemir, S., 2002, ”Yemeklik Baklagiller”. Hasad Yayıncılık Ltd. Sti., s:142.
  • Öztürk, A. İ., 2004, “Türkiye’de Organik Bal Üretimi”. I. Uluslararası Organik Hayvansal Üretim ve Gıda Güvenliği Kongresi., s.111.
  • Sancar, B., 2011, “Organik Tarımın Tanımı, Önemi ve Yahyalı’nın Organik Tarım Potansiyeli” syf:1-56-50, Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Seufert V., Ramankutty N., Mayerhoferd T., 2017. “What is this thing called organic? – How organic farming is codified in regulations”, Food Policy. Volume 68, Pages 10-20. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0306919216300690
  • Suja, G., Byju. G., Jyothi, A.N., Veena, S.S., Sreekumar J., 2017, “Yield, quality and soil health under organic vs conventional farming in taro”. Scientia Horticulturae. Volume 218, Pages 334-343. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0304423817300912
  • Şehirali, S., Gençtan, T., Avcı, M., Zencirci, N. ve Uçkesen, B., 2005. “Türkiye Tahıl ve Yemeklik Tane Baklagil Üretiminin Bugünkü ve Gelecekteki Boyutlar”. Türkiye Ziraat Mühendisligi V.Teknik Kongresi, 431-352
  • Tan, A., 2010. “Türkiye Bitki Genetik Kaynakları ve Muhafazası”. Anadolu, J. of AariI 20 (1) 2010, 9 - 37 MARA
  • Torlak, H., Vural, M., Aytaç, Z., 2010.,. “Türkiye’nin Endemik Bitkileri”. Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Torun, E., 2011, “Organik Tarımda Çiftçilerin Bilgi Kaynakları (Kocaeli İli Kartepe İlçesi Örneği)”. Kahramanmaras Sutcu Imam University Journal Of Natural Sciences, 14(4): 53-62. USDA., 1980., “Report and Recommendations on Organic Farming”. Washington, D.C.: USDA.
  • Yavuzer, Ü., Bengisu, G., 2015. “Organik Hayvancılık”. Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Yetişir,H., 2011, “Organik Sebze Üretimi”. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Syf:104. Kayseri.
  • Zengin, M., 2007., “Organik Tarım”. Hasad Yayıncılık LTD. ŞTİ., 136s. İstanbul.

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 2, 161 - 174, 30.12.2022

Şerif Akkeçeci , Çağrı Özgür Özkan

Öz

Due to heavy and continuous tillage, both the physical and chemical structures of our country's soils are deteriorating and our soils are getting poorer day by day as a result of these and similar practices. Soil fertility is gradually decreasing as the soils are plowed too much and fertilized with chemical-synthetic fertilizers, which is essentially a salt, with the currently applied agricultural methods. Sustainable agriculture system practices are important in this context; It is an agricultural system that improves and repairs the physical, chemical and biological qualities of the soil. In a sustainable farming system, soils basically have physical properties. Its chemical and biological properties also have undeniable effects on soil organic matter. Especially in organic agriculture, the application and sustainability of green manure is important in terms of increasing the amount of soil organic matter and providing many ecological improvements.

Anahtar Kelimeler

Organic farming green manuring sustainability.

Kaynakça

  • Ak, İ., 2004, “Apolyont Doğal Tarım ve Hayvancılık Projesi”. I. Uluslararası organik hayvansal üretim ve gıda güvenliği kongresi. 28 Nisan–1 Mayıs, 2004, s.144.
  • Akman, Z., Kara, B., 2001., “Ekolojik Tarımda Birlikte Ekim (Intercropping)’in Rolü”. Türkiye İkinci Ekolojik Tarım Sempozyumu, 14-16 Kasım 2001, 375-383s. Antalya.
  • Aksoy, E., 2003, “Organik Tarımda Yabancı Ot Yönetimi”. Eğitim Notları, Adana Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü. http://www.tedgem.gov.tr/yayim/e_organik_sunu.htm
  • Aksoy, U., Altındişli, A., 1999, “Dünya’da ve Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretimi, İhracatı ve Geliştirme Olanakları”. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 1990-70, 123 s, İstanbul.
  • Aksoy, U., Altındişli, A., 1998., “Ekolojik (Organik, Biyolojik) Tarım”. Ekolojik Tarım Organizasyonu Derneği, 125 s, İzmir.
  • Altınok, M.A., 2011., “Biyolojik Mücadele ve Organik Tarım” syf:197. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Anglade, J., Billen, G., Garnier, J., Makridis, T., Puech, T., Tittel, C., 2015, Agricultural Systems. Volume139, Pages 82 – 92
  • Avcıoğlu, R., Hatipoğlu, R., & Karadağ, Y., 2009, Baklagil Yem Bitkileri, Cilt II. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir.
  • Ayla, D., Altıntaş, D., 2017, “Organik Üretim ve Pazarlama Sorunları Üzerine Bir Değerlendirme”. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi- Cilt 19, Sayı 4.
  • Başaran,M.,2011., “Organik Gübreler, Gübreleme ve Yeşil Gübrelr” syf: 130. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Bayram, B., Yolcu, H., Aksakal, V., 2007. “Türkiye’de Organik Tarım ve Sorunları”. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 38 (2), 203-206, 2007 ISSN : 1300-9036.
  • Demiryürek,K., 2011., “Organik Tarım Kavramı ve Organik Tarımın Dünya ve Türkiye’deki Durumu”. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36
  • ERYILMAZ, G. A., KILIÇ, O., & İsmet, B. O. Z. 2019, Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2), 352-361.
  • Gök, S.A. (2008) “Genişleyen Avrupa Birliği Pazarında Türkiye’nin Organik Tarım Ürünleri Ticareti Açısından Değerlendirilmesi”. AB Uzmanlık Tezi, Ankara. www.tarım.gov.tr 18.07.2015.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., ve Babaç, M.T. (edlr.) 2012, “Türkiye Bitkileri Listesi Damarlı Bitkiler”. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmalı Derneği Yayını, Flora Dizisi 1, İstanbul.
  • Hekimoğlu, B., Altındeğer, M., 2006, “Organik Tarım ve Bitki Koruma Açısından Organik Tarımda Kullanılacak Yöntemler””. Samsun Tarım İl Müdürlüğü Yayınıdır.
  • Henson, PR and Schoth, HU., 1955, Vetch culture and Uses. USDA Farm. Bull. No:1740. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0308521X15000839
  • IFOAM, 2009, https://tr.wikipedia.org/wiki/Organik_tar%C4%B1m
  • İlbaş, A.İ., 2011, “Organik Tarımın Temel İlkeleri ve Başlama Esasları”. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Syf:7.
  • Kaplan, M., 2011, “Organik Endüstri Bitkileri Yetiştirme” syf: 80-87. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Karakurt E., 2009, “Toprak Verimliliği Yönünden Yeşil Gübreler ve Gübreleme”. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2009, 18 (1-2):48-54 Derleme (Review)
  • Kün, E., Çiftçi C.Y., Birsin M., Ülger A.C., Karahan S., Zencirci N., Öktem A., Güler M., Yılmaz N. ve Atak M., 2005, “Tahıl ve Yemeklik Dane Baklagiller Üretimi”. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği 6.Teknik Kongresi (3-7 Ocak 2005) 367 – 408.
  • Lampkin, N., 1990, “Organic Farmig””. Ipswich: Farming Press.
  • Okuduma R, Alaeddinoğlu, F., Şeremet, F., 2017, “Literatürde Organik Tarım Terminolojisi: Organik Tarımla İlişkili Dergilerde Bir İçerik Analizi”. Karabük Üni.Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 7, sayı 1. Van.
  • Ozdemir, S., 2002, ”Yemeklik Baklagiller”. Hasad Yayıncılık Ltd. Sti., s:142.
  • Öztürk, A. İ., 2004, “Türkiye’de Organik Bal Üretimi”. I. Uluslararası Organik Hayvansal Üretim ve Gıda Güvenliği Kongresi., s.111.
  • Sancar, B., 2011, “Organik Tarımın Tanımı, Önemi ve Yahyalı’nın Organik Tarım Potansiyeli” syf:1-56-50, Organik Tarım Eğitim Kitabı. Kayseri.
  • Seufert V., Ramankutty N., Mayerhoferd T., 2017. “What is this thing called organic? – How organic farming is codified in regulations”, Food Policy. Volume 68, Pages 10-20. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0306919216300690
  • Suja, G., Byju. G., Jyothi, A.N., Veena, S.S., Sreekumar J., 2017, “Yield, quality and soil health under organic vs conventional farming in taro”. Scientia Horticulturae. Volume 218, Pages 334-343. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0304423817300912
  • Şehirali, S., Gençtan, T., Avcı, M., Zencirci, N. ve Uçkesen, B., 2005. “Türkiye Tahıl ve Yemeklik Tane Baklagil Üretiminin Bugünkü ve Gelecekteki Boyutlar”. Türkiye Ziraat Mühendisligi V.Teknik Kongresi, 431-352
  • Tan, A., 2010. “Türkiye Bitki Genetik Kaynakları ve Muhafazası”. Anadolu, J. of AariI 20 (1) 2010, 9 - 37 MARA
  • Torlak, H., Vural, M., Aytaç, Z., 2010.,. “Türkiye’nin Endemik Bitkileri”. Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Torun, E., 2011, “Organik Tarımda Çiftçilerin Bilgi Kaynakları (Kocaeli İli Kartepe İlçesi Örneği)”. Kahramanmaras Sutcu Imam University Journal Of Natural Sciences, 14(4): 53-62. USDA., 1980., “Report and Recommendations on Organic Farming”. Washington, D.C.: USDA.
  • Yavuzer, Ü., Bengisu, G., 2015. “Organik Hayvancılık”. Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Yetişir,H., 2011, “Organik Sebze Üretimi”. Organik Tarım Eğitim Kitabı. Syf:104. Kayseri.
  • Zengin, M., 2007., “Organik Tarım”. Hasad Yayıncılık LTD. ŞTİ., 136s. İstanbul.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Şerif Akkeçeci 0000-0003-0283-3973

Çağrı Özgür Özkan 0000-0003-1752-8293

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 24 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akkeçeci, Ş., & Özkan, Ç. Ö. (2022). ORGANİK TARIMDA YEŞİL GÜBRE UYGULAMASININ ÖNEMİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİ. ADYUTAYAM Dergisi, 10(2), 161-174.
 Kapak Resmi İndir