Amaç: Bu çalışmada amaç, Lindgren-Turan osteotomisi ile beraber kapsüloplasti ve bunyonektomi uygulanan orta ve şiddetli halluks valguslu (HV) hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmektir.
Araçlar ve Yöntem: Modifiye Lindgren-Turan prosüdürü uygulanan 71 hastanın orta ve uzun dönem sonuçları değerlendirilmiştir. Klinik olarak American Orthopaedic Foot and Ankle Society (AOFAS) ve Visual Analog Skala (VAS) ile değerlendirilirken, radyolojik olarak röntgenogram ile ameliyat öncesi ve sonrası halluks valgus açısı (HVA), distal metatarsal eklem açısı (DMAA), 1. ve 2. Metatars arası (İMA) açı ve birinci metatars kısalıkları değerlendirilmiştir. Orta (n=52) ve şiddetli (n=19) HV’lu hastalar 2 gruba ayrılmıştır.
Bulgular: Hastalar, orta derece HV (grup 1) ve şiddetli HV (grup 2) olarak iki gruba ayrıldı. Her iki grupta HVA, İMA ve DMAA değerlerinde istatiksel olarak anlamlı bir düzelme tespit edildi (p<0.001). Gruplar arasında, birinci metatarslarda kısalık meydana geldi, ancak anlamlı bir fark olmadığı tespit edildi (p=0.342). Her iki grupta, klinik olarak AOFAS ve VAS değerlerinde istatiksel olarak anlamlı bir düzelme tespit edildi ( p<0.001).
Sonuç: Modifiye Lindgren-Turan osteotomisi, orta ve şiddetli HV tedavisinde hafif metatars kısalığına neden olmakla beraber buna bağlı olarak herhangi bir komplikasyona yol açmamaktadır. Bu metot ile orta ve şiddetli deformiteler düzeltilebilmekte, klinik ve radyolojik olarak iyi sonuçlar elde edilebilmektedir.
Purpose: The aim of this study is to evaluate the clinical and radiologic outcomes of patients with moderate to severe hallux valgus (HV) who underwent capsuloplasty and buniectomy with Lindgren-Turan osteotomy.
Materials and Methods: The outcomes of 71 patients who underwent Modified Lindgren-Turan procedure were evaluated in the medium and long term. Clinically, assessment was done using the American Orthopaedic Foot and Ankle Society (AOFAS) score and Visual Analog Scale (VAS). Radiologically, preoperative and postoperative measurements of hallux val-gus angle (HVA), distal metatarsal angle (DMAA), first-second intermetatarsal angle (IMA), and first metatarsal shortening were evaluated using X-ray. Patients with moderate (n=52) and severe (n=19) hallux valgus were divided into two groups.
Results: The patients were followed up for an average of 52.76 ± 9.7 months (range: 38-78 months). Patients were divided into two groups: moderate HV (group 1) and severe HV (group 2). In both groups, statistically significant improvements were observed in HVA, IMA, and DMAA values (p < 0.001). There was a shortening observed in the first metatarsal in both groups, but no significant difference was found between the groups (p = 0.342). Clinically, significant improvements were also noted in AOFAS and VAS scores in both groups (p < 0.001).
Conclusion: The Modified Lindgren-Turan osteotomy causes mild shortening of the metatarsal, which does not lead to any compli-cations. With this method, moderate and severe hallux valgus deformities can be corrected, and favorable clinical and radiological outcomes can be achieved.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ortopedi |
Bölüm | Bilimsel Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 20 Ağustos 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 2 |
Dergimiz, ULAKBİM TR Dizin, DOAJ, Index Copernicus, EBSCO ve Türkiye Atıf Dizini (Turkiye Citation Index)' de indekslenmektedir. Ahi Evran Tıp dergisi süreli bilimsel yayındır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.