Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Umum Jandarma Kumandanlığı’nın Tarihi Gelişimi ve Değişimi (1919-1939)

Yıl 2020, , 974 - 990, 30.11.2020
https://doi.org/10.31592/aeusbed.730501

Öz

Silahlı Kolluk Kuvveti olarak tanımlayabileceğimiz jandarma, emniyeti ve asayişi korumak asli vazifesinin yanında dönemin şartlarına göre farklı görevler de üstlenmiştir. Örneğin savaş zamanlarında cepheye gönderilen jandarmanın bu işlevselliğini Birinci Dünya Savaşı’nda görmekteyiz. Savaştan sonra ise Mondros Mütarekesi gereğince iç güvenliği korumak için askeri birlik olarak yalnızca jandarma kalmıştır. Bu durumu Mustafa Kemal Paşa, Samsun’a çıkmasından sonra mücadele için halkı bir araya getirmek için değerlendirmiştir. Halkla içiçe olan jandarma, Milli Mücadele içinde lokomotif vazifesi görmüştür. İç güvenliği sağlamaya devam etmekle beraber Rum ve Ermeni eşkıyalarla da mücadele etmiştir. Mütarekenin 7. ve 24. Maddelerini bahane ederek işgal başlatabilecek olan düşman kuvvetlerinin eline koz verilmemesi için hadiselerin çıkmasını önlemekle de uğraşmıştır. İstanbul’un işgal edilmesinden sonra Ankara’ya geçmek isteyenlere yardım eden de, Anadolu’ya silah geçiren, cephaneyi cepheye gönderen de jandarma olmuştur. Bir yandan cephede düşmanla vuruşan jandarma, bir taraftan TBMM’ye karşı çıkan ayaklanmaları bastırmakla uğraşmıştır. Sınır güvenliğini sağlamanın yanı sıra asayişi korumak da onun görevi olmuştur. Milli Mücadelenin ardından başlayacak dönemde jandarma, inkılapların uygulanması, Lozan’dan kalan sınır sorunlarıyla uğraşılması, isyanların bastırılması görevlerini üstlenmiştir. Tüm bu çok yönlü görev sorumluluğu içinde jandarmanın 1920-1939 yılları arasındaki durumunu anlatmak amacıyla bu çalışma hazırlanmıştır. Makalenin hazırlanmasında arşiv vesikaları, Zabıt Cerideleri, hatıralar, süreli yayınlar ve tetkik eserlerden istifade edilmiştir.

Kaynakça

  • Alpar, G. (2013). Güvenliğin sağlanmasında bir kolluk kuvveti olan jandarmanın geçmişten günümüze rolü ve dünyadaki konumu. Güvenlik Birimleri Dergisi, 2/1, ss. 79-106.
  • Alpar, G. (2014). Jandarmanın güvenliğin sağlanmasında geçmişten günümüze rolü. Jandarma Dergisi, 139, ss. 30-41.
  • Alpar, G. (2018). Erzurum savunmasında Seyyar Jandarma Birlikleri. Jandarma Dergisi, 150, ss. 6-13.
  • Babuçoğlu, M. ve Özdil, O. (2018). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e belgelerle jandarma teşkilatı. Ankara: Jandarma Basımevi Müdürlüğü.
  • BCA. 030.01.0.0.68.432.8
  • BCA. 030.10.0.0.128.923.15
  • BCA. 030.10.0.0.128.923.6
  • BCA. 030.10.0.0.69.454.36
  • BCA. 030.18.1.1.1.1.19
  • BCA. 030.18.1.1.27.75.16
  • BCA. 030.18.1.1.7.35.4
  • BOA. DH. EUM. AYŞ, 19-20
  • BOA. DH.EUM.3.Şb, 13-94, 1
  • BOA. İ.MMS, 192-22, 5
  • BOA. İ.MMS, 200-7, 4
  • Ceride-i Resmiyye (14 Şubat 1337). Piyade, süvari sınıfından mürekkeb olmak üzere seyyar jandarma müfrezeleri teşkili hakkında kanun, (Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin ibtida-yi teşekkülünden itibaren mevkii meriyete vazettiği kanunlar). S. 2.
  • Ceride-i Resmiyye (7 Mart 1337). Seyyar jandarma müfrezelerinin ilgası hakkında kanun. S. 5.
  • Cumhuriyet (1 Şubat 1930). Edirne’mizde zengin bir askeri kütüphane açıldı.
  • Cumhuriyet (16 Kanunusani 1930). Şehrimize gelenleri.
  • Cumhuriyet (29 Kanunusani 1930). Zeki Paşa.
  • Erim, N. (1953). Devletlerarası hukuku ve siyasi tarih metinleri. C. I, Ankara: TTK Basımevi.
  • Jandarma Genel Komutanlarımız. http://www.jandarma.gov.tr/ adresinden 18 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
  • Jandarma Genel Komutanlığı Tarihi. (2002). Asayiş ve kolluk tarihi içerisinde Türk Jandarma Teşkilatı. C. I, Ankara: Jandarma Genel Komutanlığı Yayınları.
  • Jandarma Genel Komutanlığı Tarihi. (2002). Asayiş ve kolluk tarihi içerisinde Türk Jandarma Teşkilatı. C. II, Ankara: Jandarma Genel Komutanlığı Yayınları.
  • Kutlu, C. (1992). Birinci dönem Türkiye Büyük Millet Meclisinin iç güvenlikle ilgili çıkardığı kanun ve kararnameler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Özcan, A. (2017). Osmanlı Devleti’nde jandarma teşkilatının kurulmasının gündeme ilk defa gelişi (1839). Türk Polis Tarihinin Kökenleri, (Edt. Yücel Yiğit), Ankara: Polis Akademisi Yayınları, ss. 331-354.
  • Özcan, A. (2018). Jandarma teşkilatının kuruluş devrini aydınlatacak iki önemli belge. Jandarma Dergisi, 151, ss. 8-13.
  • Özkan, C. (1985). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e ordu. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, C. V, ss. 1259-1268, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Resmi Gazete (22 Haziran 1930). Jandarma kanunu. S. 1526.
  • Resmi Gazete (3 Kanunusani 1934). Ahaliye ait olup jandarma hizmetlerinde kullanılan hayvanlar ile nakil vasıtalarının tazmini hakkında kanun. S. 2595.
  • Resmi Gazete (30 Temmuz 1931). Jandarma efradı kanunu. S. 1860.
  • Resmi Gazete (31 Ocak 1928). Seyyar jandarma alaylarının teşkilleri ve vazifeleri hakkında talimatname. S. 802.
  • Sönmez, A. (2006). Zaptiye teşkilatının düzenlenmesi (1840-1869). Ankara Üniversitesi Tarih Araştırmaları Dergisi, C. 25, ss. 199-219.
  • Sönmez, A. (2007). Osmanlı Devleti’nde iç güvenliğin dönüşümü: zaptiye teşkilatı’ndan jandarma’ya. Ankara Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu İCANAS 38, 10-15 Eylül 2007, vol. 6, ss. 2855-2864.
  • TBMM Zabıt Ceridesi. (10 Şubat 1337). D. 1, C. VIII.
  • TBMM Zabıt Ceridesi. (7 Haziran 1336). D. 1, C. II.
  • Tekeli, İ. ve İlkin, S. (2018). Dış siyaseti ve askeri stratejileriyle İkinci Dünya Savaşı Türkiyesi, C. 1, 3. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Toprak, Z. (1985). Tanzimat’tan sonra Osmanlı kolluk kuvvetleri. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, İstanbul: İletişim Yayınları, C. 5, ss. 1269-1271.
  • Türkmen, Z. (2016). Jandarma. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. Ek-1, ss. 691-693.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Selma Göktürk Çetinkaya 0000-0001-6828-1679

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2020
Gönderilme Tarihi 1 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Göktürk Çetinkaya, S. (2020). Umum Jandarma Kumandanlığı’nın Tarihi Gelişimi ve Değişimi (1919-1939). Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 974-990. https://doi.org/10.31592/aeusbed.730501